Читать книгу Ο Σινάνης: Κωμωδία εις πέντε πράξεις - Demetrios Konstantinou Vyzantios - Страница 11
ΠΡΑΞIΣ Α'
ΣΚΗΝΗ Θ'
Оглавление(Ο ιατρός εισέρχεται εις επίσκεψιν)
Φοντανέλλης και ο Σινάνης
Φον. Αδίο αφέντη δικό μου, κωτζά Σινάνη, τι κάνει; καλά;
Σιν. Βάι, βάι, σινιόρ Φουντανέλλα, εξοχώτατε, καλώς ορίσετε, καλώς ορίσετε.
Φον. (καθ' εαυτόν) Και πολύ κομπλιμέντι, πολύ κατεργαρία είναι … τούτο αβάρο διάβολο σάνκε έκει μπιζόνιο όλο είναι γιομάτο κομπλιμέντι … (προς τον Σινάνη) ω φίλο δικό μου, ύστερα κε ένα κρόνο κε δε γλέπω εσένα, είναι καλά;
Σιν. Καλά, καλά …
Φον. (Καθ' εαυτόν) ε κε διάβολο … τούτο βεραμέντε κε δεν έκει τίποτες, είναι σαν κε σίδερο … κοσπέτο δι πάκκο … ώ πέρ διάνα … κι εγώ ορδινάρισα σερβιτσιάλε, και μπαρμπιέρο … ντε σέρω τι να πω σαν και έρτη τώρα … μπιζόνιο να το αραντζάρω το δουλειά … (προς τον Σινάνην) ε δούνκουε αφέντη δικό μου, τι έκει ούνα βόλτα κε δεν είναι άρρωστο;
Σιν. Σε τέλω να με δώκης μια πογιά, να βάψω μουστάκια μου που ασπρίσανε μια κοπανιά…
Φον. α τέλει δούνκουε κολόρο, κε να κάμη μουστάτζιο δικό σου νέρο;
Σιν. Ναίσκε.
Φον. Και τώρα τυμήτηκε φίλο δικό μου σάνκε το γέρασε πολύ πολύ; βάρδα και τα παντρεύεται φίλο δικό μου;
Σιν. Ένα τέτοιο πράμα …
Φον. Ω εγώ και να το κάμνω ένα κολόρο να γένεται μουστάτζιο δικό σου σαν παλλικάρι· μα πόι κοστάρει· πολύ το κολόρο …
Σιν. Ως πόσα;
Φον. Εικοσιπέντε τζικίνια βενετζιάνικο …
Σιν. Ω πολύ, πολύ!!
Φον. Ε δούνκουε σαν και τα τέλει να γένεται τζοβενότο, μπιζόνια και να σοδιάζη τζικίνια … [καθ' εαυτόν] τώρα είναι καιρό και να κάνω φουρτούνα απέ τούτο το αβάρο διάβολο …
Σιν. Με δυο βενέτικα δε γένεται;
Φον. Δίο γκουάρδι ….
Σιν. Αμέ με πόσα το κάτου κάτου;
Φον. Σάνκε τέλει μια φορά, για κατήρι δικό σου, είκοσι τζικίνια παρακάτου δε γένετε …
Σιν. Φκιάστο δα, και να δγιούμε …
Φον. Και να το δίνη τζικίνια, και να το φκιάνω πόι …
Σιν. Να πέντε βενέτικα, και πάλαι …
Φον. Αλμένο, αλμένο δέκα τζικίνια να το δίνη καπάρο και τ' άλλα ύστερα …
Σιν. [καθ' εαυτόν] Ωχ!! πολύ ακριβά γυρεύει ο διάβολος!!! .. άμα τι να κάμω; τα δώσω δέκα, ύστερα δε δίνω τίποτες … [προς τον ιατρόν] ορίστε σινιόρ Φουντανέλλα δέκα βενέτικα, άμμα να σε δγιω πγια τι μπογιά τα με φκιάσης ..
Φον. Ω μη σε κόφτει αφέντη δικό μου, και να το φκιάνω ένα κολόρο σαν και καρπόνε … αδίο [αναχωρεί.]
