Читать книгу Dziewczyna kłamcy - Catherine Howard - Страница 9

Zanim przejdę do podziękowań, zacznę od przeprosin. Dublinie, trochę z Tobą igrałam. Zburzyłam National Print Museum w Beggar’s Bush i w jego miejsce postawiłam fikcyjny uniwersytet. Zmieniłam również nazwę szpitala w Dundrum i zmodernizowałam oddziały. Przepraszam Dublin, miasto, które kocham, i przepraszam każdego Czytelnika, który szukał bramy do St John’s, spacerując po Haddington Road. Nie znajdziecie jej. Znajdziecie za to kawiarnie z białym płotem, a w środku doskonałą kawę.

Przede wszystkim chciałam bardzo podziękować redaktorkom Sarze O’Keefe i Stephanie Glencross, które cierpliwie i profesjonalnie pomagały mi przenieść historię z mojej głowy na papier. Bardzo dziękuję mojej wspaniałej agentce Jane Gregory i wszystkim w Gregory and Company, Corvus Books, Blackstone Publishing oraz Gill Hess. Dziękuję Hazel Gaynor i Sheenie Lambert za gin, skrzydełka i wszystko inne. Dziękuję wszystkim moim ukochanym pisarkom, które bardzo mnie wspierają, są hojne i wyprawiają niesamowite imprezy (patrzę na Ciebie, Carmel Harrington). Bardzo dziękuję wszystkim pisarzom, sprzedawcom, recenzentom i blogerom, którzy wspierali moją poprzednią książkę, szczególnie Liz Nugent, Markowi Edwardsowi, Margaret Madden i każdemu, kogo poznałam na miejscu zbrodni. Dziękuję Ianowi Harrisowi, który prowadził mój Instagram na Irish Book Awards (nawet mimo to, że na kaca proponowałeś sok z liści. Nie, dziękuję...), Andrei Summers, Evie Happel i Michelle Oliver za długą podróż, żeby stawić się na moim książkowym ślubie – to znaczy, hmm, wydaniu książki. Dziękuję też Sheelagh Kelly za wiarę we mnie i dziękuję mojej najwierniejszej i czasami najbardziej krytycznej publiczności: mamie, tacie, Johnowi i Claire.

I oczywiście dziękuję wszystkim za przeczytanie książki.