Читать книгу Hessisch fäer Fottgelaafene - Frank Fodderwestje - Страница 4

Ei neulisch war isch bei mei'm Liebblings-Iddaljeenäer in de Innestadt geweese. De Raffaello is wärkklisch klasse du. Mär kann subbäer midd'm babbele. Eifach en uurische Düüb un en lusdische Käerll. Un schmegge dudd's aach immäer seehr, seehr guud.

Ei, wass hatt isch dann däs letztde ma beim Raffaello gegesse? Maanstde isch komm jetzz druff? Ei, die Bizza… die wo mär so in de Mitt zesammefalde duud. Häertt sisch so ähjnlisch aa wie kalde Zitrone…

Ei, eebe habb isch's. Calzone! Genau. Manschema is mär jo aachema bissi blääd.

Ei, uff jeedefall… isch kann däer saache, du. Mein lie-bbär Scholli. Wun-dää-baah.

Pilzse warnn do drin. Lambingjongs un noch laudäer annäern Gemiggel, wo isch aaschentdlisch übbäerhaabt net maach. Isch wörd mei Fraa zum Deiwel jaache, wenn die so'n Zeusch in die Subb neischnibbele dääd. Abbäer beim Raffaello – subbäer leggäer! Einmaalisch. Saa-che-haft!

De Raffello mäscht die dollstde Dinggäer, du. Der waaß wie mär e aaschdändisch Bizza bäggtd – däs glaabstde abbäer, du. Ei, gelernntd is halt ebbe gelernntd.

Alläerdinggs muss isch dadezu saache, mei Fraa fand's baamm letztde må net ganz soo doll, als wie sonstd.

Anschein'd sin deere die Spaggeddi al Arrabbijadda net soo guud bekomme. Die hot uff eimo, hot die e ritzeroode Bäernn wie e Tomäädsche bekomme. Un gehuust hot se un geschwitztd wie e Schbarnnferggel uff'm Drehgrill. Ei, der is jo die Brieh bis zum Bobbes enunnäer gelaafe.

Um däs Ganzse må bildlisch ze ve'anschaulische… Wenn jetzz so e klåa Männesje hinne uff'm Bobbes von mei Fraa geschdanne hätt un uff die annäer Seit nübbäer gewolltd hätt, dann hätt däs klåa Männesje e Brücksche baue misse, um net abzesaufe. Abbäer waahrschaanlisch wär däs Männesje sowwiesoo uff de nasse Bagge von de Agnes ihr'm Hinnäern ausgerutdscht, nunnäergerutdscht in die Mitt un von dem reißende Schweißfluss in de Po mit neigerisse worre. Viellaascht is däs in Iddalje jo friehäer aftdäer… äh, öftdäer vorgekomme un die Römäern habbe eh gedacht, se wördde am Aarsch von de Weltd woohne un habbe dann deen Fluss desdeweesche Po genannt. Mär waaß es net. Muss ische må im Brogghaus bläddere oddäer bei Wiggipeddija guggele.

De Astderix hot ja aach immäer gesacht, die wördde schbinne, die Römäern. Abbäer net de Raffaello, gell! Däs mer uns da net missverschdeehe. Däs is nämlisch en ganz feine Käerll. Un der kimmt aach net von Room, sonndäern aus Südiddaljie – von ganz weit unne an de Hack vom Stiewffel.

Jeedefalls mei Fraa hot geschwiddzt wie e Brunnebuddzäer un geschnaubbt wie e Pfingstocks. Der sin jo fast die Hörnner weggeflooche vor laudäer Schilli. Isch dacht die kräbiertd mer glaasch am Stuhl.

A pro Po. Am näschstde Moind uff de Klooschissel, gell… Ei jei jeijeijei. Wås da füär perwersse Tönschäer un grusselische Geräusch aas'm Badezimmäer gekomme sin – de absoluude Horror. Hieer, isch dacht isch misst en Exorzisde aas'm Waddikann eifliesche låsse. Ei die heilische Brüdäer do unne sin jo extdra fäer so Fäll vom Pondiflex Maximiljus, oddäer wie e haaßt, ausgebild' worre.

Jäedenfalls hot däs bei mei Fraa dann nochemå so rischdisch schee nachgebrennt. Isch glaab däs nennt mär Aftdäerbörnner oddäer so ähnlisch gell? Däs reinstde Infernno Anale.

Un fäer däs klei Männesje, wo hinne aas'm Badonggkadongg wieddäer nausgeschosse gekomme is, war däs bestimmtd wie e neu Gebortt geweese.

Mei Frausche hot schonn e Verschwörrung gewiddäert un hot gemaant, die Maffja wörd da im Hinnäern schdegge, äh… da dodehinnäer schdegge. Also wärkklisch. De Raffaello is doch kaane von de Maffja. Jeeden annäern, aber doch net de Raf-fa-ello. Isch biddisch.

Fäer de Raffaello halt isch mei Hand ins Feuerzeusch enei. Däs kann isch däer abbäer saache du.

Ei de Bubb wördd's jo noch neddemå üwwäer's Herz bringe, e dood Migg in die Subb nei ze werffe. Schdell däer må vor: Worschtsubb mit Fliesche un Pilzse – kwassi e Flieschepilzsubb. Wie schmeggt'n däs? Fuii Deiwel net nochemol. Eeschel ereeschend. Nåa, so'n Scheißdregg mäscht de Raffaello net. Do wördde deem doch die ganzse Leut fottlaafe. Ei ja, wass dann? Sowåss schbrischt sisch doch rum, Käerlle.

Woss mer gråd ebbe noch eifällt… Geescherübbäer am annäern Disch hot e Käerllsche gesesse, lossen må so um die sechszisch, viellaascht finfeseschz'sch geweese sei. Isch hatt zufällisch mei Lauschäersche uffgeschberrt unnemå e bissi mitgehorschtd. Mei Fraa hot jo ausnahmsweis må ihr'n babbisch Schnuud gehaale, weeschen de Huusderei, waaßtde.

Kimmt de Raffaello zu deem Dabbes an de Disch gerennt un fräscht'n wossäer ze esse habbe will. Säscht de annäern, un jetzz halt disch fest: »Isch hätt gernn e Handkääs mit Mussigg un fäer mei Fraa Ruulaade mit Könnischsberschäer Kloppse.«

Zack, die Bohne. Woss hältst'n dådevon?

Ei'sch habb gedacht, isch bin im falsche Film hier. Isch bin fast im Erddboode ve'sungke, weil isch misch fäer deen Labbeduddel då fremdgeschäämt habb. Isch dacht, hoffentdlisch hot däs jetzz kaanäer mitbekomme. Isch habb erstd gemannt, de Bubb hätt e klaa Schbässelsche gemacht, gell. Abbäer de Dilldåbb hot däs anschein'd wärkklisch ernstd gemaant. Händkääs mit Mussigg un Könischsberschäer Kloppse innem iddaljäeenische Restdorongg. Da hoddäer abbäer må wärkklisch en Klopps gerisse hieer. Hotdäer sisch viellaascht verlaafe, de Dabbes? Mär waaßes net. Viellaascht hoddäer vor de Dier geschdanne un hot anschdatt Raffaello, Friggadello oddäer woss waaß isch geleese – de Simbel.

Ei jetzze må im Ernstd. Däs wär doch genau es Gleische, als wörddstde beim MäckDonnels e Frankfodder Knaggworscht mit Kardoffelsallatt beschdelle.

Schdell däer dässemå voär. Hessische Woche beim old MäckDonnald in Frankfortt uff de Zeil.

Kimmstde do nei, »Ei guude, wie? Isch hätt gern däs Hessemennü mit MäckHandkääs mit Mussigg un e eisgekühlde Äbbelwoi im geribbde Babbedeggelbeschäer mim Stroohhalm.«

Da muss isch ja grademå lache hier, gell.

Oddäer wie wär's dann mim Hessemennü Nummäer zwaa? MäckRibbsche mit Kraut un dodezu Frankfodder grie Sooß. Wass hammäer dann noch? Ei ja, Dibbehaas, ahle Worscht, ve'soffene Jungfäer oddäer Schbitzbuuwe mit Speggsooß. Übbäerleesch däer dässemå, wenn de old MäckDonnald då aach noch sei Worschtfinger mit nei schdegge wördd. Isch lach misch schebb hieer.

Wo isch däs mei Fraa ve'zählt habb, säscht die doch glatt, däss däs går ka schleschtd Idee wär.

Ei sischää, uff alle Fäll gell. Beim MäckDonnels in Kassel dääds dann MäckKassläer gebbe un in Darmstadt Darmstäddäer Knaggworscht-Börgger im Naadurdarmm oddäer wass? In Bäerlinn, Bäerlinnäer – Krebbelsche, waaßtde. Beim MäckDonnald in Pegging MäckHotdogg oddäer so'n schääne Gluddamattbörggäer. Un in Keiroh in so ne MäckDonnald-Pürramied habbe die dann Trommedarbörggäer mit Kamehlhaarn uff de Speisekartt druff steehe?! Nur fäer die Hamborggäer ännäert sisch halt ebbe nix. Un do dribbe bei de Ammis blaabt sowwiesso alles so wie immäer. Die mit ihre lammerische Schissbörggäer un der ganzse Mist. Desweesche sin die aach all so uffgedunse un fettleibisch do dribbe.

Däs Aanzischstde woss de Ammi mit Gulduär verbinne duud, däs is de Gulduärbeudel. Da könnt isch gråd verriggt werre. Abbäer woss juggt's misch dann übbäerhaabt? Isch wohn ja net im Ammiland, sondäern in de vereinischde Schdaade von Eurobba gell. Isch lach mer'n Ästje, du.

Isch woohn in Hesse! Ferddisch, aus, Bastda!

Bastda mäscht de Raffaello übbrischens aach selbäer. Nix aus de Konserffedoos oddäer aus'm Düttsche, gell. Nåå, nåå. Alles frisch aus de Kisch, uff de Disch.

Un welsche Lektzjoon lernne mer dodedraus? Beim hessische Iddaljennäer gibbt's ka schieneesisch Bizza mit Hund un Gluddamatt un aach ka gammlisch' Flaasch oddäer e aahle Worscht – un erstd rescht ka Könnischsbäerscher Kloppse.

Übbäer de Raffaello låss isch nix komme.