Читать книгу Дьыбардаах дьылҕа - - Страница 3

Кыһыҥҥы ыллык суол устун ыйдаҥа түүн биир киһи хааман алтахтыыр: туора-маары үктүүр, умса да хоруйан ылаттыыр, бэрт бытааннык орҕостон турар, ол былаһын тухары тугу эрэ баллыгырыыр, арай ис хоһооно иһиллибэт, маатыралыыр саҥата тымныы салгыны сатарытан, бэрт чуолкайдык иһиллитэлээн ылаттыыр.

Эргэрэ быһыытыйбыт халыҥ бачыыҥката халтархай баҕайы бадахтаах, уҥа саннынан тыыра барбыт сарбынньаҕа тэлимнии сылдьар, камуфляжнай кууркатын сомуога тардыллыбатах, тымныыттан көмүскүүр соҕотох тимэх сон эҥээрин үүйбүт, түһэ сылдьар андаатар бэргэһэтин сотору-сотору бэрт кичэллээхтик көннөрүнэр, сыгынньах илиилэрэ тоҥмутун билэн, мускуммахтаан ылар. Итинник сордонон, муҥнаах айанын дьүккүөрдээхтик салгыыр…

Үөһэ, халлааҥҥа салгын сырыыта сыыдамсыйбыт быһыылаах, быстах былыттар түргэнник усталлар, чөмөхтөһөн ылаллар, өтөрүнэн ыһыллан хаалаллар. Ол быыһыттан ситэ туола илик ый сырдыгын хатаҕалыы кутар, сир ийэ иэнин сырдата сатыыр. Аллара даҕаны салгын уһуктуох чинчилээх, арааһа, үүнэр күн тыалырыыһы. Арай, тыа быыһыгар чуумпу. Титириктэр халыҥ ирээттэрэ, эмдэй-сэмдэй талахтар кэккэлэрэ тыалы киллэрэр санаалара суох, туола илик ый көҕө суох сырдыгын аахайбакка, бэрт ньыгыллык хараара барыаран тураллар.

Хааман иһэр киһи барахсан туохтан эрэ иҥнэн, умса баран түстэ. Балайда сыппахтаата, онтон эргийдэ. Били, соҕотох тимэх туллубут, суола сойбут. Арай нэлэркэйдэммит сон иһиттэн сырдык сибиитэрэ ыйдаҥа сырдыгар, эккэлээбит курдук, сэргэхтик көһүннэ. Утаакы буолбакка икки илиитинэн хаары бобо тутан, сибиитэрэтин иэнин хаарынан ыста, «уччуу-учча, б…» диэн уһуутаат, тарбахтарын имитэн, аалан, бобута тутан барда. Ол кэннэ киһи өрө мөҕүстэ: умса эргийдэ, ат буолла, тобуктаата, тиэрэ мэтэрийэ сатаата уонна эмиэ тарбахтарын мускуйа-мускуйа уһуутаамахтаата, маатыра бөҕөнү түһэрдэ.

«Уччуу, үтүлүктэрим… б…», син өйдөөбүт буолан сиэбин хаһынна, били сатаналара суохтар, ханна эрэ хааллахтара. Быар куустан илиитин кистии сатаан баран, хата, хоонньугар угуталаата. Ол сылааска угуттанан балайда олорбохтоото, онтон арыый да сылыйбыт илиилэринэн ньилбэгин иккитэ-үстэ охсуолаата, ол кэннэ бэрт эрэйинэн туран кэллэ. Халлаан диэки үөһэ хантаарыҥнаата, иннин диэки дьүккүс гынан хаста да хардыылаат халтарыйда, умса барда, суол кытыытыгар турар төҥүргэскэ төбөтүнэн саалынна, налыс гынан хаалла…

…Хаҥас илиитинэн анньына сатаан муҥнанан эргийдэ, «айакабын даа, айыы-айа» диэн баллыгырыырын быыһыгар илиитинэн төбөтүн тутунна, онтон хаардаах сирэйин ньухханна, илиилэрин имитэ сатаата, дьылҕа быата быстыбат баата тартаҕа буолуо, «айака-дьойоко» быыһыгар хараҕын аста, онуоха иччитэ суох сүүрэкэлээн бараахтаатылар.

…Ыйдаҥа сырдыгын быыһыгар хараҕын кырыытынан көрбүтэ – аттыгар туох эрэ хара дьөгдьөрөҥнүүр. Тугу да өйдөөбөккө чыпчылый да чыпчылый буолла, хараҕын аала сатаата, төбөтүн да өндөттө. Ол аайы били «харата», олох да киниттэн арахсыан баҕарбат, кыратык тэйэр эрэ. Арай кинини тонолуччу одуулуур. Дьиҥнээх дуу, сибиэн дуу көстүүнү хайдах эрэ олус диэн атыҥыраата, абааһы көрдө. Күүһүн мунньунан нэһиилэ олордо, ол былаһын тухары хараҕын көтөртөн араарбат. Онто балайда тэйдэ, онтон куолайыттан иччилээх баҕайы дорҕоон иһилиннэ, сиртэн аҕыйахта тэйиэккэлээт, кынаттарын саратаат көтөн таҕыста, дохсуннук сапсыммытынан ханна эрэ мэлийэн хаалла.

Киһи барахсан, били, төбөтүн өлөрбүт төҥүргэһигэр иттэннэри түһэн өйөннө, оннук сытар дуу, олорор дуу курдук хамсаабата. Төбөтүн ыарыыта сүрдээх, аанньа буолуо дуо, арыгыны кытта дуолан охсуу кыттыспыта, кыракый да күүһү булгуруппут бадахтаах. Андаатар бэргэһэтэ абыраата, кини суоҕа буоллар итиччэ охсуу ситэрэ хааллаҕа. Айыылар да бааллара буолуо ээ, бу киһийдэх барахсаны туох аньыытын иһин манна таҥнары суоллуой. Харыһыйдахтара, баҕар, өйүн хаһан эрэ булуо диэбиттэрэ дуу?!

«Айыы айа, дьэ, б… да эбит… айка да айка…», – диэн баллыгырыы, ыарыытын хам баттыы сытан эмискэ: «Оо, б… ити суор буолбат дуо?!» – диэн өй өрө сүүрэн кэллэ. Маныаха диэри уостуохча буолан эрэр этигэр-сиинигэр баар ньиэрбэлэр арыгынан үлтү сынньыллан бүтүннүү утуйбут дуу, сүппүт дуу курдуктара. Ол гынан баран, бу түгэҥҥэ уһуктубуттара, айманан силбиэтэнэ түспүт уорааннара бэйэтэ да тоҥон дьагдьайан эрэр эти-сиини тымныы уунан ыспыт курдук титирэтэ түспүттэрэ.

«Дьиикэй баара…» диэн өрө баллыгырыы түспүтэ уонна бу собулҕаны эрэ сонордоһор, ону көрдөөн утуйар уутун умна сылдьар көтөрү «тугу сибиэннии сылдьар?!» диэн эмискэ санаабыта. Ити дьиикэй тоҕо манна кэлбитин улаханнык атыҥыраабыта, өйө-санаата уһуктуох курдук мөхсүөн баҕарбыта эрээри, анаара барбатаҕа. Кини ыалдьар төбөтө, сэниэтэ суох этэ-сиинэ илэ өйүн хам баттаабыттара. Онно кини бэриммитэ, «кыратык сыта түһэн баран туруом…» диэн уоскутуммута, өтөрүнэн утуйбута…