Читать книгу A co, jeśli? Pytania zmieniające Twój świat - Beata Jusik - Страница 11

Jak wiele robimy każdego dnia, ile masek zakładamy, by uniknąć osądów innych ludzi?

Z doświadczenia wiem, że potrafimy w tej materii zrobić bardzo wiele. Z doświadczenia też wiem, że częściej to my pierwsi osądzamy samych siebie, zanim zrobi to ktoś inny. Często sami na siebie patrzymy najbardziej krytycznym okiem. Widzimy i czepiamy się rzeczy, których inni nawet nie zauważają. Sami dla siebie jesteśmy najbardziej wymagający, najmniej wyrozumiali i wciąż podnosimy sobie poprzeczkę.

Tylko my sami jesteśmy w stanie zobaczyć całych siebie. Tylko my sami mamy dostęp do wszystkich elementów układanki. Inni ludzie widzą tylko kawałki nas. Widzą tylko te fragmenty, które w jakiś sposób rezonują z ich historiami, punktami widzenia czy wyobrażeniami. Widzą przez swoje filtry. Widzą to, co chcą widzieć. Tworzą sobie iluzoryczny obraz nas. Osądzają to, co podświadomie osądzają u samych siebie. Osądzają to, czym nie chcą być, a czym i tak są. Osądzają to, czego nie są w stanie osiągnąć. Osądzają, by poczuć się bardziej wartościowi, w jakiś sposób lepsi. Osądzają, by pogrążyć. Osądzają, bo mogą.