Читать книгу Ο Σινάνης: Κωμωδία εις πέντε πράξεις - Demetrios Konstantinou Vyzantios - Страница 11

ΠΡΑΞIΣ Α'
ΣΚΗΝΗ Θ'

Оглавление

(Ο ιατρός εισέρχεται εις επίσκεψιν)

Φοντανέλλης και ο Σινάνης


Φον. Αδίο αφέντη δικό μου, κωτζά Σινάνη, τι κάνει; καλά;

Σιν. Βάι, βάι, σινιόρ Φουντανέλλα, εξοχώτατε, καλώς ορίσετε, καλώς ορίσετε.

Φον. (καθ' εαυτόν) Και πολύ κομπλιμέντι, πολύ κατεργαρία είναι … τούτο αβάρο διάβολο σάνκε έκει μπιζόνιο όλο είναι γιομάτο κομπλιμέντι … (προς τον Σινάνη) ω φίλο δικό μου, ύστερα κε ένα κρόνο κε δε γλέπω εσένα, είναι καλά;

Σιν. Καλά, καλά …

Φον. (Καθ' εαυτόν) ε κε διάβολο … τούτο βεραμέντε κε δεν έκει τίποτες, είναι σαν κε σίδερο … κοσπέτο δι πάκκο … ώ πέρ διάνα … κι εγώ ορδινάρισα σερβιτσιάλε, και μπαρμπιέρο … ντε σέρω τι να πω σαν και έρτη τώρα … μπιζόνιο να το αραντζάρω το δουλειά … (προς τον Σινάνην) ε δούνκουε αφέντη δικό μου, τι έκει ούνα βόλτα κε δεν είναι άρρωστο;

Σιν. Σε τέλω να με δώκης μια πογιά, να βάψω μουστάκια μου που ασπρίσανε μια κοπανιά…

Φον. α τέλει δούνκουε κολόρο, κε να κάμη μουστάτζιο δικό σου νέρο;

Σιν. Ναίσκε.

Φον. Και τώρα τυμήτηκε φίλο δικό μου σάνκε το γέρασε πολύ πολύ; βάρδα και τα παντρεύεται φίλο δικό μου;

Σιν. Ένα τέτοιο πράμα …

Φον. Ω εγώ και να το κάμνω ένα κολόρο να γένεται μουστάτζιο δικό σου σαν παλλικάρι· μα πόι κοστάρει· πολύ το κολόρο …

Σιν. Ως πόσα;

Φον. Εικοσιπέντε τζικίνια βενετζιάνικο …

Σιν. Ω πολύ, πολύ!!

Φον. Ε δούνκουε σαν και τα τέλει να γένεται τζοβενότο, μπιζόνια και να σοδιάζη τζικίνια … [καθ' εαυτόν] τώρα είναι καιρό και να κάνω φουρτούνα απέ τούτο το αβάρο διάβολο …

Σιν. Με δυο βενέτικα δε γένεται;

Φον. Δίο γκουάρδι ….

Σιν. Αμέ με πόσα το κάτου κάτου;

Φον. Σάνκε τέλει μια φορά, για κατήρι δικό σου, είκοσι τζικίνια παρακάτου δε γένετε …

Σιν. Φκιάστο δα, και να δγιούμε …

Φον. Και να το δίνη τζικίνια, και να το φκιάνω πόι …

Σιν. Να πέντε βενέτικα, και πάλαι …

Φον. Αλμένο, αλμένο δέκα τζικίνια να το δίνη καπάρο και τ' άλλα ύστερα …

Σιν. [καθ' εαυτόν] Ωχ!! πολύ ακριβά γυρεύει ο διάβολος!!! .. άμα τι να κάμω; τα δώσω δέκα, ύστερα δε δίνω τίποτες … [προς τον ιατρόν] ορίστε σινιόρ Φουντανέλλα δέκα βενέτικα, άμμα να σε δγιω πγια τι μπογιά τα με φκιάσης ..

Φον. Ω μη σε κόφτει αφέντη δικό μου, και να το φκιάνω ένα κολόρο σαν και καρπόνε … αδίο [αναχωρεί.]

Ο Σινάνης: Κωμωδία εις πέντε πράξεις

Подняться наверх