Читать книгу Die ewigheid in my hart - Barend Vos - Страница 89

Glansryke God!

Here, ons God, hoe helder maak U die dag!

Hoe skitterblink is u verskyning,

hoe stralend u teenwoordigheid.

Hoe ontsagwekkend u stem

wanneer U dit verhef óf demp.

Die aarde en die hemel bewe

op u bevel; ons God is ’n verterende vuur.

U roep u kinders byeen – en ons sidder:

Wat het U teen ons? Hoe kan ons U antwoord?

Maar Here, u saak is eenvoudig: U wil nie ons offers hê nie.

Ons getrouste rituele voor U bied U nie bevrediging nie –

asof U by óns voldoening sou soek! U het ons dank

eerlikwaar nie nodig nie. U sê wel dat ons dit

moet betuig om beter te verstaan.

Want ons wil U tasbaar loof;

sien hoe ons eer die lug verkleur;

ons wil ons dank kan hoor, kan ruik.

Boonop het ons die begeerte om dit te wýs:

Kyk daar, julle! Sien julle, ek loof die Here!

Dit is die beste wat ons kan doen,

want alles wat ons aan U kan gee, ís U s’n.

Wanneer ons ons offers bring, gee ons bloot terug.

Maar só sê ons, op ons manier:

Loof die Here, want Hy is goed!

Die aarde behoort aan Hom,

en ék behoort aan Hom.

Hy hoor my as ek roep.

Hy red my voor ek vergaan.

Ja, loof die Here!

Glansryk staan sy Naam

teen sy hemel geskryf!