Читать книгу Chwała Rzymu - Anthony Everitt - Страница 9

Оглавление

Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki

1 Świt feral­nego dnia roz­bie­lił wzgó­rza. Obóz się budzi. W dole huczy pie­ni­sta rzeka, w któ­rej oddział numi­dyj­skiej lek­kiej jazdy poi konie. Wokoło roz­brzmiewa czy­sty ton rzym­skich trą­bek. Albo­wiem mimo dez­apro­baty Scy­piona, kłam­li­wych wróżb, wez­bra­nej Tre­bii, wia­tru i desz­czu nowy kon­sul Sem­pro­niusz, wie­dziony pychą, roz­ka­zał lik­to­rom wznieść sym­bole swo­jej wła­dzy, topory z pękami rózeg, i ruszyć do ataku.Na hory­zon­cie płoną galij­skie wio­ski, na czer­wono bar­wiąc czarne niebo zło­wiesz­czymi jęzo­rami ognia. Z oddali dobiega trą­bie­nie słoni, pod mostem zaś Han­ni­bal, oparty o filar, w zadu­mie i unie­sie­niu nasłu­chuje stłu­mio­nych kro­ków masze­ru­ją­cych legio­nów. [wróć]

2 Wspa­niałe listy Cyce­rona dają nam wyobra­że­nie o jako­ści życia w póź­nej repu­blice rzym­skiej. [wróć]

3 Cic Fam XXXVII (IX.1), przeł. E. Ryka­czew­ski. [wróć]

4 Plut Sul 31.1-2. [wróć]

5 Tamże, 31.6, przeł. M. Bro­żek. [wróć]

6 Cic Rosc Am 46.135, przeł. E. Ryka­czew­ski. [wróć]

7 Cic Fam XLVI (IX.2), przeł. E. Ryka­czew­ski. [wróć]

8 War Rust 1.1.1, przeł. I. Miko­łaj­czyk. [wróć]

9 Cic Fam LIV (IX.5), przeł. E. Ryka­czew­ski. [wróć]

10 Tamże, XLIX (IX.4), przeł. E. Ryka­czew­ski. [wróć]

11 Tamże, LII (IX.6), przeł. E. Ryka­czew­ski. [wróć]

12 Macau­lay, Hora­tius, strofa XXVII. [wróć]

Chwała Rzymu

Подняться наверх