Читать книгу Punkt uderzenia - Marko Kloos - Страница 8

Po napisaniu dedykacji do sześciu powieści z cyklu „Frontlines” za każdym razem mam wrażenie, jakbym ciągle powtarzał to samo, a jednak wiem, że nieodmiennie zapominam komuś podziękować.

Jak zawsze jestem wdzięczny mojej wspaniałej ekipie z 47North – Adrienne, Jasonowi i Kristin – którzy zajmują się mną i tolerują notoryczne przekraczanie terminów. Dziękuję także Britt, która przeniosła się do wydawnictwa Kindle Worlds.

Dziękuję mojemu agentowi Evanowi Gregory’emu, który nie przestaje być wspaniały i utrzymuje mnie na prawidłowym torze w ramach długofalowego planowania kariery.

Dziękuję wszystkim kolegom po piórze, gangowi z Viable Paradise, George’owi R.R. Martinowi i łotrom od cyklu „Dzikie karty”. Miło zostać docenionym przez zawodowców, ale ważniejsza jest przyjaźń (oczywiście najlepiej połączyć jedno z drugim, a ja mam szczęście dostawać ostatnio najlepsze piki).

Dziękuję Royal Manticoran Navy za miłe powitanie na MantiCon i HonorCon, za zapraszanie mnie rok po roku i za głosowanie na mnie, dzięki czemu po HonorCon w Raleigh mogłem zabrać do domu nagrodę Rampant Manticore za najlepszą powieść w kategorii militarne SF oraz nagrodę H. Beam Memorial. Jesteście świetną ekipą i zawsze chętnie wychylę z wami pizgawicę.

Dziękuję mojej żonie Robin za to, że wykonuje najcięższe domowe obowiązki i pozwala mi chować się w gabinecie, żebym mógł zakładać magiczne, odcinające wszystkie dźwięki słuchawki, gdy tylko potrzebuję. Bez Ciebie nie zdołałbym robić tego wszystkiego, co robię.

I na koniec dziękuję wszystkim moim czytelnikom. Pozwalacie mi pisać na pełen etat i moim zdaniem jest to najlepsza praca na tej planecie.