Читать книгу Ah Şu Biz Türkler! - Savas Bozbel - Страница 12

Hayvanlar bir gün kim daha çok çocuk doğurabilir diye çekişmeye başlarlar.

Hep birlikte dişi aslana gidip danışırlar.

"Sen kaç çocuk doğurabiliyorsun?" diye sorarlar aslana.

“Bir." diye yanıtlar dişi aslan. "Fakat ben aslan doğururum”.

Dersimiz; nitelik, nicelikten önemlidir.

***

“Neden böyle yan yan yürüyorsun yavrum” diye sorar anne yengeç çocuğuna.

“Düzgün yürüsene !” der.

“Pekala anne” der çocuk.

“"Sen önümden düzgün yürü, ben seni takip ederim.”

Dersimiz; hareketler sözlerden önde gelir?

***

Aslanın biri, bir koyunu yanına çağırır ve nefesinin kokup kokmadığını sorar.

“Evet” diye yanıtlar koyun. Aslan bu yanıta kızar ve koyunu oracıkta parçalar. Daha sonra kurda seslenip yanına çağırır, ona da ayni soruyu sorar.

“Hayır” diye yanıtlar kurt korkudan. Ancak o da yağcılık yaptığı için aslanın öfkesinden kurtulamaz.

Sıra tilkiye gelmiştir. Ayni soruyu tilkiye de sorar. Tilkinin yanıtı söyle olur;

“Üzgünüm, üşütmüşüm biraz, o yüzden burnum koku almıyor”.

Dersimiz; akıllı kişi tehlikeli durumlarda konuşmaz!

***

Kazlar ve turnalar bir gün aynı tarlada yiyecek ararlarken birden yanlarına yaklaşmaya çalışan avcıyı fark ederler. Turnalar daha çevik ve hafif oldukları için hemen uçarlar. Oysa kazlar ağır hareket ettikleri için avcıdan kurtulamazlar.

Dersimiz; yakalananlar her zaman suçlu olanlar değildir?

***

Yaşlı bir geyik hasta düşer ve daha rahat otlayabilmek için güzel otlarla dolu bir çalılıkta yaşamaya başlar. Her hayvanla iyi geçindiği için pek çok hayvan sık sık geyiğin ziyaretine gelir.

Zamanla her gelen hayvan bu güzel otlardan tatmaya başlayınca kısa süre sonra tüm otlar biter. Geyik hastalıktan kurtulur ama yiyecek hiçbir şeyi kalmadığı için bir süre sonra açlıktan ölür.

Dersimiz; bazen iyilik yapmak isterken, başkalarına zarar verebilirsiniz.

***

Bir gün fareler bir araya gelirler ve başlarına musallat olan bir kediden kurtulma planları yaparlar. Pek çok fikir öne sürülür. Hiçbiri kabul görmez.

En sonunda genç bir fare kedinin boynuna bir çan asmayı önerir. Böylece kedi kendilerine yaklaşırken farkına varacak ve kaçabileceklerdir. Bu öneri kediler tarafından alkışlarla onaylanır.

Bu arada bir köşede sessizce onları dinlemekte olan yaşlı bir fare ayağa kalkar ve bu önerinin çok zekice olduğunu, başarılı olacağından hiç kuskusu olmadığını belirtir. “Fakat”, der, “kafamı bir soru kurcalıyor. Aramızdan kim kedinin boynuna çan asacak?”

Dersimiz; iyi bir plan yapmak ayrı, o planı gerçekleştirmek ayrıdır.