Читать книгу Bez pożegnania - Agnieszka Lingas-Łoniewska - Страница 3
Od autorki:
ОглавлениеDziesięć lat temu, w 2010 roku, ukazała się moja debiutancka książka – Bez przebaczenia. Historia żołnierza Piotra Sadowskiego i jego ukochanej Pauliny na wiele lat wpisała się w mój dorobek i była wzorcem dla moich kolejnych powieści. Dramatyczne wybory, emocje, poruszanie trudnych, bolesnych tematów to mój znak rozpoznawczy.
Teraz oddaję w Państwa ręce kontynuację tej kultowej już powieści. Bez pożegnania to historia ludzi, którzy sięgnęli dna piekła, ale potrafili się podnieść, starają się przetrwać i iść dalej. W książce poruszam problem PTSD, czyli zespołu stresu pourazowego. Zebrałam na ten temat pokaźną dokumentację i mam nadzieję, że udało mi się przedstawić, z czym muszą się zmagać żołnierze po powrocie z terenów objętych działaniami wojennymi. A także ich bliscy, bo i na nich ma to wielki wpływ. Żyjące z żołnierzami kobiety mówią o sobie „misjonarki”. Bo one też muszą przejść przez to samo piekło.
W książce pojawia się Projekt Wojownik, który ma pomagać żołnierzom próbującym się odnaleźć po powrocie z misji. Został wymyślony i stworzony przez pułkownika Szczepana Głuszczaka, szefa oddziału multimediów Wojskowego Centrum Edukacji Obywatelskiej, któremu dziękuję za wyrażenie zgody na przedstawienie projektu w mojej powieści. Projekt Wojownik ma na celu scalenie braci żołnierskiej, jest akcją sportową, w ramach której żołnierze uprawiają mieszane sztuki walki, czyli MMA, biorą udział w turniejach i integrują się ze sobą. W tym projekcie uczestniczą nie tylko ich rodziny, lecz także członkowie rodzin tych z żołnierzy, którzy nie wrócili z pola walki.
W 2019 roku pułkownik Szczepan Głuszczak otrzymał za te działania Nagrodę Buzdygana, przyznawaną przez redakcję miesięcznika „Polska Zbrojna”.
Podczas pisania tej historii korzystałam także z książek: Z Afganistanu.pl Marcina Ogdowskiego, Wir. Na linii ognia Krzysztofa Pluty i Edyty Żemły oraz Ostatni snajper Kevina Lacza.
Akcja powieści rozgrywa się głównie w jednostce wojskowej w Orzyszu, a także w Piszu, bohaterowie udają się również do Wrocławia i Łodzi. W retrospekcjach przenosimy się do Ghazni w Afganistanie. Sporo zdarzeń i miejsc zostało przeze mnie wymyślonych, ale starałam się wyjaśniać to w przypisach.
Życzę Państwu emocjonującej i wzruszającej lektury.
Agnieszka Lingas-Łoniewska
