Читать книгу Ah Şu Biz Türkler! - Savas Bozbel - Страница 18

Erzurumlu harmanını kaldırmış, ekinini kurutuyormuş. Öğleden sonra gökyüzü kararmaya başlamış. “Allah'ım, ne olursun ekinim kurumadan yağmurunu yağdırma! Allah'ım lütfen, birkaç gün yağdırma, ne olur” demiş.

Ekini kurudu kuruyacak, akşam üzeri, son yarım saatte bir yağmur bir boran, tüm ekini çürümüş. O hırsla eve gelmiş, bir de bakmış ki eşeği de yıldırım çarpmış. Bu olay Erzurumlunun içine oturmuş ama bir şey de yapamamış.

Zaman geçmiş, Ramazan ayı gelmiş. İlk gün niyetlenmiş Erzurumlu. Tam iftara yarım saat kala bir sigara çıkartıp yakmış ilk nefesini şöyle bir güzelce çekmiş ve gökyüzüne bakarak üflemiş.

“Nasıl, illet oluyorsun şimdi değil mi?” demiş ve eklemiş: "Ölen eşeği de kurbana saymazsam şerefsizim."