Читать книгу Elektroakupunktura do użytku domowego i praktyki terapeutycznej. Bezbolesna i bezpieczna metoda samouzdrawiania - Gunter Harnisch - Страница 19

Nowoczesna elektroakupunktura w genialny sposób łączy ze sobą istotne odkrycia z różnych kultur i epok, a mianowicie z jednej strony zgromadzoną przez tysiąclecia wiedzę Chińczyków o terapii przez pobudzanie punktów akupunkturowych, z drugiej strony zaś współczesne wyniki zachodnich badań nad leczniczym wpływem prądu elektrycznego o niskiej mocy.

O tym, że zastosowanie prądu o niskiej mocy ma działanie lecznicze, eksperci wiedzą już od dawna. Przeprowadzane w tym celu pomiary elektryczności ciała ludzkiego pokazują jednoznacznie: na chorych i bolących organach, nerwach i częściach ciała aktywność bioelektryczna jest bardzo niska lub nie występuje w ogóle. Przy dopływie delikatnych strumieni często udaje się całkowicie usunąć dolegliwości w przeciągu zdumiewająco krótkiego czasu. Przez zastosowanie prądu o niskiej mocy jest w widoczny sposób możliwe, aby reaktywować elektryczność ciała tam, gdzie jest ona zablokowana. W ten sam sposób dawało się przywrócić w organizmie równowagę kwasowo-zasadową, jeżeli była ona zakłócona. I chyba najbardziej przekonujący sukces leczniczy: już zdeformowane w następstwie choroby funkcje narządów i ciała oraz obciążenia umysłowe można było za pomocą impulsów prądu o niskiej mocy z powrotem doprowadzić do równowagi.

Znany chirurg, profesor Ferdinand Sauerbruch (1875-1951), wdrożył prąd elektryczny o niskiej mocy już w pierwszej połowie XX wieku po swoich operacjach, aby uniknąć infekcji i przyspieszyć proces leczenia.

Już na początku XX wieku laureat Nagrody Nobla, profesor Hans Ostwald (1853-1932), rozpoznał, iż choroba jest zakłóceniem przepływu energii w ciele. Wskazywał na szanse wyleczenia poprzez zastosowanie prądu elektrycznego: „Choroba oznacza zaburzenie w żywej organizacji energii elektrycznych i chorobę można wyeliminować za pomocą odpowiedniego oddziaływania przez te właśnie energie elektryczne”.