Читать книгу Nowele - Эжен Сю - Страница 6

– Jestem twoją – wyszeptała nareszcie powóz nasz potoczył się po drodze do Dieppe. Znużona wrażeniami dnia oparła swą główkę o mnie tak, że mogłem liczyć uderzenia jej serca, a gęste zwoje ciemnych włosów, potrząsane porannym wiatrem, muskały lekko me czoło.

Wkrótce świetlany krąg na nieboskłonie począł zwiastować powrót..........................