Читать книгу Beskidy. Góry dla niecierpliwych - Dariusz Jędrzejewski - Страница 6

polana Stokłosica → Czantoria Wielka → Czantoria Mała → Ustroń

Początek wycieczki: polana Stokłosica, górna stacja wyciągu krzesełkowego

Koniec wycieczki: Rynek w Ustroniu

Szlaki: czerwony–czarny–żółty

Czas trwania: 3 godziny

Czantoria Wielka

Ta wycieczka to w zasadzie spacer stokami najwyższej części głównego grzbietu Pasma Stożka i Czantorii z wejściem na najwyższy szczyt pasma. Zdobycie wierzchołka ułatwia wyciąg krzesełkowy z Ustronia-Polany na polanę Stokłosica. Trasę tę można polecić jako rozgrzewkę przed dalszymi wyprawami w góry. Nadaje się też świetnie na rodzinną wycieczkę z dziećmi, które dopiero zaczynają swoją górską przygodę.

Jeśli przyjedziemy własnym samochodem, warto zostawić go w centrum Ustronia na jednym z licznych parkingów i miejsc do parkowania, np. przy Rynku wzdłuż ulicy Andrzeja Brody lub przy Słonecznej. Będziemy mieli wówczas blisko do samochodu z miejsca, gdzie kończymy wycieczkę, a jednocześnie niedaleko na przystanki autobusowy i kolejowy, skąd dojedziemy na początek trasy do Ustronia-Polany i dolnej stacji wyciągu krzesełkowego. Możemy też na rozgrzewkę dojść z centrum miasta do wyciągu (2,8 km).

Polana Stokłosica, górna stacja wyciągu krzesełkowego (855 m n.p.m.)

Górna stacja, co prawda, nie leży na samym szczycie, ale i tak znacznie upraszcza dotarcie na położony o 140 m wyżej wierzchołek. Z polany roztacza się piękna panorama Beskidu Śląskiego z doliną Wisły, Ustroniem i grzbietem Równicy na pierwszym planie. Dalej widać całe Pasmo Wiślańskie ze Skrzycznym i Baranią Górą oraz bocznymi grzbietami z dominującą grupą Klimczoka. Znaczną część polany zajmuje letni tor saneczkowy. Niedaleko górnej stacji wyciągu w lesie znajduje się park linowy. Obok stacji wyciągu przechodzi czerwony szlak, którym kierujemy się w las pod górę. Jest to Główny Szlak Beskidzki, który w Ustroniu na stacji kolejowej ma swój zachodni kraniec; jego wschodnie zakończenie znajduje się blisko 500 km dalej na Przełęczy Bukowskiej w Bieszczadach. Sto czterdzieści metrów różnicy poziomów pokonujemy lasem w mniej więcej pół godziny.

Czantoria Wielka (995 m n.p.m.)

Na jej szczycie znajduje się 29-metrowa wieża widokowa (wejście płatne), z której roztacza się wspaniała panorama Beskidów Śląskiego i Śląsko-Morawskiego. Można stąd podziwiać wszystkie charakterystyczne pasma obu grup górskich. Doskonale widać charakterystyczne najwyższe szczyty obu łańcuchów (Skrzyczne oraz Łysa Góra), łatwo rozpoznawalne za sprawą wież przekaźnikowych na wierzchołkach.

Na szczycie kończymy wycieczkę czerwonym szlakiem. Kolejny etap trasy pokonamy rozpoczynającym się na szczycie czarnym szlakiem, który grzbietową graniczną przecinką podąża w kierunku zachodnim. Po przejściu 450 m od wieży wychodzimy na grzbietową polankę, gdzie po przeciwnych stronach granicy znajdują się: czeskie schronisko Chata Čantoryje oraz polski bufet Ranczo (otwarty w sezonie letnim). Warto się tu zatrzymać na odpoczynek i przekąskę. Budynek czeskiego schroniska wzniosła niemiecka organizacja turystyczna Beskidenverein w 1907 r. Po odzyskaniu niepodległości przez ówczesną Czechosłowację i ustaleniu granicy z Polską schronisko ponownie od 1923 r. prowadzone było przez tę niemiecką organizację. Przetrwało II wojnę światową i od 1948 r. znalazło się pod zarządem czechosłowackiego przedsiębiorstwa turystycznego. Po rozbudowie służy turystom na szlaku do dziś, jednak nie można tu nocować.

Wieża widokowa na Czantorii Wielkiej

Czarny szlak dalej prowadzi grzbietem, chwilę przez las, a następnie przez kolejną rozległą polanę o nazwie Bakule. Nieopodal grzbietowej drogi w dole widoczny jest zniszczony drewniany szałas. Przy szlaku znajduje się górna stacja wyciągu krzesełkowego ośrodka rekreacyjnego w Poniwcu. Zimą na polanie i stoku spotkamy narciarzy, a przez cały rok spacerowiczów, którzy korzystają z wyciągu. Szlak podąża grzbietem na skraju polany i odbija od granicy polsko-czeskiej. Zaczyna się tu łagodne podejście na nieodległy wierzchołek Czantorii Małej.

Czantoria Mała (866 m n.p.m.)

Najdalej na północny zachód wysunięte wypiętrzenie głównego grzbietu pasma Czantorii Wielkiej i Stożka ma wierzchołek pokryty drzewami w otoczeniu niewielkich polan, z których rozpościerają się widoki na Czantorię Wielką, Ustroń i Równicę. Czarny szlak omija szczyt i doprowadza do węzła szlaków po jego zachodniej stronie. Tutaj opuszczamy czarny szlak i rozpoczynamy końcowy etap wycieczki, którym poprowadzi nas szlak żółty; początkowo towarzyszy nam jeszcze szlak czarny. Po opuszczeniu grzbietu ścieżka biegnie w poprzek stoku równomiernie w dół cały czas przez las aż do pierwszych zabudowań osiedla Czantoria Baranowa

Ustroń-Czantoria Baranowa

To osiedle Ustronia leży na skraju lasów na stokach Czantorii Małej. Żółty szlak wychodzi z lasu na polankę obok parkingu i placu do składowania drewna. Obok asfaltowej drogi znajduje się bufet i obszerne miejsce do odpoczynku z ławami, stołami i tablicami informacyjnymi. Szlak prowadzi stąd asfaltową drogą do skrzyżowania z ulicą Jelenica (szlakowskaz). Tu skręca w lewo, a następnie w prawo i – początkowo asfaltem, a później szutrową i gruntową drogą – kieruje się przez pola nad Ustroniem (ul. Myśliwska). Otwierają się stąd ładne widoki na Zawodzie z piramidami sanatoriów i hoteli oraz Pasmem Równicy w tle. Dalej szlak wchodzi między zabudowania i po minięciu skrzyżowania ulic: Jelenicy, Myśliwskiej i Partyzantów, kieruje się parkową aleją (ul. Spacerowa) wzdłuż uregulowanego brzegu Błędniczki i doprowadza do Rynku w centrum Ustronia.