Читать книгу Nie zamykaj oczu - Holly Seddon - Страница 7

Sarah

Moje dziecko zostało mi odebrane, a ja nic nie mogę z tym zrobić. Cztery dni temu odchodziła szczęśliwa, trzymając za rękę wujka. To był ostatni raz, kiedy widziałam jej złote włosy i malutki, różowy nosek. Violet była uśmiechnięta i nieświadoma, machała do mnie, podczas gdy ja siedziałam przy stole i słuchałam okropnych oskarżeń, nie mogąc nic powiedzieć.

Jim siedział między swoimi rodzicami. Dopiero co zjedliśmy „rodzinny lunch”, którego przygotowanie zajęło mi cały ranek. Zamiast pozwolić mi zmywać naczynia, jak to zwykle robię, Jim chrząknął, dał znać swojemu bratu, by zabrał Violet, i zaczął czytać napisany przez siebie list. Każda linijka trafiała we mnie jak pocisk.

Przez krótką chwilę po odczytaniu listu siedzieliśmy w niezręcznej ciszy. Później Jim spojrzał na matkę i, widząc jej skinięcie głową na znak aprobaty, powiedział:

– Nie przedłużajmy. Musisz spakować swoje rzeczy i się stąd wynosić. Znaleźliśmy ci miejsce, gdzie możesz zostać, dopóki nie staniesz na nogi.

Pomaszerowałam na górę z rękami splecionymi za plecami. Patrzyli na mnie, gdy się pakowałam, a potem Jim i jego ojciec odprowadzili mnie do taksówki. Spędziłam w niej piętnaście minut, patrząc z idiotycznym wyrazem twarzy przez okno. Byłam zbyt zszokowana, by płakać.

Krew powoli ze mnie odpływała, gdy w kółko odtwarzałam w głowie treść listu, który przeczytał Jim. Próbowałam znaleźć racjonalne wytłumaczenie.

1. Zazdrość

Sądziłam, że powie coś więcej. Ale wypowiedział tylko cicho, lecz stanowczo słowo „zazdrość”, wciąż patrząc na kawałek papieru przed sobą.

W tamtym momencie myślałam, że to wszystko to jakiś żart. Jego matka i ojciec przy stole, jego przyjacielski młodszy brat z Violet w drugim pokoju.

Ale żadna puenta nie nadeszła. Zamiast tego dalej czytał list. Jego rodzice siedzieli, trzymając się za ręce, wtuleni w siebie, gdy ich syn czytał te okropne postanowienia dotyczące mnie. Mnie i mojej prawie czteroletniej córki.

Jim myśli, że byłam zazdrosna o jego uczucie do Violet. Zazdrosna o więź, która ich łączy, od jej pierwszych dni. Zazdrosna, że kiedy przyjdzie z pracy i zapyta: „Gdzie moja dziewczyna”? – to nie będzie miał na myśli mnie. Tylko naszą córeczkę. I mimo że cały dzień ją karmiłam, biegałam po domu i starałam się wszystko ogarnąć bez niczyjej pomocy, z Violet zawieszoną na mnie niczym koala, która zatykała mi uszy, gryzła moje usta i krzyczała, to jak tylko zobaczyła Jima przechodzącego przez próg piętnaście po szóstej, wyrzucała ramiona w górę, wydawała odgłosy niczym małpka i próbowała go dosięgnąć.

Nie byłam zazdrosna o nią. Jeśli już, to byłam zazdrosna o niego. Chciałam jej miłości tylko dla siebie, ale nie żałowałam, że jest między nimi taka więź. Uwielbiałam na nich patrzeć. Miłość w akcji. Ciężko pracujący, kochający mężczyzna, wygodny dom, nasze prześliczne dzieciątko.

Wszystko perfekcyjnie ułożone jak kostki domina.

Treść dostępna w pełnej wersji eBooka.