Читать книгу Казахские пословицы и поговорки с переводом - Павел Рассохин - Страница 2

Ағайынның алтын сарайынан ананың жыртық лашығы артық

– Дырявый шалаш матери лучше, чем золотой дворец родичей.

Ағаш тамырымен, адам досымен мықты

– Дерево крепко корнями, человек – друзьями.

Ағын судың арамдығы жоқ – В проточной воде грязь не держится.

Адам сөзінен жазады, сиыр мүйізінен жазады

Корова страдает из-за рогов, человек – из-за своих слов.

Адамды еңбек көркейтеді — Труд красит человека.

Адамды тарлық шынықтырады, адамгершілікті барлық ұмыттырады

– Нужда закаляет, богатство о человечности забывает.

Адамның көңілі бір атым насыбайдан қалады

– Бывает, что друзья расходятся из-за щепотки насыбая.

Адасқанға – жұлдыз айдай, карны ашқанға – көже майдай

– Когда заблудишься, звезды луной кажутся; а проголодаешься и лапша маслом кажется.

Адасқанның айыбы жоқ, қайтып үйірін тапқан соң

– Не велико заблуждение, коль назад нашел дорогу к своим.

Адатықтан ұдкен ат жоқ, наннан ұлкен ас жоқ

– Самое святое имя – человек, самая свята пища – хлеб

Ажал ажарға қарамайды– Смерть на лица не смотрит.

Аз жұмысты қиынсыңсаң, көп жұмысқатап боларсың

– Будешь выбирать легкую работу, трудная достанется.

Аз қайғыны ас басады, көп қайғыны дос басады

– Малая печаль за едой забывается, большая – за беседой с другом.

Аз сөйлесең де саз сөйле – Говори редко, но метко.

Азғын денеге ауру үйір – Истощенному телу все болезни товарищи.

Аздің азаншысы болғанша, көптің қазаншысы бол

– Чем десятком людей руководить, лучше для сотни людей кашу варить.

Ай бетінде де дақ бар — И на луне есть пятна.

Ай көрмесең туысың жат, жыл көрмесең жолдасың жат

– Если месяц с родственниками не видишься, становятся чужими,

если год с друзьями не видишься, становятся чужими

Айлалы батыр алдырмас – Ловкого батыра силой не возьмешь.

Айна айна емес, халық айна – Зеркало правды – народ.

Айран ұйытса, іріткен, тері илесе, шіріткен

– Взялся простоквашу ставить – молоко прокисло, взялся кожу дубить – шкуру сгноил.

Айтуға оңай, істеуге қиын – Легко сказать, да трудно сделать.

Айырылмастай досыңа қайырылмастай сөз айтпа

– Другу неразлучному не говори слов разлучающих.

Ақша ашпайтын құлып жоқ

– Нет такого замка, который бы против денег устоял.

Ақша кетуге тырысады, есеп ұстауға тырысады

– Деньги стараются уплыть, а счет старается их удержать.

Ақша тиыннан құралады – Копейка рубль бережет.

Ақшада көз жоқ — У денег нет глаз.

Ақыл тозбайтын тон, білім таусылмайтын көл

– Ум – шуба, которая не изнашивается, знания —неисчерпаемое озеро.

Ақылдан асар амал жоқ, батылдар алмас қамал жоқ

– Нет хитрости, которой ум бы не разгадал; нет крепости, которой смелый бы не взял.

Ақылды арын қорғайды, сараң малын қорғайды

– Умный честь свою оберегает, скупой скот свой оберегает.

Ақылды көргенін айтады, ақмақ ішкенін айтады

– Мудрец рассказывает, что повидать успел, глупец рассказывает, что и когда он ел.

Ақымақ күлкіге тоймайды, жалқау ұйқыға тоймайды

– Дурень смеется постоянно, а лодырь спит непрестанно.

Ақынның тілі қылыштан өткір, қылдан нәзік

– Слово акына острее клинка и нежнее волоска.

Аман болса бұл басым, тағы шығар бұл шашым

– Была бы голова цела, а волосы сами отрастут.

Алаған қолым береген – Рука, умеющая брать, умеет и сама давать.

Аласыға алтау аз, бересіге бесеу көп – Берущему шести мало, дающему и пяти много.

Алла бермегенді молда да бермейді – Чего аллах не дал, того и мулла не даст.

Аллаға жағайын десең – қазаның болсын, қазыға жағайын десең – қазаның болсын

– Хочешь понравиться аллаху – час молитвы не пропускай, хочешь понравиться казию – котел с огня не снимай.

Алмақтың да салмағы бар – Любишь брать, умей и сам давать

Алпыс қарсақ ат болмас — И шестьдесят корсаков коня не заменят.

Алтау ала болса, ауыздағы кетеді. төртеу түгел болса, төбедегі келеді

– Если шестеро врозь, лежащее во рту теряют;

если четверо за одно, улетевшее в небо достают.

Алтын алма, білім ал – Не гонись за золотом, гонись за знаниями.

Алтын көрсе періште жолдан таяды – Увидев золото, и ангел свернул с дороги.

Алтын тапсаң, санап ал — Если и золото нашел, пересчитай.

Алтын тыққан адам аштан өлер — Дрожащий над золотом с голода умирает.

Алтынды ала білген бөле де біледі – Кто золото добыть сумел, сумеет и поделить.

Алтынды тот баспайды — Золото не ржавеет.

Алып анадан туады, ат биеден туады

– Скакун родится от кобылицы, батыр – от женщины.

Алыс жол атты сынайды, ауыр жол ерді сынайды

– Дальняя дорога – испытание коню, тяжкий путь – испытание джигиту.

Алыссаң атаң да болса жық — Если схватился, и отца родного вали с ног.

Алыстан арбалағанша жақыннан дорбала

– Чем из далека возить арбой, лучше сблизи натаскать торбой.

Анасын көріп қызын ал – Возьми замуж дочь, прежде узнав, кто ее мать.

Анаңды Меккеге үш арқалап барсаң да, қарызыңнан құтыла алмайсың

– Даже если трижды мать на себе в Мекку перевезешь, с долгом перед ней не рассчитаешься.

Аңдамай сөйлеген ауырмай өледі — Болтающий не думая, умирает не болея.

Аңқау елге – арамза молда – Для темных людей и плут – мулла.

Арық атқа қамшы – ауыр – Тощему коню и плеть – ноша.

Арық атқа қамшы жау, жыртық үйге тамшы жау

– Худому коню плетка – враг, худой юрте – дождь.

Арымақ, семірмек көңілден– Худеть или полнеть, зависит от настроения..

Арыстанды арыстандай жігіт алар – Льва одолеет джигит с львиным сердцем.

Аспаннан киіз жауғанда, сорлыға ұлтарақ та тимепті

– Когда с неба тюками валили кошма, бедняку не хватило кусочка на стельку.

Астың дәмін тұз келтірер, ауылдың сәнін қыз келтірер

– Вкус пищи – соль, краса аула – девушки.

Асу бермес асқар жоқ – Нет вершины недоступной.

Асы жоқ үйді ит те сүймейді — Голодный дом и собака обходит стороной.

Ат айналып қазығын табар, ер айналып елін табар

– Сколько б конь не кружил, к коновязи своей вернется;

сколько б джигит не бродил, на Родину вернется.

Ат басына күн туса, ауыздығымен су ішер; Ер басына күн туса, етігімен су кешер

– Конь при нужде в удилах воду пьет, джигит при нужде в сапогах реку перейдет.

Ат өнері білінбес, бәйгеге түсіп жарыспай, ер өнері білінбес, қоян-қолтық алыспай

Резвость коня скачки покажут, силу джигита борьба докажет.

Ат сүрінбей жер танымас, ер сүрінбей ел танымас

– Конь не споткнувшись, дорогу не изучит; джигит, не споткнувшись, мир не узнает.

Ата – асқар тау, Ана – бауырындағы бұлақ, бала – жағасындағы құрақ

– Отец – неприступная гора, мать – родник у подножия горы, дитя – тростник, растущий на берегу реки

Ата – балаға сыншы – Отец главный критик своего ребенка.

Ата өнері – балаға мұра — Искусство отца – сыну наследие.

Атаның жүгі – атанның жүгі – Ноша отца тяжела, как вьюк верблюда.

Атаңның баласы болма, адамның баласы бол – Не будь сыном отца, будь сыном народа.

Атаның жүгі – атанның жүгі – Ноша отца тяжела, как вьюк верблюда.

Атадан ұл қалса – өзі қалғаны, қыз қалса – ізі қалғаны

– Если после отца остался сын – значит, остался он сам,

если осталась дочь, значит остался след.

Аталастан ауылдас жақын – Хороший сосед родней далеких родственников.

Атқыштан ажал қашады — От меткого стрелка смерть бежит.

Аттан тай озады, атадан бала озады

– Придет время жеребенок обгонит коня, а сын – отца.

Аттыға жаяу жолдас болмас — Конный пешему не товарищ.

Атын алдырған ерін жоқтамайды, басын алдырған сақалын жоқтамайды

– Лишившись коня, по седлу не плачут; лишившись головы, по бороде не плачут.

Аттың жемін жеп, тайдың ойынын ойнау — Ест, как конь, резвится, как жеребенок.

Аты аталмаған жігіттен, аты аталған төбе артық

– Чем быть джигитом, никому неизвестным, лучше быть бугорком, именем отмеченным.

Атың арақ болса, бір шап, отының аз болса, бір жақ

– Конь худой – проскачи раз, да во весь опор; дров мало – разожги раз, да пожарче.

Атыңнан айрылсаң да, ер-тоқымыңнан айрылма;

Қатыныңнан айрылсаң да, қазан-ошағыңнан айрылма;

Қазан-ошағыңнан айырылсаң да, халқыңнан айрылма

– Лишившись коня, седло не бросай; лишившись жены, очаг свой не покидай;

лишившись очага, народ свой не покидай.

Ауыз – дарбаза, сөз – самал, құдай ұрғанға не амал

Рот – ворота, слово – ветер, когда бог карает, закрыть ворота забывают.

Ауызбен орақ орғанның белі ауырмайды – Языком хлеб молотить – спина не за болит.

Ауызы күйген үрлеп ішер – Кто уже обжигался, тот сперва подует, потом пьет.

Ауызы қисық болса да, байдың ұлы сөйлесін

– Хоть и рожа кривая, пусть сын бая говорит.

Ауызымен астау шапқан, қолымен жаңқа жара алмас

– Языком корыто выдалбливает, а руками щепку не расколет.

Ауызына келгенді сөйлеу – ақымақтың ісі, алдына келгеннін жеу – айуанның ісі

– Зверь жрет, что на глаза попадет, дурак плетет, что на ум взбредет.

Ауру атанды да шөктірер – Болезнь пришла – беда в дом вошла.

Ауру желмен келіп, термен шығады

– Болезнь входит вместе со сквозняком, выходит вместе с потом.

Ауру кірді – әлек кірді – Болезнь и верблюда с ног валит.

Ауру кісі күлкі сүймес, ауыр жүкті жылқы сүймес

– Больной не выносит смеха, конь – тяжелую ношу.

Аурудың жақсысы жоқ, дәрінің тәттісі жоқ

– Не бывает приятной болезни, не бывает и вкусного лекарства.

Ауруын жасырған бөледі — Кто болезнь свою скрывает, тот со смертью играет.

Ауырып ем іздегенше, ауырмайтын жол ізде

– Чем лекарство от болезни искать, лучше думай, как не заболеть.

Ауыл итінің достығы сүйек тастағанша – Дружба аульных собак – до первой косточки.

Ауыл итінің қүйрығы қайқы – В своем ауле и собака хвост трубой держит.

Ауылдың иті ала болса да, бөрі келгенде бірігеді

– Завидев волка, аульные собаки забывают свою вражду.

Аш ақылмен тоқ болмайды — Голодный сочувствием сыт не будет.

Аш атасын тыңдамас —

Голодный и отца не слушаешь (От А.– Для голода нет голоса разума.)

Аш бала тоқ баламен ойнамайды, тоқ бала аш болам деп ойламайды

– Голодному мальчику с сытым некогда играть, сытый не думает, что и он будет голодать.

Ашаршылықта бай баласы бірінші өледі – В голод байский сын раньше всех умирает.

Ашаршылықты көп көрген өзі тоймай «мә» демес

Кто голод пережил, не скажет «на», пока сам не насытится.

Аштың ақылы тамағында, жаяудың ақылы табанында

– Голодный думает о еде, пеший – о боли в ноге.