Читать книгу Szara siostra - Mark Lawrence - Страница 6

Tym, którzy musieli długo czekać na tę książkę, przedstawiam tu skrót wydarzeń z pierwszego tomu, by mogli odświeżyć je sobie w pamięci. Dzięki temu mogę uniknąć niezręcznej sytuacji, w której postacie dla wygody czytelnika mówią sobie nawzajem rzeczy, o których już wiedzą.

Podaję tu wyłącznie fakty istotne dla poniższej opowieści.

Gdy padnie imię Keot, możecie zadać sobie pytanie, kto to taki. Tak właśnie miało być. Z czasem poznacie odpowiedź. W pierwszym tomie nie ma o nim wzmianki.

Abeth jest planetą krążącą wokół umierającego czerwonego słońca. Niemal całą jego powierzchnię pokrywa lód. Zdecydowana większość mieszkańców żyje w szerokim na pięćdziesiąt mil równikowym korytarzu między dwiema ścianami lodu.

Sztuczny księżyc, wielkie orbitalne lustro, chroni korytarz przed lodem, kierując co noc na jego przestrzeń promienie słońca.

Gdy przed tysiącleciami cztery plemiona ludzi przybyły z gwiazd na Abeth, znalazły tam ruiny pozostawione przez tajemniczy lud zwany Zaginionymi.

Cesarstwo na wschodzie graniczy z ziemiami Scithrowlan, na zachodzie zaś z morzem Marn. Drugim brzegiem morza władają Durnijczycy. Pod koniec tomu pierwszego durnijscy najeźdźcy wylądowali na brzegach cesarstwa.

W miarę jak słońce słabnie, lód posuwa się powoli naprzód, pomimo ciepła conocnego ogniska księżyca. Korytarz staje się coraz węższy i państwa zwracają się przeciwko sobie w poszukiwaniu nowych terytoriów.

Szlachtą cesarstwa są Sisowie. Przyrostek „sis” dodaje się do nazwiska uszlachconych rodów, takich jak Tacsisowie, Jotsisowie i tak dalej.

Czterema plemionami, które przybyły na Abeth, byli gerantowie, hunskowie, marjale i quantale. Ich krew czasami ujawnia się u współczesnych ludzi, dając im niezwykłe moce. Gerantowie wyrastają bardzo wysocy, hunskowie są niewiarygodnie szybcy, marjale potrafią przywoływać wszelkie postacie mniejszej i średniej magii, takie jak tkanie cieni, pisanie symboli i panowanie nad żywiołami. Quantale mogą przywołać nagą moc Drogi i manipulować nićmi, z których utkana jest rzeczywistość.

Statki, którymi przyleciały z gwiazd plemiona, były ponoć napędzane przez statkowe serca. Na obszarze cesarstwa znajduje się niewielka liczba tych kul. Ceni się je wysoko, ponieważ zwiększają magiczne moce quantali oraz marjali.

Po Zaginionych pozostały budowle zwane Arkami. Na obszarze Korytarza znajdują się trzy Arki. Wokół jednej z nich zbudowano cesarski pałac. Nie istnieją wiarygodne świadectwa mówiące, by komukolwiek udało się otworzyć jedną z nich, ale sfingowane proroctwo zapowiada nadejście Wybranej, która dokona tej sztuki.

Nona Grey jest chłopskim dzieckiem wywodzącym się z bezimiennej wioski. Oddano ją handlarzowi dzieci Giljohnowi, który sprzedał ją w Caltess – miejscu gdzie szkoli się walczących na ringu.

Później Nona trafiła do Klasztoru Słodkiej Łaski, w którym nowicjuszki uczą się służby Przodkowi. Po ukończeniu nauk składają śluby, dokonując wyboru, by zostać mniszkami jednego z czterech rodzajów: Święte Siostry (czysto religijne obowiązki), Szare Siostry/Siostry Dyskrecji (uczone skrytobójstwa i podstępów), Czerwone Siostry/Siostry Wojowniczki (uczone walki) albo Święte Czarownice/Mistyczne Siostry (uczone kroczenia po Drodze).

Okazało się, że Nona ma trzy krwi, co zdarza się niewiarygodnie rzadko. Posiada talenty hunsków, marjali i quantali. Nona ma też całkowicie czarne oczy, co jest skutkiem ubocznym przyjęcia niebezpiecznego antidotum. Nie rzuca cienia, ponieważ odcięła go podczas walki z Yisht.

Yisht jest kobietą z plemion lodu, pracującą dla siostry cesarza, Sherzal. Ukradła statkowe serce ze Słodkiej Łaski i zabiła przyjaciółkę Nony, Hessę.

Wrogiem Nony jest lord Thuran Tacsis. Nienawidzi jej, ponieważ najpierw zraniła, a potem zabiła jego syna Raymela, który był gerantem i walczył w ringu. Nony nienawidzi również drugi syn Thurana, Lano. Tacsisowie zlecili zabójstwo dziewczynki skrytobójcom znanym jako Noi-Guin. Gdy Noi-Guin przyjmą zapłatę, rzadko rezygnują z prób zabicia celu, nawet jeśli wymaga to wielu lat oczekiwania.

Podczas próby kradzieży statkowego serca Nonę zdradziła druga nowicjuszka, Clera Ghomal, która była wcześniej jej przyjaciółką. Do przyjaciółek, które jej nie opuściły, zaliczają się nowicjuszki Ara, Darla, Ruli i Jula. Arabella Jotsis wywodzi się z potężnej rodziny i ma dwie krwi, co zdarza się rzadko. Posiada talenty hunsków i quantali. Darla jest córką ważnego oficera cesarskiej armii. Ma krew gerantów. Ruli włada mniejszą magią marjali. Jula jest bardzo pilna i pragnie zostać Świętą Siostrą.

Ważną nowicjuszką jest Zole. Pochodzi z plemion lodu i przybyła do klasztoru na prośbę Sherzal, która bez jej wiedzy wykorzystała ją celem odwrócenia uwagi od próby kradzieży statkowego serca. Jest jedyną znaną osobą, która ma cztery krwi i jest obdarzona talentami wszystkich plemion, jakie przybyły na Abeth z gwiazd. Wielu uważa ją za Wybraną, o której mówi proroctwo. Według niego Zole miałaby być Argathą, a Nona jej Tarczą.

Konwentem Słodkiej Łaski kieruje ksieni Szkło, kobieta mająca nadspodziewanie szerokie kontakty w Kościele i poza nim.

Najwyższą rangę wśród mniszek mają siostry przełożone – Koło i Róża. Siostra Koło prowadzi lekcje Ducha, a siostra Róża kieruje sanatorium. Do ważnych mniszek zaliczają się też siostra Łój, ucząca Miecza, oraz siostra Jabłko, prowadząca lekcje Cienia. Siostra Imbryk jest Szarą Siostrą rezydującą w klasztorze. Imbryk i Jabłko są kochankami.

Są cztery klasy albo etapy, przez które muszą przejść nowicjuszki, nim złożą święte śluby mniszek – Klasa Czerwona, Szara, Mistyczna i Święta. Pod koniec pierwszego tomu Nona jest w Klasie Szarej i ma jedenaście albo dwanaście lat.

Gdy nowicjuszki zostają mniszkami, wybierają sobie nowe imiona. Nona zostanie siostrą Klatką, a Ara siostrą Cierń.

Tom pierwszy kończy się w chwili, gdy Nona zabija Raymela Tacsisa na pustkowiu. Siostry Imbryk i Jabłko czuwały potajemnie nad nowicjuszkami, ale skrytobójczyni Noi-Guin tropiąca Nonę otruła Imbryk, a Jabłko pośpieszyła jej z pomocą.