Читать книгу АСАРЛАР (II жилд) - - Страница 114

Жаннатий инсонлар киргай жаннатга,

Дўзахийлар эса дўзахга киргай.

Сўнгра Парвардигор малоикларин

Ҳузурига чорлаб шундоқ буюргай:

“Дўзахдан чиқариб олинг қалбида

Заррача имони бор кимсаларни”.

Шўрликлар, чиққайлар куйиб, қорайиб,

Зўрға судраб абгор жисмларини.

Ҳаёт дарёсида чўмилгайдирлар,

Аста қайта бошлар юзда ранглари.

Мисли ёмғирдан сўнг гиёҳ унгандай

Кўркам бўлғусидир жону танлари.