Читать книгу Głodne Słońce - Wojciech Zembaty - Страница 5

Tylko spać przy­cho­dzimy. Tylko marzyć przy­cho­dzimy; nie jest prawdą, nie jest prawdą, że żyć przy­cho­dzimy na ziemi. W wio­senną trawę się zmie­niamy; zie­le­nią się te trawy, otwie­rają się korony naszych serc, ale ciało nasze jest jak krzak różany; zakwita na nim kwiat i usy­cha.

Neza­hu­al­coyot