Читать книгу Sztylet - Jorge Fernández Díaz - Страница 9

Dla Artura Pereza-Revertego, mojego przyjaciela i mistrza, który potajemnie przeczytał dwa pierwsze brudnopisy tej powieści. I który pewnego dnia, tuż przed powrotem do Madrytu, żeby oryginał nie wpadł w ręce wroga, wrzucił go do wanny w łazience swojego pokoju w hotelu Alvear, zniszczył kartki, aż stały się nieczytelne i rozpłynęły. Zapewnia, że nie zrobił tego ze wstrętu, ale z obawy przed plagiatem, a także dlatego, że tak właśnie postępowali tajni agenci w czasach zimnej wojny.

Dla Oscara Conde, mojego brata, z którym wymyślaliśmy takie powieści, kiedy mieliśmy po piętnaście lat.

Dla Martina Fernandeza, mojego syna, który dokonał szczegółowej redakcji technicznej tekstu i uchronił mnie przed wieloma błędami.