Читать книгу Kaybedilen - Блейк Пирс - Страница 7

Adam kadına doğru kaçamak bakışlarla aralarındaki mesafeyi kısa ama gizli tuttu. Diğer müşteriler gibi görünmek için alışveriş sepetine birkaç parça öteberi koydu. Kendisini kimsenin farketmemesini sağlayabildiği için gururlandı. Kimse ondaki gücü tahmin edemezdi.

Ama sonra birden hiçbir zaman dikkat çekici bir adam olmadığını düşündü. Çocukken neredeyse görünmezdi. İşte sonunda dikkat çekici olmayışını lehine çevirmişti.

Sadece bir iki saniye önce, onun hemen yanında, iki ayak kadar yakınında duruyordu. Kadın şampuan seçimine o kadar dalmıştı ki, kendisini farketmemişti bile.

Aslında onun hakkında çok şey biliyordu. Adının Cindy olduğunu, kocasının bir sanat galerisi olduğunu ve özel bir klinikte çalıştığını biliyordu. Bugün onun tatil günlerinden biriydi. Şu an cep telefonuyla birisiyle konuşuyordu, muhtemelen kız kardeşiyle. Karşıdaki kişinin söylediği bir şeye gülüyordu. Adam, bütün kızların yaptığı gibi, onun da kendisine gülüp gülmediğini merak ederek müthiş bir öfkeye kapıldı. Kızgınlığı artmıştı.

Cindy, şort, kolsuz bir bluz ve pahalı görünen spor ayakkabılar giymişti. Adam onu arabasının içinden, koşu yaparken, izlemiş, koşusunu bitirip bu dükkana gelene kadar beklemişti. Onun tatil günlerinin bu rutinde olduğunu biliyordu. Alışverişleri eve götürüp bırakır, duş alır ve kocasıyla buluşup akşam yemeğine gitmek için yola çıkardı.

Güzel fiziğini yaptığı egzersilere borçluydu. Otuz yaşından fazla değildi ama bacaklarının derisi yeteri kadar gergin görünmüyordu. Belki de  kısa sürede ya da aniden çok fazla kilo kaybetmişti. Şüphesiz bununla gurur duyuyordu.

Kadın birden yakındaki kasaya doğru ilerledi. Bu adam için sürpriz olmuştu bu. Kadın alışverişi her zamankinde erken bitirmişti. Diğer müşterileri neredeyse ittirerek, kasadaki kuyrukta kadının arkasında durmak için aceleyle ilerledi. Bu yüzden kendi kendine kızmıştı.

Kasiyer kadının öteberilerini çıkarırken, adam kadının enerjik koşudan sonra daha da terli ve keskin hale gelen vücut kokusunu duybilecek kadar yakın durmuştu. Ama bu koku daha sonra yabancılığı ve gizemi ile adamı hayran bırakacak başka bir kokuya karışabilirdi: acının ve korkunun kokusu.

Sinsi takipçi,  bir an bu heyecanlı bekleyişle kendisini neşeli ve neredeyse mutluluktan sarhoş gibi hissetti.

Kadın, aldıklarının parasını ödedikten sonra alışveriş sepetiyle otomatik kapılara doğru ilerledi ve çıkıp otoparka girdi.

Adam kendi aldıklarının parasını ödemek için acele etmiyordu. Kadını evine kadar takip etmeyecekti. Zaten oraya gitmişti. Evin içine bile girmişti. Hatta kadının giysilerine bile dokunmuştu. Kadın işten döndüğünde nöbeti tekrar devralabilirdi. Bu uzun sürmeyecek diye düşündü. Hiç uzun sürmeyecek.

*

Cindy MacKinnon arabasına bindikten sonra bir süre oturdu. Neden titrediğini bilmiyordu. Süpermarkette, tam arkasında tuhaf bir şey hissetmişti. Bu, takip ediliyor olmanın esrarengiz ve akıl dışı hissiydi. Ama bundan daha fazlası vardı. Bunu anlaması biraz zamanını aldı.

Sonunda bunun, birilerinin ona zarar vereceği duygusu olduğunu anladı.

Tir tir titredi. Son birkaç gündür bu his sürekli gelip gidiyordu. Bu duygunun tamamen asılsız olduğunu düşünerek kendisine kızdı. Bu hissin izlerinden kendisini sıyırarak başını salladı. Arabasını çalıştırırken başka şeyler düşünmeye çalıştı ve kızkardeşi Becky ile yaptığı telefon görüşmesini anımsayıp gülümsedi. Öğleden sonra Cindy kendisini tamamen üç yaşındaki kızının büyük doğum günü partisinin pastasına ve balonlarına verdi.

Bu çok güzel bir gün olmalı diye düşündü.