Читать книгу In het zicht van de moordenaar: Thriller - Neal Chadwick - Страница 6

2

De twee gorilla's staarden een paar seconden naar de volle borsten. De sexy figuur van de donkerharige figuur laat de jongens slikken. De Uzi-man was de eerste die zijn kalmte herwon en wees op de vrij grote handtas. Glimlachend gaf ze hem het stuk krokodillenleer. De gorilla nam een kijkje binnen, haalde de korte paraplu eruit die er in zat.

De tweede lijfwacht nam contact op met zijn baas via zijn headset.

"Het is waar, Mr Barese verwacht de dame."

De Uzi-man stopte de paraplu terug in de handtas en gaf hem terug aan de donkerharige man.

"Oké, dame."

"Ook met jou? Je ziet er zo bleek uit."

Ze trok de jas weer in elkaar. De deur is geopend. Ze heeft het doorstaan. Een slungelige man in een donkere coltrui bracht haar naar de woonkamer, die alleen al groter was dan twee gemiddelde New Yorkse appartementen bij elkaar. Maar voor de grote Billy Barese was alleen het beste goed genoeg. En dat was inclusief een luxe suite in het New Palace Hotel, direct op Broadway toen hij in New York was.

De donkerharige vrouw registreerde terloops dat de man in de trui met de coltrui een Beretta in zijn schoudergat droeg. Ik zal hem waarschijnlijk ook moeten vermoorden, dacht ze. Billy Barese had plaats genomen in een van de oversized leren fauteuils in de woonkamer. Hij woog bijna tweehonderd kilo. Een echte kolos van een man. Hij gaf haar een minachtende blik. Een diepe groef gevormd op het voorhoofd van Barese.

"Ik zei Mickey dat ik een blond meisje wilde."

"All in action, Mr Barese," antwoordde de donkerharige vrouw. "Maar ik denk niet dat je teleurgesteld zult zijn!"

Ze plaatste de handtas in een fauteuil en liet de jas met een losse beweging van haar schouders glijden. Ze moest nu in het offensief om de situatie onder controle te houden. Barese staarde naar het meisje. Hij was zichtbaar onder de indruk.

"Nou, heb ik te veel beloofd?"

"Nee, dat heb je niet gedaan."

"Mijn naam is Monique. Maar je kunt me op elke andere manier bellen die je maar wilt!"

Zweetkralen stonden op het voorhoofd van Barese. Hij wendde zich tot de slimme. "Laat ons met rust, Tony!"

"Oké, baas!"

Tony verliet de kamer.

Barese veegde zijn gezicht af. "Kom hier naar mij toe", zei hij tegen Monique.

"Niet zo snel, Mr Barese!"

"Ik wil het snel!"

Monique nam haar handtas, trok de opvouwbare paraplu eruit.

"Hé, wat ben je aan het doen?" vroeg Barese.

"Mickey vertelde me dat je een voorkeur had voor bepaalde spellen!"

"Ja, dat doe ik, maar...."

Haar bewegingen waren bliksemsnel. De paraplu werd losgemaakt en in de zak geplaatst. Met een paar eenvoudige stappen veranderde wat er overbleef van de "paraplu" in een kruisboog met één hand.

Billy Barese wilde om hulp schreeuwen.

Maar hij kreeg geen kans meer.

Monique heeft de trekker overgehaald.

Er werd een klepperend geluid gehoord. Met moorddadige kracht dreef Barese de stalen bout die door de kruisboog was geschoten direct in de open mond. Bloedspatten.

Barese zakte in elkaar.

Monique pakte de nerts op en deed hem weer aan. Uit een van de zakken haalde ze een tweede bout uit een van de zakken, die ze in de kruisboog stak.

Ze pakte haar tas en verliet de woonkamer.

De slungelige Tony zat in de voorkamer de krant te lezen.

Hij keek verbaasd op, maar kon er niet eens meer aan denken om zijn Beretta eruit te rukken.

Monique richtte de kruisboog op hem en haalde de trekker over.

Het klikte en de bout raakte de slimmerik recht in de borst. Hij doorboorde het lichaam, drong vervolgens door in de stoelbekleding en versnipperde het tapijt.

Toen ze even later de gang inging, had ze de kruisboog al lang niet meer ingestort en in haar handtas verstopt.

"Dat was snel', zei een van de twee lijfwachten zelfvoldaan. Het was de Uzi-man.

Monique wendde zich tot hem met een ontuchtige glimlach.

"Jullie zouden je baas nu beter moeten kennen, jongens!"

"Waarom?"

"Nou, hij heeft iets met snelle nummers."

Haar stem kletterde als ijs.

Even later had de donkerharige vrouw de lift bereikt.