Читать книгу Камедыя - Марашэўскі Каятан - Страница 7

Чорт, Селянін

Чорт. Ужо набліжаецца час, калі ты павінен будзеш выконваць сваё абяцанне. Зараз праб’е гадзіна, і ты пачнеш маўчаць.

Селянін. А чы скора?

Чорт. Вось зараз. Памятай жа, каб добра трымаўся свайго абяцання! Я табе, без сумнення, аддам сто рублёў і больш. Звыш таго абяцаю яшчэ, што буду даваць іх табе кожны год, калі вытрымаеш.

Селянін. Дацярплю, бо губу пакулем, у дзёгаць памачыўшы, заткаю.

Чорт. Не трэба. Ты так вытрымай на працягу гадзіны ў маўчанні.

Селянін. Вытрымаю, да душы ж, вытрымаю. Што гэта?

Чорт. А калі не?

Селянін. Так душа твая будзець.

Чорт. Глядзі ж! Я цябе перасцерагаю, каб потым на мяне не наракаў; бо як не вытрымаеш закладу, я табе дараваць не думаю.

Селянін. Я табе кажу, што дацярплю! Дацярплю. Чаго ты хочаш ад мяне?

Чорт. Слухай жа! Як ударыць гадзіна, каб ты зараз жа замоўк.

Селянін. Без твае казкі я гэта ведаю. Ідзі сабе проч.

Чорт. Глядзі ж! (Адыходзіць.)

Селянін. Добра, добра!