Читать книгу Gazy jelitowe - M. Jarosz - Страница 7

Nadmierne wydalanie gazów („wiatrów”) jest to usuwanie ich częściej (ponad 22 razy dziennie) i w ilościach większych niż przeciętnie, czyli ponad 1000 ml w ciągu doby.

Objętość wydalanych gazów jest trudna do określenia, ponieważ lekarze nie dysponują prostymi, łatwo dostępnymi badaniami diagnostycznymi. Dlatego też zarówno pacjenci, jak i lekarze opierają się w swoich ocenach głównie na częstości wydalania gazów. Za normę przyjmuje się, jeśli gazy wydalane są rzadziej niż 22 razy dziennie. W celu zobiektywizowania tego zjawiska pacjenci proszeni są o odnotowywanie epizodów wydalania gazów w ciągu dnia przez okres jednego tygodnia. Większość pacjentów zgłaszających tę dolegliwość w rzeczywistości wydala normalne objętości gazów.

Najczęstszymi przyczynami nadmiaru gazów, a także ich przykrego zapachu, są: nasilone połykanie powietrza (aerofagia) oraz zwiększone wytwarzanie gazów w przebiegu nasilonej fermentacji bakteryjnej w jelicie grubym. Zazwyczaj zwiększona częstość wydalania gazów jest objawem towarzyszącym wzdęciom brzucha.

Wytwarzanie gazów jelitowych u osób zdrowych gwałtownie wzrasta, gdy do jelita grubego przedostaje się większa niż zwykle ilość ciężko strawnych węglowodanów, zwłaszcza oligosacharydów, na przykład stachiozy, werbaskozy i rafinozy. Dzieje się tak po spożyciu grochu, fasoli, cebuli, większej ilości kapusty, brokułów i brukselki.

Nieprzyjemny zapach wydalanych gazów związany jest najczęściej z wytwarzaniem przez bakterie jelitowe lotnych kwasów organicznych, czasami siarkowodoru. Zjawisko to występuje po spożyciu dużej ilości białka, a szczególnie po spożyciu jaj.

Przyczyny fizjologiczne

Do przyczyn fizjologicznych nadmiernego wydalania gazów jelitowych należą:

→   Nadmierne połykanie powietrza (aerofagia) związane ze zbyt szybkim jedzeniem lub połykanie powietrza w trakcie szybkiego, przerywanego mówienia, występujące u osób znerwicowanych.

→   Wytwarzanie zbyt dużych ilości dwutlenku węgla w czasie reakcji wodorowęglanów (zawartych w soku trzustkowym i żółci) z kwasami (kwas solny, kwasy tłuszczowe) po obfitych, bogatobiałkowych i (lub) bogatotłuszczowych posiłkach.