Читать книгу Powstanie Warszawskie - Jan M. Ciechanowski - Страница 7

Оглавление

PRZYPISY

I. POLSKI RUCH OPORU

[1] Szczegóły tej sprawy patrz: Michał Tokarzewski, Jak powstała Armia Krajowa, »Zeszyty Historyczne«, Nr 6/1964, s. 17–44. Janina Karasiówna, Pierwsze Półrocze Armii Podziemnej, »Niepodległość«, (Londyn 1948), s. 265–277; Zygmunt Zaremba, Wojna i konspiracja, Londyn 1957, s. 81–82; i Stefan Korboński, W Imieniu Rzeczypospolitej..., Londyn 1964, s. 15 i dalsze.

[2] Juliusz Rómmel, Za Honor i Ojczyznę, Warszawa 1958, s. 359; oraz Michał Tokarzewski, Jak powstała Armia Krajowa, Zeszyty Historyczne, Nr 6/1964, s. 19–20 – dalej Tokarzewski – JMC.

[3] Tamże, s. 20.

[4] Isaac Deutscher, The Tragedy of Polish Communism Between the Wars, Londyn b.d.w., s. 17; Stefan Korboński, W Imieniu Rzeczypospolitej..., Londyn 1964, s. 26; i Jan Rzepecki, Wspomnienia i przyczynki historyczne, (Warszawa 1956), s. 192.

[5] Stefan Korboński, W Imieniu Rzeczypospolitej..., Londyn 1964, s. 32.

[6] Tokarzewski, s. 22.

[7] Tokarzewski, s. 17.

[8] W sprawie roli jaką Tokarzewski odgrywal w przedwojennym wojsku patrz: Jerzy Kirchmayer, Powstanie Warszawskie, (Warszawa 1959), s. 12; oraz Marian Romeyko, Przed i po maju, Warszawa 1967.

[9] Tokarzewski, s. 20.

[10] Meldunek Komendanta Głównego SZP do Naczelnego Wodza, 14 grudnia 1939 r. Ldz. 544, Lew. 4. Studium Polski Podziemnej – Dalej SPP. – J.M. C.

[11] Statut Związku Walki Zbrojnej, ZWZ, SPP.

[12] Tamże.

[13] Tamże.

[14] Statut Związku Walki Zbrojnej, ZWZ, SPP.

[15] Meldunek Komendanta Głównego SZP do Naczelnego Wodza, 14 grudnia 1939, Ldz. 544, Lew. 4. SPP.

[16] Tokarzewski, s. 19.

[17] Por. Jerzy Kirchmayer, Powstanie Warszawskie, Warszawa 1957, s. 434–435.

[18] Tamże.

[19] Tokarzewski, s. 23–24.

[20] Tamże.

[21] Komisja Historyczna Polskiego Sztabu Głównego w Londynie, Polskie Siły Zbrojne w drugiej wojnieświatowej, tom III, Armia Krajowa, Londyn 1950, s. 53–55 – dalej Polskie Sily Zbrojne – JMC.

[22] Por. H. Seton-Watson, The East European Revolution, Londyn 1956, s. 38.

[23] E. Kozłowski, Wojsko Polskie 1936–39, Warszawa 1964), s. 77 – dalej Kozłowski – JMC.

[24] J. Rzepecki, op.cit., s. 175; oraz Kozłowski, s. 75.

[25] Kozłowski, s. 75.

[26] Tamże; oraz J. Rothschild, Pilsudski's Coup D'Etat; Nowy Jork 1966, s. 192.

[27] Kozłowski, s. 75.

[28] M. Romeyko, Wspomnienia o Wieniawie i o rzymskich czasach, Londyn 1969, s. 117.

[29] Uzgodniona notatka z rozmowy z płk. dypl. J. Bokszczaninem („Sękiem”), od stycznia do lipca 1944 r. zastępcą Szefa Sztabu KG AK odbytej w Paryżu 14 i 15 listopada 1969.

[30] Relacja ustna płk. Stanisława Juszczakiewicza („Kuby”), Szefa Oddziału Personalnego KG AK

[31] Kozłowski, s. 76.

[32] Tamże. Przedwojenna armia posiadała zaledwie 903 oficerów dyplomowanych – tzn. posiadających wyższe wykształcenie wojskowe. Kozłowski, s. 77.

[33] J. Cieplewicz, Generałowie polscy w opinii J. Piłsudskiego, „Wojskowy Przegląd Historyczny”, Nr 1/1966.

[34] H. Roos, A History of Modern Poland, Londyn 1966, s. 167.

[35] J. Rzepecki, op.cit., s. 175–176.

[36] J. Piłsudski, Pisma Wybrane, Londyn 1943, s. 8 i dalsze.

[37] J. Rzepecki, op.cit., s. 211.

[38] Żołnierz Podziemny – Brygadier – Wódz, „Insurekcja”, Nr 5/1941, Instytut Generała Sikorskiego – dalej I. G. S. – JMC., P. R. M. 46a.

[39] Stefan Grot-Rowecki, Duch Wojska Narodowego, Warszawa 1942, cytowane wg. Rzepeckiego, op.cit., s. 177–178.

[40] Jan Rzepecki, op.cit., s. 176.

[41] Tamże.

[42] H. Seton-Watson, Eastern Europe Between the Wars, 1918–1941, Cambridge 1945, s. 163.

[43] Stefan Korboński, op.cit., s. 39–40.

[44] Tokarzewski, s. 24 i dalsze.

[45] Polskie Siły Zbrojne, op.cit., s. 50.

[46] Pisemna relacja gen. Tokarzewskiego. SPP.

[47] Polskie Siły Zbrojne, op.cit., s. 50.

[48] Meldunek Nr 2 Komendanta Obszaru Nr 1, 6 stycznia 1940, Ldz. 1214/Tjn., L.ew. 4, Załącznik C i D., SPP; Stanisław Dołęga Modrzewski, Polskie Państwo Podziemne, Londyn 1959, s. 22 i dalsze; Tokarzewski, s. 37, oraz Statut SZP, SPP.

[49] Zygmunt Zaremba, op.cit., s. 63. Patrz też Stefan Korboński op.cit., s. 11.

[50] Zygmunt Zaremba, op.cit., s. 99–100; patrz też J. Kirchmayer, Powstanie Warszawskie, Warszawa 1959, s. 431–433.

[51] Tokarzewski, s. 31.

[52] Statut Służby Zwycięstwu Polski, SPP.

[53] Meldunek Nr 2 Komendanta Obszaru Nr 1, 6 stycznia 1940, Ldz. 1214/Tjn., L.ew. 4, Załącznik E, SPP.

[54] Tokarzewski, s. 22, oraz Polskie Siły Zbrojne, op.cit., s. 50.

[55] Polskie Siły Zbrojne, s. 50.

[56] Tokarzewski, s. 23.

[57] Szczegóły tej sprawy patrz: M.K. Dziewanowski, The Communist Party of Poland, Cambridge, Massachusetts 1959, s. 139–154, oraz Isaac Deutscher, op.cit., s. 29–34.

[58] Próba oceny roli gen. Sikorskiego w polskim życiu politycznym patrz: M. Kukiel, Generał Sikorski, Londyn 1970; Leon Mitkiewicz, Z gen. Sikorskim na obczyźnie, Paryż 1968; oraz Edward Raczyński, W sojuszniczym Londynie, Londyn 1960, s. 199 i dalsze.

[59] Meldunek Komendanta Głównego SZP do Naczelnego Wodza, 14 grudnia 1939 r., Ldz. 544, Lew. 4, SPP.

[60] Szczegóły patrz: J. Karasiówna, op.cit., s. 270–271.

[61] Dziennik czynności gen. Sikorskiego. I. G. S.

[62] Por. W. Pobóg-Malinowski, Najnowsza historia polityczna Polski, tom III, Londyn 1960, s. 123.

[63] Komendant Okupacji Niemieckiej do Komendanta Głównego ZWZ, meldunek Nr 17, 15 kwietnia 1940. SPP.

[64] Polskie Siły Zbrojne, s. 101.

[65] Kazimierz Sosnkowski, Materialy Historyczne, Londyn 1966, s. XI i dalsze.

[66] Statut Związku Walki Zbrojnej, SPP.

[67] Statut Związku Walki Zbrojnej, SPP.

[68] Tamże, oraz Instrukcja Nr 1 Komendanta Głównego ZWZ dla Komendanta Obszaru Nr 1, 4 grudnia 1939, SPP.

[69] Instrukcja Nr 2 Komendanta Głównego ZWZ dla Komendanta Obszaru Nr 1, 16 stycznia 1940, SPP.

[70] Teczka osobista gen. Grota-Roweckiego, SPP.

[71] J. Rzepecki, op.cit., s. 176 i dalsze; oraz Stefan Rowecki, Wspomnienia i notatki, Warszawa 1957.

[72] Stefan Korboński, op.cit., s. 22–23.

[73] S. Korboński, op.cit., s. 39–41, oraz Z. Zaremba, op.cit., s. 103–104.

Powstanie Warszawskie

Подняться наверх