Читать книгу Novum Testamentum Graece (Nestle-Aland) - Группа авторов, Nestle-Aland - Страница 87

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ 7 ✽ ✝Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε· 2ἐν ᾧ γὰρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, καὶ ✝ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε ⸀μετρηθήσεται ὑμῖν. 3✽ Τί δὲ βλέπεις τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου, τὴν δὲ ἐν τῷ σῷ ὀφθαλμῷ δοκὸν οὐ κατανοεῖς; 4ἢ πῶς ⸀ἐρεῖς τῷ ἀδελφῷ σου· ἄφες ἐκβάλω τὸ κάρφος ⸁ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου, καὶ ἰδοὺ ἡ δοκὸς ἐν τῷ ὀφθαλμῷ σοῦ; 5✝ὑποκριτά, ἔκβαλε πρῶτον ⸉ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σοῦ τὴν δοκόν⸊, καὶ τότε διαβλέψεις ἐκβαλεῖν τὸ κάρφος ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ ἀδελφοῦ σου.

6✽ ✝Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσὶν μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε ⸀καταπατήσουσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

7✽ ✝Αἰτεῖτε καὶ δοθήσεται ὑμῖν, ✝ζητεῖτε καὶ εὑρήσετε, κρούετε καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν· 8πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ⸀ἀνοιγήσεται. 9ἢ τίς °ἐστιν ἐξ ὑμῶν ἄνθρωπος, ὃν ⸀αἰτήσει ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἄρτον, μὴ λίθον ἐπιδώσει αὐτῷ; 10⸂ἢ καὶ ἰχθὺν αἰτήσει⸃, μὴ ὄφιν ἐπιδώσει αὐτῷ; 11εἰ οὖν ὑμεῖς πονηροὶ ὄντες οἴδατε ⸂δόματα ἀγαθὰ⸃ διδόναι τοῖς τέκνοις ὑμῶν, πόσῳ μᾶλλον ✝ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς ✝δώσει ἀγαθὰ τοῖς αἰτοῦσιν αὐτόν.

12✽ ✝Πάντα °οὖν ὅσα ἐὰν θέλητε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, οὕτως καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς· ✝οὗτος γάρ ἐστιν ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται.

13✽ ✝Εἰσέλθατε διὰ τῆς στενῆς πύλης· ⸀ὅτι πλατεῖα ⸋ἡ πύλη⸌ καὶ εὐρύχωρος ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ἀπώλειαν καὶ πολλοί °εἰσιν οἱ εἰσερχόμενοι δι’ αὐτῆς· 14⸀τί στενὴ ἡ πύλη καὶ τεθλιμμένη ✝ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ✝ζωὴν καὶ ✝ὀλίγοι εἰσὶν οἱ εὑρίσκοντες αὐτήν.

15✽ ✝Προσέχετε ⸆ ἀπὸ τῶν ✝ψευδοπροφητῶν, οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ✝ἐν ἐνδύμασιν προβάτων, ἔσωθεν δέ εἰσιν ✝λύκοι ἅρπαγες. 16✝ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς. ✝✽ μήτι συλλέγουσιν ἀπὸ ἀκανθῶν ⸀σταφυλὰς ἢ ἀπὸ τριβόλων σῦκα; 17✽ Οὕτως πᾶν δένδρον ἀγαθὸν καρποὺς ⸉καλοὺς ποιεῖ⸊, τὸ δὲ σαπρὸν δένδρον καρποὺς πονηροὺς ποιεῖ. 18✝οὐ δύναται δένδρον ἀγαθὸν καρποὺς πονηροὺς ⸀ποιεῖν οὐδὲ δένδρον σαπρὸν καρποὺς καλοὺς ⸁ποιεῖν. 19✝πᾶν ⸆ δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται. 20ἄρα γε ✝ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς.

21✽ ✝Οὐ πᾶς ὁ λέγων μοι· κύριε κύριε, εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἀλλ’ ✝ὁ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν °τοῖς οὐρανοῖς. ⸆ 22✽ πολλοὶ ἐροῦσίν μοι ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ· κύριε κύριε, ✝οὐ τῷ σῷ ὀνόματι ἐπροφητεύσαμεν, καὶ ✝τῷ σῷ ὀνόματι δαιμόνια ⸆ ἐξεβάλομεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δυνάμεις πολλὰς ἐποιήσαμεν; 23καὶ τότε ὁμολογήσω αὐτοῖς ὅτι ✝οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς· ⸀✝ἀποχωρεῖτε ἀπ’ ἐμοῦ ⸆ οἱ ✝ἐργαζόμενοι τὴν ✝ἀνομίαν.

24✽ ✝Πᾶς οὖν ✝ὅστις ἀκούει μου τοὺς λόγους °τούτους καὶ ποιεῖ αὐτούς, ⸀ὁμοιωθήσεται ἀνδρὶ ✝φρονίμῳ, ὅστις ✝ᾠκοδόμησεν αὐτοῦ τὴν οἰκίαν ἐπὶ τὴν πέτραν· 25καὶ κατέβη ἡ βροχὴ καὶ ἦλθον οἱ ποταμοὶ καὶ ✝ἔπνευσαν οἱ ἄνεμοι καὶ ⸀προσέπεσαν τῇ οἰκίᾳ ἐκείνῃ, καὶ οὐκ ἔπεσεν, τεθεμελίωτο γὰρ ἐπὶ τὴν πέτραν. 26Καὶ ✝πᾶς ⸂ὁ ἀκούων⸃ μου τοὺς λόγους τούτους καὶ μὴ ⸀ποιῶν αὐτοὺς ὁμοιωθήσεται ἀνδρὶ ✝μωρῷ, ὅστις ᾠκοδόμησεν ⸉αὐτοῦ τὴν οἰκίαν⸊ ἐπὶ τὴν ἄμμον· 27καὶ ✝κατέβη ἡ βροχὴ καὶ ἦλθον οἱ ποταμοὶ καὶ ἔπνευσαν οἱ ἄνεμοι καὶ ⸀προσέκοψαν τῇ οἰκίᾳ ἐκείνῃ, καὶ ἔπεσεν καὶ ἦν ἡ πτῶσις αὐτῆς μεγάλη ⸆.

28✽ ✝Καὶ ἐγένετο ὅτε ⸀ἐτέλεσεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς λόγους τούτους, ✝ἐξεπλήσσοντο ⸂οἱ ὄχλοι⸃ ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ· 29✝ἦν γὰρ διδάσκων αὐτοὺς ὡς ✝ἐξουσίαν ἔχων καὶ οὐχ ὡς οἱ γραμματεῖς °αὐτῶν ⸆.

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ 8 ✽ ✽ ⸂Καταβάντος δὲ αὐτοῦ⸃ ἀπὸ τοῦ ✝ὄρους ἠκολούθησαν αὐτῷ ὄχλοι πολλοί. 2✝καὶ ἰδοὺ ✝λεπρὸς ⸀προσελθὼν προσεκύνει αὐτῷ λέγων· κύριε, ἐὰν θέλῃς δύνασαί με καθαρίσαι. 3καὶ ἐκτείνας τὴν χεῖρα ✝ἥψατο αὐτοῦ ⸆ λέγων· θέλω, καθαρίσθητι· καὶ εὐθέως ἐκαθαρίσθη αὐτοῦ ἡ λέπρα. 4καὶ λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ✝ὅρα μηδενὶ εἴπῃς, ἀλλ’ ὕπαγε ✝σεαυτὸν δεῖξον τῷ ἱερεῖ καὶ προσένεγκον τὸ δῶρον ὃ προσέταξεν Μωϋσῆς, ✝εἰς μαρτύριον αὐτοῖς.

5✽ ✽ ⸂✝Εἰσελθόντος δὲ αὐτοῦ⸃ εἰς ✝Καφαρναοὺμ προσῆλθεν αὐτῷ ⸀✝ἑκατόνταρχος παρακαλῶν αὐτὸν 6καὶ λέγων· °κύριε, ὁ παῖς μου βέβληται ἐν τῇ οἰκίᾳ ✝παραλυτικός, δεινῶς βασανιζόμενος. 7°καὶ λέγει αὐτῷ ⸆· ἐγὼ ἐλθὼν θεραπεύσω αὐτόν. 8⸂καὶ ἀποκριθεὶς⸃ ὁ ⸀ἑκατόνταρχος ἔφη· κύριε, οὐκ ✝εἰμὶ ἱκανὸς ἵνα μου ὑπὸ τὴν στέγην εἰσέλθῃς, ἀλλὰ μόνον εἰπὲ ✝λόγῳ, καὶ ἰαθήσεται ⸋ὁ παῖς μου⸌. 9καὶ γὰρ ἐγὼ ἄνθρωπός εἰμι ὑπὸ ἐξουσίαν ⸆, ἔχων ὑπ’ ἐμαυτὸν στρατιώτας, καὶ λέγω τούτῳ· πορεύθητι, καὶ πορεύεται, καὶ ἄλλῳ· ἔρχου, καὶ ἔρχεται, καὶ τῷ δούλῳ μου· ποίησον τοῦτο, καὶ ποιεῖ. 10ἀκούσας δὲ ὁ Ἰησοῦς ✝ἐθαύμασεν καὶ εἶπεν τοῖς ἀκολουθοῦσιν· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ⸂✝παρ’ οὐδενὶ τοσαύτην πίστιν ἐν τῷ Ἰσραὴλ⸃ εὗρον. 11✽ ✝Λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι πολλοὶ ✝ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ δυσμῶν ✝ἥξουσιν καὶ ✝ἀνακλιθήσονται μετὰ ✝Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν, 12οἱ δὲ ✝υἱοὶ τῆς βασιλείας ⸀✝ἐκβληθήσονται εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον· ✝ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ ✝βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. 13✽ καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς τῷ ⸀ἑκατοντάρχῃ· ὕπαγε, ⸆ ✝ὡς ἐπίστευσας γενηθήτω σοι. ✝καὶ ἰάθη ὁ παῖς °[αὐτοῦ] ⸂ἐν τῇ ὥρᾳ ἐκείνῃ⸃. ⸇

14✽ ✽ ✝Καὶ ἐλθὼν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν οἰκίαν Πέτρου εἶδεν τὴν ✝πενθερὰν αὐτοῦ βεβλημένην καὶ πυρέσσουσαν· 15καὶ ✝ἥψατο τῆς χειρὸς αὐτῆς, καὶ ✝ἀφῆκεν αὐτὴν ὁ πυρετός, καὶ ἠγέρθη καὶ ✝διηκόνει ⸀αὐτῷ.

16✽ ✝Ὀψίας δὲ γενομένης προσήνεγκαν αὐτῷ δαιμονιζομένους πολλούς· καὶ ἐξέβαλεν τὰ πνεύματα ✝λόγῳ καὶ πάντας τοὺς κακῶς ἔχοντας ἐθεράπευσεν, 17✝ὅπως πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ Ἠσαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος·

✝αὐτὸς τὰς ἀσθενείας ἡμῶν ἔλαβεν

καὶ τὰς νόσους ἐβάστασεν.

18✝Ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς ⸀ὄχλον περὶ αὐτὸν ἐκέλευσεν ✝ἀπελθεῖν εἰς τὸ πέραν. 19✽ ✽ καὶ προσελθὼν εἷς γραμματεὺς εἶπεν αὐτῷ· διδάσκαλε, ἀκολουθήσω σοι ὅπου ἐὰν ἀπέρχῃ. 20καὶ λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· αἱ ἀλώπεκες φωλεοὺς ἔχουσιν καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνώσεις, ✝ὁ δὲ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἔχει ποῦ τὴν κεφαλὴν κλίνῃ. 21ἕτερος δὲ τῶν μαθητῶν °[αὐτοῦ] εἶπεν αὐτῷ· κύριε, ✝ἐπίτρεψόν μοι πρῶτον ἀπελθεῖν καὶ θάψαι τὸν πατέρα μου. 22ὁ δὲ °Ἰησοῦς ⸀λέγει αὐτῷ· ✝ἀκολούθει μοι καὶ ✝ἄφες τοὺς νεκροὺς θάψαι τοὺς ἑαυτῶν νεκρούς.

23✽ ✽ ✝Καὶ ἐμβάντι αὐτῷ εἰς °τὸ πλοῖον ἠκολούθησαν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ. 24καὶ ἰδοὺ ✝σεισμὸς μέγας ἐγένετο ἐν τῇ θαλάσσῃ, ὥστε τὸ πλοῖον καλύπτεσθαι ὑπὸ τῶν κυμάτων, αὐτὸς δὲ ἐκάθευδεν. 25καὶ προσελθόντες ⸆ ἤγειραν αὐτὸν λέγοντες· κύριε, σῶσον ⸇, ἀπολλύμεθα. 26καὶ λέγει αὐτοῖς· τί δειλοί ἐστε, ✝ὀλιγόπιστοι; τότε ἐγερθεὶς ✝ἐπετίμησεν τοῖς ἀνέμοις καὶ τῇ θαλάσσῃ, καὶ ἐγένετο γαλήνη μεγάλη. 27✝οἱ δὲ ἄνθρωποι ἐθαύμασαν λέγοντες· ποταπός ἐστιν οὗτος ⸆ ὅτι καὶ οἱ ἄνεμοι καὶ ἡ θάλασσα αὐτῷ ὑπακούουσιν;

28✽ ✝Καὶ ⸂ἐλθόντος αὐτοῦ⸃ εἰς τὸ πέραν εἰς τὴν χώραν τῶν ⸀Γαδαρηνῶν ὑπήντησαν αὐτῷ ✝δύο δαιμονιζόμενοι ἐκ τῶν μνημείων ἐξερχόμενοι, χαλεποὶ λίαν, ὥστε μὴ ἰσχύειν τινὰ παρελθεῖν διὰ τῆς ὁδοῦ ἐκείνης. 29καὶ ἰδοὺ ἔκραξαν λέγοντες· ✝τί ἡμῖν καὶ σοί, ⸆ ✝υἱὲ τοῦ θεοῦ; ἦλθες ὧδε ⸂πρὸ καιροῦ βασανίσαι ἡμᾶς⸃; 30ἦν δὲ ⸆ μακρὰν ἀπ’ αὐτῶν ἀγέλη χοίρων °πολλῶν βοσκομένη. 31οἱ δὲ δαίμονες παρεκάλουν αὐτὸν λέγοντες· εἰ ἐκβάλλεις ἡμᾶς, ⸂ἀπόστειλον ἡμᾶς⸃ εἰς τὴν ἀγέλην τῶν χοίρων. 32καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ὑπάγετε. οἱ δὲ ἐξελθόντες ἀπῆλθον εἰς ⸂τοὺς χοίρους⸃· καὶ ἰδοὺ ὥρμησεν πᾶσα ἡ ἀγέλη ⸆ κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν θάλασσαν καὶ ἀπέθανον ἐν τοῖς ὕδασιν. 33οἱ δὲ βόσκοντες ἔφυγον, καὶ ἀπελθόντες εἰς τὴν πόλιν ἀπήγγειλαν πάντα καὶ τὰ τῶν δαιμονιζομένων. 34καὶ ἰδοὺ πᾶσα ἡ πόλις ἐξῆλθεν ✝εἰς ⸀ὑπάντησιν ⸁τῷ Ἰησοῦ καὶ ἰδόντες αὐτὸν παρεκάλεσαν ⸂ὅπως μεταβῇ⸃ ἀπὸ τῶν ὁρίων αὐτῶν.

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ 9 ✽ ✝Καὶ ✝ἐμβὰς ⸆ εἰς ⸇ πλοῖον διεπέρασεν καὶ ἦλθεν ✝εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν.

2✽ καὶ ἰδοὺ προσέφερον αὐτῷ παραλυτικὸν ἐπὶ κλίνης βεβλημένον. καὶ ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν εἶπεν τῷ παραλυτικῷ· ✝θάρσει, τέκνον, ⸀✝ἀφίενταί ⸂σου αἱ ἁμαρτίαι⸃. 3Καὶ ἰδού τινες τῶν γραμματέων εἶπαν ἐν ἑαυτοῖς· οὗτος ✝βλασφημεῖ. 4καὶ ⸀✝ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὰς ἐνθυμήσεις αὐτῶν εἶπεν ⸆· ἱνατί ⸇ ἐνθυμεῖσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; 5τί γάρ ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν· ⸀ἀφίενταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν· ἔγειρε καὶ περιπάτει; 6ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ✝ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναι ἁμαρτίας – τότε λέγει τῷ παραλυτικῷ· ⸀✝ἐγερθεὶς ἆρόν σου τὴν κλίνην καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου. 7καὶ ἐγερθεὶς ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. 8ἰδόντες δὲ οἱ ὄχλοι ⸀ἐφοβήθησαν καὶ ✝ἐδόξασαν τὸν θεὸν ✝τὸν δόντα ἐξουσίαν τοιαύτην τοῖς ἀνθρώποις.

9✽ ✽ ✝Καὶ παράγων ⸂ὁ Ἰησοῦς ἐκεῖθεν⸃ εἶδεν ἄνθρωπον καθήμενον ἐπὶ τὸ τελώνιον, ✝Μαθθαῖον λεγόμενον, καὶ λέγει αὐτῷ· ✝ἀκολούθει μοι. καὶ ἀναστὰς ⸀ἠκολούθησεν αὐτῷ.

10✽ καὶ ἐγένετο αὐτοῦ ἀνακειμένου ἐν τῇ οἰκίᾳ, ⸂καὶ ἰδοὺ⸃ πολλοὶ ✝τελῶναι καὶ ἁμαρτωλοὶ ἐλθόντες συνανέκειντο τῷ Ἰησοῦ καὶ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ. 11καὶ ἰδόντες οἱ Φαρισαῖοι ⸀ἔλεγον τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· ✝διὰ τί μετὰ τῶν τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν ⸂ἐσθίει ὁ διδάσκαλος ὑμῶν⸃; 12✽ Ὁ δὲ ⸆ ἀκούσας εἶπεν ⸇· οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ἰσχύοντες ἰατροῦ ἀλλ’ οἱ κακῶς ἔχοντες. 13πορευθέντες δὲ ✝μάθετε τί ἐστιν· ✝ἔλεος θέλω καὶ οὐ θυσίαν· ✝οὐ γὰρ ✝ἦλθον καλέσαι δικαίους ἀλλ’ ἁμαρτωλούς ⸆.

14✝Τότε προσέρχονται αὐτῷ ✝οἱ μαθηταὶ Ἰωάννου λέγοντες· ✝διὰ τί ἡμεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι νηστεύομεν ⸀[πολλά], οἱ δὲ μαθηταί σου οὐ νηστεύουσιν; 15καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ✝μὴ δύνανται οἱ υἱοὶ τοῦ ⸀νυμφῶνος ⸁πενθεῖν ἐφ’ ὅσον μετ’ αὐτῶν ἐστιν ὁ ✝νυμφίος; ✝ἐλεύσονται δὲ ἡμέραι ὅταν ἀπαρθῇ ἀπ’ αὐτῶν ὁ νυμφίος, καὶ ✝τότε νηστεύσουσιν ⸆. 16✝οὐδεὶς δὲ ἐπιβάλλει ἐπίβλημα ῥάκους ἀγνάφου ἐπὶ ἱματίῳ παλαιῷ· αἴρει γὰρ τὸ πλήρωμα αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ἱματίου καὶ χεῖρον σχίσμα γίνεται. 17οὐδὲ βάλλουσιν οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς· εἰ δὲ μή °γε, ⸂✝ῥήγνυνται οἱ ἀσκοὶ⸃ καὶ ὁ οἶνος ⸄ἐκχεῖται καὶ οἱ ἀσκοὶ ἀπόλλυνται⸅· ⸂1ἀλλὰ βάλλουσιν οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς καινούς⸃, καὶ ἀμφότεροι συντηροῦνται.

18✽ ✽ ✝Ταῦτα αὐτοῦ λαλοῦντος αὐτοῖς, ἰδοὺ ἄρχων ⸂εἷς ἐλθὼν⸃ προσεκύνει αὐτῷ λέγων °ὅτι ἡ θυγάτηρ μου ἄρτι ἐτελεύτησεν· ἀλλ’ ἐλθὼν ✝ἐπίθες τὴν χεῖρά σου ἐπ’ αὐτήν, καὶ ζήσεται. 19καὶ ἐγερθεὶς ὁ Ἰησοῦς ⸀ἠκολούθησεν αὐτῷ καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ.

20✽ Καὶ ἰδοὺ ✝γυνὴ αἱμορροοῦσα δώδεκα ἔτη ⸆ προσελθοῦσα ὄπισθεν ✝ἥψατο ✝τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ· 21ἔλεγεν γὰρ ἐν ἑαυτῇ· ἐὰν ⸂μόνον ἅψωμαι⸃ τοῦ ἱματίου αὐτοῦ σωθήσομαι. 22ὁ δὲ °Ἰησοῦς ⸀στραφεὶς καὶ ἰδὼν αὐτὴν εἶπεν· ✝θάρσει, ⸁θύγατερ· ✝ἡ πίστις σου σέσωκέν σε. καὶ ἐσώθη ἡ γυνὴ ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης.

23Καὶ ἐλθὼν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ ἄρχοντος καὶ ἰδὼν τοὺς αὐλητὰς καὶ τὸν ὄχλον θορυβούμενον 24⸀ἔλεγεν· ἀναχωρεῖτε, ✝οὐ γὰρ ἀπέθανεν τὸ κοράσιον ἀλλὰ καθεύδει. καὶ κατεγέλων αὐτοῦ. 25ὅτε δὲ ἐξεβλήθη ὁ ὄχλος ⸀εἰσελθὼν ✝ἐκράτησεν τῆς χειρὸς αὐτῆς, καὶ ἠγέρθη τὸ κοράσιον. 26✝καὶ ἐξῆλθεν ἡ φήμη ⸀αὕτη εἰς ὅλην τὴν γῆν ἐκείνην.

27✽ ✽ ✝Καὶ παράγοντι ἐκεῖθεν τῷ Ἰησοῦ ἠκολούθησαν °[αὐτῷ] ✝δύο τυφλοὶ κράζοντες καὶ λέγοντες· ✝ἐλέησον ἡμᾶς, ⸀✝υἱὸς Δαυίδ. 28⸂ἐλθόντι δὲ⸃ εἰς τὴν οἰκίαν προσῆλθον αὐτῷ οἱ ⸆ τυφλοί, καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· πιστεύετε ὅτι ⸄δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι⸅; λέγουσιν αὐτῷ· ναὶ κύριε. 29τότε ✝ἥψατο τῶν ⸀ὀφθαλμῶν αὐτῶν λέγων· ✝κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν. 30καὶ ἠνεῴχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί. ✝καὶ ⸀✝ἐνεβριμήθη αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων· ✝ὁρᾶτε μηδεὶς γινωσκέτω. 31οἱ δὲ ἐξελθόντες ✝διεφήμισαν αὐτὸν ἐν °ὅλῃ τῇ γῇ ἐκείνῃ.

32✽ ✝Αὐτῶν δὲ ἐξερχομένων ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐτῷ °ἄνθρωπον κωφὸν δαιμονιζόμενον. 33καὶ ἐκβληθέντος τοῦ δαιμονίου ✝ἐλάλησεν ὁ κωφός. καὶ ✝ἐθαύμασαν οἱ ὄχλοι λέγοντες· ✝οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ Ἰσραήλ. 34⸋✝οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἔλεγον· ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια.⸌

35✽ ✝Καὶ περιῆγεν ὁ Ἰησοῦς τὰς πόλεις πάσας καὶ τὰς κώμας διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ⸆.

36✽ ✝Ἰδὼν δὲ τοὺς ὄχλους ⸆ ✝ἐσπλαγχνίσθη περὶ αὐτῶν, ὅτι ἦσαν ⸀✝ἐσκυλμένοι καὶ ἐρριμμένοι ✝ὡσεὶ πρόβατα μὴ ἔχοντα ποιμένα. 37✽ ✝τότε λέγει τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· ✝ὁ μὲν ✝θερισμὸς πολύς, οἱ δὲ ἐργάται ὀλίγοι· 38δεήθητε οὖν τοῦ κυρίου τοῦ θερισμοῦ ὅπως ἐκβάλῃ ✝ἐργάτας εἰς τὸν θερισμὸν αὐτοῦ.

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ 10 ✽ ✽ ✝Καὶ προσκαλεσάμενος ✝τοὺς δώδεκα μαθητὰς αὐτοῦ ἔδωκεν αὐτοῖς ✝ἐξουσίαν ⸆ πνευμάτων ἀκαθάρτων ὥστε ἐκβάλλειν αὐτὰ ✝καὶ θεραπεύειν πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ⸇.

2✽ ✝Τῶν °δὲ δώδεκα ἀποστόλων τὰ ὀνόματά ἐστιν ταῦτα· ✝πρῶτος Σίμων ✝ὁ λεγόμενος Πέτρος καὶ Ἀνδρέας ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, °1καὶ ✝Ἰάκωβος ὁ τοῦ Ζεβεδαίου καὶ Ἰωάννης ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, 3Φίλιππος καὶ Βαρθολομαῖος, Θωμᾶς καὶ ✝Μαθθαῖος ὁ ✝τελώνης, Ἰάκωβος ὁ τοῦ Ἁλφαίου καὶ ⸀Θαδδαῖος, 4Σίμων ὁ ⸀Καναναῖος ⸆ καὶ ✝Ἰούδας ⸂ὁ Ἰσκαριώτης⸃ ὁ καὶ παραδοὺς αὐτόν.

5✽ Τούτους τοὺς δώδεκα ἀπέστειλεν ὁ Ἰησοῦς παραγγείλας αὐτοῖς ⸀λέγων· εἰς ὁδὸν ✝ἐθνῶν μὴ ἀπέλθητε καὶ εἰς πόλιν ✝Σαμαριτῶν μὴ εἰσέλθητε· 6⸂πορεύεσθε δὲ⸃ μᾶλλον πρὸς ✝τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου Ἰσραήλ. 7✽ ✝πορευόμενοι δὲ κηρύσσετε λέγοντες °ὅτι ✝ἤγγικεν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. 8✝ἀσθενοῦντας θεραπεύετε, ⸂νεκροὺς ἐγείρετε, λεπροὺς καθαρίζετε, δαιμόνια ἐκβάλλετε⸃· ✝δωρεὰν ἐλάβετε, δωρεὰν δότε. 9✝Μὴ κτήσησθε χρυσὸν μηδὲ ἄργυρον μηδὲ χαλκὸν εἰς τὰς ζώνας ὑμῶν, 10μὴ πήραν εἰς ὁδὸν μηδὲ δύο χιτῶνας μηδὲ ὑποδήματα μηδὲ ⸀ῥάβδον· ✝ἄξιος γὰρ ὁ ἐργάτης ⸂τῆς τροφῆς⸃ αὐτοῦ. 11✽ ⸂Εἰς ἣν δ’ ἂν πόλιν ἢ κώμην εἰσέλθητε⸃, ἐξετάσατε τίς ἐν αὐτῇ ἄξιός ἐστιν· κἀκεῖ μείνατε ἕως ἂν ἐξέλθητε. 12✽ εἰσερχόμενοι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν ἀσπάσασθε αὐτήν ⸆· 13καὶ ἐὰν μὲν ᾖ ἡ οἰκία ἀξία, ἐλθάτω ἡ εἰρήνη ὑμῶν ἐπ’ αὐτήν, ⸂ἐὰν δὲ μὴ ᾖ ἀξία,⸃ ἡ εἰρήνη ὑμῶν ⸀πρὸς ὑμᾶς ἐπιστραφήτω. 14✽ καὶ ὃς ἂν μὴ δέξηται ὑμᾶς μηδὲ ἀκούσῃ τοὺς λόγους ὑμῶν, ἐξερχόμενοι ἔξω ⸋τῆς οἰκίας ἢ⸌ τῆς πόλεως ⸆ ἐκείνης ἐκτινάξατε τὸν κονιορτὸν ⸇ τῶν ποδῶν ὑμῶν. 15✝ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀνεκτότερον ἔσται ✝γῇ Σοδόμων καὶ ⸀Γομόρρων ✝ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως ἢ τῇ πόλει ἐκείνῃ.

16✽ Ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω ὑμᾶς ὡς ✝πρόβατα ⸂ἐν μέσῳ⸃ λύκων· γίνεσθε οὖν ✝φρόνιμοι ὡς ⸄οἱ ὄφεις⸅ καὶ ⸀✝ἀκέραιοι ὡς αἱ περιστεραί.

17✽ ✝Προσέχετε °δὲ ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων· ✝παραδώσουσιν γὰρ ὑμᾶς εἰς συνέδρια καὶ ⸂ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν⸃ μαστιγώσουσιν ὑμᾶς· 18καὶ ἐπὶ ⸂ἡγεμόνας δὲ καὶ βασιλεῖς ἀχθήσεσθε⸃ ἕνεκεν ἐμοῦ ✝εἰς μαρτύριον αὐτοῖς καὶ ✝τοῖς ἔθνεσιν. 19✽ ✝ὅταν δὲ ⸀παραδῶσιν ὑμᾶς, μὴ μεριμνήσητε πῶς ἢ τί λαλήσητε· ⸋✝δοθήσεται γὰρ ὑμῖν ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ τί λαλήσητε·⸌ 20✝οὐ γὰρ ὑμεῖς ἐστε οἱ λαλοῦντες ἀλλὰ τὸ πνεῦμα τοῦ πατρὸς ὑμῶν τὸ λαλοῦν ἐν ὑμῖν.

21✝Παραδώσει δὲ ἀδελφὸς ἀδελφὸν εἰς θάνατον καὶ πατὴρ τέκνον, καὶ ⸀ἐπαναστήσονται τέκνα ἐπὶ γονεῖς καὶ θανατώσουσιν αὐτούς. 22✝καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου· ✝ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος οὗτος σωθήσεται.

23✽ ✝Ὅταν δὲ διώκωσιν ὑμᾶς ἐν τῇ πόλει ταύτῃ, φεύγετε εἰς τὴν ⸀ἑτέραν· ⸆ ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ τελέσητε τὰς πόλεις °τοῦ Ἰσραὴλ ✝ἕως ⸁ἂν ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου.

24✽ ✝Οὐκ ἔστιν μαθητὴς ὑπὲρ τὸν διδάσκαλον ⸆ οὐδὲ δοῦλος ὑπὲρ τὸν κύριον αὐτοῦ. 25ἀρκετὸν τῷ μαθητῇ ἵνα γένηται ὡς ὁ διδάσκαλος αὐτοῦ καὶ ὁ δοῦλος ὡς ὁ κύριος αὐτοῦ. ✝✽ εἰ ⸂τὸν οἰκοδεσπότην⸃ ⸀Βεελζεβοὺλ ⸁ἐπεκάλεσαν, πόσῳ μᾶλλον ⸄τοὺς οἰκιακοὺς⸅ αὐτοῦ.

26✝Μὴ οὖν φοβηθῆτε αὐτούς· ✽ οὐδὲν γάρ ἐστιν κεκαλυμμένον ὃ οὐκ ἀποκαλυφθήσεται καὶ κρυπτὸν ὃ οὐ γνωσθήσεται. 27✽ ὃ λέγω ὑμῖν ἐν τῇ σκοτίᾳ εἴπατε ἐν τῷ φωτί, καὶ ὃ εἰς τὸ οὖς ἀκούετε ⸀κηρύξατε ἐπὶ τῶν δωμάτων. 28Καὶ ✝μὴ ⸀φοβεῖσθε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκτεῖναι· ⸁φοβεῖσθε δὲ μᾶλλον τὸν δυνάμενον καὶ ψυχὴν καὶ σῶμα ἀπολέσαι ἐν ✝γεέννῃ. 29οὐχὶ δύο στρουθία ἀσσαρίου πωλεῖται; καὶ ἓν ἐξ αὐτῶν οὐ πεσεῖται ἐπὶ τὴν γῆν ἄνευ τοῦ πατρὸς ὑμῶν. 30⸂ὑμῶν δὲ⸃ καὶ ✝αἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς ⸆ πᾶσαι ἠριθμημέναι εἰσίν. 31μὴ οὖν ⸀φοβεῖσθε ⸆· ✝πολλῶν στρουθίων διαφέρετε ὑμεῖς.

32Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ✝ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν °[τοῖς] οὐρανοῖς· 33✽ ⸂✝ὅστις δ’ ἂν⸃ ✝ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι ⸉κἀγὼ αὐτὸν⸊ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν °[τοῖς] οὐρανοῖς.

34✽ ✝Μὴ νομίσητε ὅτι ✝ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἐπὶ τὴν γῆν· οὐκ ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἀλλὰ ✝μάχαιραν. 35✝ἦλθον γὰρ διχάσαι ⸀ἄνθρωπον ✝κατὰ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ θυγατέρα κατὰ τῆς μητρὸς αὐτῆς καὶ νύμφην κατὰ τῆς πενθερᾶς αὐτῆς, 36καὶ ἐχθροὶ τοῦ ἀνθρώπου οἱ οἰκιακοὶ αὐτοῦ.

37✽ ✝Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστιν μου ἄξιος, ⸋καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστιν μου ἄξιος·⸌ 38καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστιν μου ἄξιος. 39✽ ⸋ὁ εὑρὼν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἀπολέσει αὐτήν, καὶ⸌ ὁ ἀπολέσας τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ εὑρήσει αὐτήν.

40✽ ✝Ὁ δεχόμενος ὑμᾶς ἐμὲ δέχεται, καὶ ✝ὁ ἐμὲ δεχόμενος δέχεται τὸν ἀποστείλαντά με. 41✽ ✝ὁ δεχόμενος ✝προφήτην εἰς ὄνομα προφήτου μισθὸν προφήτου λήμψεται, ⸋καὶ ὁ δεχόμενος δίκαιον εἰς ὄνομα δικαίου μισθὸν δικαίου λήμψεται.⸌ 42✽ ✝καὶ ✝ὃς ἂν ποτίσῃ ἕνα ✝τῶν ⸂μικρῶν τούτων⸃ ποτήριον ⸀ψυχροῦ °μόνον εἰς ὄνομα μαθητοῦ, ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ ⸄ἀπολέσῃ τὸν μισθὸν⸅ αὐτοῦ.

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ 11 ✽ ✝Καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ Ἰησοῦς διατάσσων ✝τοῖς δώδεκα μαθηταῖς αὐτοῦ, μετέβη ἐκεῖθεν τοῦ ✝διδάσκειν καὶ κηρύσσειν ἐν ταῖς πόλεσιν αὐτῶν.

2✽ ✽ ✝Ὁ δὲ Ἰωάννης ἀκούσας ✝ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ τὰ ἔργα ✝τοῦ ⸀Χριστοῦ πέμψας ⸁✝διὰ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ 3εἶπεν αὐτῷ· σὺ εἶ ✝ὁ ⸀ἐρχόμενος ἢ ἕτερον προσδοκῶμεν; 4Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· πορευθέντες ἀπαγγείλατε Ἰωάννῃ ✝ἃ ἀκούετε καὶ βλέπετε·

5✝τυφλοὶ ἀναβλέπουσιν ⸂καὶ χωλοὶ περιπατοῦσιν⸃,

✝λεπροὶ καθαρίζονται καὶ κωφοὶ ἀκούουσιν,

καὶ ⸄✝νεκροὶ ἐγείρονται καὶ ✝πτωχοὶ εὐαγγελίζονται⸅·

6καὶ ✝μακάριός ἐστιν ὃς ἐὰν μὴ σκανδαλισθῇ ἐν ἐμοί.

7✝Τούτων δὲ πορευομένων ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς λέγειν τοῖς ὄχλοις περὶ Ἰωάννου· ✝τί ἐξήλθατε εἰς τὴν ἔρημον θεάσασθαι1; κάλαμον ὑπὸ ἀνέμου σαλευόμενον; 8ἀλλὰ τί ἐξήλθατε ⸉ἰδεῖν1; ✝ἄνθρωπον⸊ ἐν μαλακοῖς ⸆ ἠμφιεσμένον; ἰδοὺ οἱ τὰ μαλακὰ φοροῦντες ἐν τοῖς οἴκοις τῶν ⸀βασιλέων °εἰσίν. 9ἀλλὰ τί ἐξήλθατε ⸉ἰδεῖν; ✝προφήτην⸊; ναὶ λέγω ὑμῖν, καὶ περισσότερον προφήτου. 10✽ οὗτός ⸆ ἐστιν περὶ οὗ γέγραπται·

✝ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου,

ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου.

11✽ Ἀμὴν λέγω ὑμῖν· οὐκ ἐγήγερται ἐν ✝γεννητοῖς γυναικῶν μείζων Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ· ✝ὁ δὲ μικρότερος ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν μείζων αὐτοῦ ἐστιν. 12✽ ✝ἀπὸ δὲ τῶν ἡμερῶν Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ ἕως ἄρτι ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται καὶ βιασταὶ ἁρπάζουσιν αὐτήν. 13✝πάντες γὰρ οἱ προφῆται καὶ ὁ νόμος ἕως Ἰωάννου ἐπροφήτευσαν· 14✽ καὶ εἰ θέλετε δέξασθαι, ✝αὐτός ἐστιν Ἠλίας ὁ μέλλων ἔρχεσθαι. 15✝ὁ ἔχων ὦτα ⸆ ἀκουέτω.

16✽ ✝Τίνι δὲ ὁμοιώσω τὴν ✝γενεὰν ταύτην; ὁμοία ἐστὶν παιδίοις καθημένοις ἐν ταῖς ἀγοραῖς ἃ προσφωνοῦντα τοῖς ⸀ἑτέροις ⸆ 17λέγουσιν·

✝ηὐλήσαμεν ὑμῖν καὶ οὐκ ὠρχήσασθε,

ἐθρηνήσαμεν ⸆ καὶ οὐκ ἐκόψασθε.

18✝ἦλθεν γὰρ ⸆ Ἰωάννης μήτε ἐσθίων μήτε πίνων, καὶ λέγουσιν· ✝δαιμόνιον ἔχει. 19ἦλθεν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐσθίων καὶ πίνων, καὶ λέγουσιν· ✝ἰδοὺ ἄνθρωπος φάγος καὶ οἰνοπότης, ✝τελωνῶν φίλος καὶ ἁμαρτωλῶν. καὶ ἐδικαιώθη ἡ σοφία ἀπὸ ⸂τῶν ✝ἔργων⸃ αὐτῆς.

20✽ ✝Τότε ἤρξατο ⸆ ὀνειδίζειν τὰς πόλεις ἐν αἷς ἐγένοντο αἱ πλεῖσται δυνάμεις αὐτοῦ, ὅτι ✝οὐ μετενόησαν· 21οὐαί σοι, Χοραζίν⸂, οὐαί σοι⸃, ✝Βηθσαϊδά· ὅτι εἰ ✝ἐν Τύρῳ καὶ Σιδῶνι ἐγένοντο αἱ δυνάμεις αἱ γενόμεναι ἐν ὑμῖν, πάλαι ἂν ✝ἐν σάκκῳ καὶ σποδῷ ⸆ μετενόησαν. 22✝πλὴν λέγω ὑμῖν, Τύρῳ καὶ Σιδῶνι ἀνεκτότερον ἔσται ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως ἢ ὑμῖν. 23καὶ σύ, ✝Καφαρναούμ, ⸂✝μὴ ἕως οὐρανοῦ ὑψωθήσῃ;⸃ ἕως ᾅδου ⸀καταβήσῃ· ✽ ὅτι εἰ ἐν Σοδόμοις ⸁ἐγενήθησαν αἱ δυνάμεις αἱ γενόμεναι ἐν σοί, ἔμεινεν ἂν μέχρι τῆς σήμερον. 24✝πλὴν λέγω ὑμῖν ὅτι γῇ Σοδόμων ἀνεκτότερον ἔσται ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως ⸂ἢ σοί⸃.

25✽ ✝Ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· ✝ἐξομολογοῦμαί σοι, πάτερ, ✝κύριε τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ὅτι ⸀✝ἔκρυψας ταῦτα ἀπὸ σοφῶν καὶ συνετῶν καὶ ✝ἀπεκάλυψας αὐτὰ ✝νηπίοις· 26ναὶ ὁ πατήρ, ὅτι οὕτως ✝εὐδοκία ἐγένετο ἔμπροσθέν σου. 27✽ ✝Πάντα μοι παρεδόθη ὑπὸ τοῦ πατρός °μου, ✽ καὶ ✝οὐδεὶς ἐπιγινώσκει ⸂τὸν υἱὸν εἰ μὴ ὁ πατήρ, ✝οὐδὲ τὸν πατέρα τις ἐπιγινώσκει εἰ μὴ ὁ υἱὸς⸃ καὶ ᾧ ἐὰν βούληται ὁ υἱὸς ἀποκαλύψαι.

28✽ ✝Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ✝ἀναπαύσω ὑμᾶς. 29ἄρατε τὸν ✝ζυγόν μου ἐφ’ ὑμᾶς καὶ μάθετε ⸋ἀπ’ ἐμοῦ⸌, ὅτι ✝πραΰς εἰμι καὶ ✝ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ, καὶ ✝εὑρήσετε ✝ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν· 30✝ὁ γὰρ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν.

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ 12 ✽ ✝Ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ ἐπορεύθη ὁ Ἰησοῦς ⸆ τοῖς σάββασιν διὰ τῶν σπορίμων· οἱ δὲ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπείνασαν καὶ ✝ἤρξαντο τίλλειν ⸇ στάχυας καὶ ἐσθίειν. 2οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἰδόντες ⸆ εἶπαν αὐτῷ· ἰδοὺ ✝οἱ μαθηταί σου ποιοῦσιν ὃ οὐκ ἔξεστιν ποιεῖν ἐν σαββάτῳ. 3ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· ✝οὐκ ἀνέγνωτε ✝τί ἐποίησεν Δαυὶδ ὅτε ἐπείνασεν καὶ οἱ μετ’ αὐτοῦ, 4πῶς εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ θεοῦ καὶ ✝τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεως ⸀ἔφαγον, ⸁ὃ οὐκ ἐξὸν ἦν αὐτῷ φαγεῖν οὐδὲ τοῖς μετ’ αὐτοῦ εἰ μὴ τοῖς ἱερεῦσιν μόνοις; 5✽ ἢ ✝οὐκ ἀνέγνωτε ἐν τῷ νόμῳ ὅτι ⸆ ✝τοῖς σάββασιν οἱ ἱερεῖς ἐν τῷ ἱερῷ τὸ σάββατον βεβηλοῦσιν καὶ ἀναίτιοί εἰσιν; 6λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι ✝τοῦ ἱεροῦ ⸀μεῖζόν ἐστιν ὧδε. 7✝εἰ δὲ ἐγνώκειτε τί ἐστιν· ✝ἔλεος θέλω καὶ οὐ θυσίαν, οὐκ ἂν κατεδικάσατε τοὺς ἀναιτίους. 8κύριος γάρ ἐστιν τοῦ σαββάτου ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου.

9✽ ✽ ✝Καὶ μεταβὰς ἐκεῖθεν ⸆ ἦλθεν εἰς τὴν συναγωγὴν αὐτῶν· 10καὶ ἰδοὺ ἄνθρωπος ⸆ χεῖρα ἔχων ξηράν. καὶ ἐπηρώτησαν αὐτὸν λέγοντες· εἰ ἔξεστιν τοῖς σάββασιν ⸀θεραπεῦσαι; ἵνα κατηγορήσωσιν αὐτοῦ. 11✝ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· τίς ⸀ἔσται ἐξ ὑμῶν ἄνθρωπος ὃς ⸁ἕξει πρόβατον ἓν καὶ ⸀1ἐὰν ἐμπέσῃ °τοῦτο τοῖς σάββασιν εἰς βόθυνον, οὐχὶ ⸂κρατήσει αὐτὸ καὶ ἐγερεῖ⸃; 12✝πόσῳ οὖν ⸆ διαφέρει ἄνθρωπος προβάτου. ὥστε ✝ἔξεστιν τοῖς σάββασιν καλῶς ποιεῖν. 13τότε λέγει τῷ ἀνθρώπῳ· ἔκτεινόν σου τὴν χεῖρα. καὶ ἐξέτεινεν καὶ ἀπεκατεστάθη ὑγιὴς ⸋ὡς ἡ ἄλλη⸌. 14✽ ⸂Ἐξελθόντες δὲ ✝οἱ Φαρισαῖοι⸃ συμβούλιον ἔλαβον κατ’ αὐτοῦ ὅπως αὐτὸν ἀπολέσωσιν.

15✝Ὁ δὲ Ἰησοῦς γνοὺς ✝ἀνεχώρησεν ἐκεῖθεν. ✝✽ καὶ ἠκολούθησαν αὐτῷ ⸂[ὄχλοι] πολλοί⸃, καὶ ἐθεράπευσεν αὐτοὺς ⸄πάντας 16καὶ ✝ἐπετίμησεν⸅ αὐτοῖς ἵνα μὴ φανερὸν αὐτὸν ποιήσωσιν, 17⸀✝ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ Ἠσαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος·

18✝ἰδοὺ ✝ὁ παῖς μου ⸆ ὃν ᾑρέτισα,

✝ὁ ἀγαπητός μου ⸂εἰς ὃν⸃ εὐδόκησεν ἡ ψυχή μου·

✝θήσω τὸ πνεῦμά μου ἐπ’ αὐτόν,

καὶ ✝κρίσιν τοῖς ἔθνεσιν ἀπαγγελεῖ.

19οὐκ ἐρίσει οὐδὲ κραυγάσει,

οὐδὲ ἀκούσει τις ἐν ταῖς πλατείαις τὴν φωνὴν αὐτοῦ.

20⸋κάλαμον συντετριμμένον⸌ οὐ κατεάξει

καὶ λίνον τυφόμενον οὐ σβέσει,

ἕως ἂν ἐκβάλῃ εἰς νῖκος τὴν κρίσιν ⸆.

21καὶ ⸆ ✝τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ἔθνη ἐλπιοῦσιν.

22✽ ✽ ✝Τότε ⸂προσηνέχθη αὐτῷ δαιμονιζόμενος τυφλὸς καὶ κωφός⸃, καὶ ἐθεράπευσεν αὐτόν, ✝ὥστε ⸄τὸν κωφὸν⸅ ⸆ λαλεῖν καὶ βλέπειν. 23✽ καὶ ✝ἐξίσταντο πάντες οἱ ὄχλοι καὶ ἔλεγον· μήτι οὗτός ἐστιν ὁ ✝υἱὸς Δαυίδ; 24✽ ✝οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἀκούσαντες εἶπον· οὗτος οὐκ ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια εἰ μὴ ἐν τῷ ⸀Βεελζεβοὺλ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων. 25✽ ⸂✝Εἰδὼς δὲ⸃ τὰς ἐνθυμήσεις αὐτῶν εἶπεν αὐτοῖς· πᾶσα βασιλεία μερισθεῖσα καθ’ ἑαυτῆς ἐρημοῦται καὶ πᾶσα πόλις ἢ οἰκία μερισθεῖσα καθ’ ἑαυτῆς οὐ σταθήσεται. 26καὶ εἰ ὁ σατανᾶς τὸν σατανᾶν ἐκβάλλει, ἐφ’ ἑαυτὸν ἐμερίσθη· πῶς οὖν σταθήσεται ἡ βασιλεία αὐτοῦ; 27καὶ ✝εἰ ἐγὼ ἐν ⸀Βεελζεβοὺλ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια, ✝οἱ υἱοὶ ὑμῶν ἐν τίνι ἐκβάλλουσιν; διὰ τοῦτο ⸉✝αὐτοὶ κριταὶ ἔσονται ὑμῶν⸊. 28✝εἰ δὲ ἐν πνεύματι θεοῦ ἐγὼ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια, ἄρα ✝ἔφθασεν ἐφ’ ὑμᾶς ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ. 29ἢ ✝πῶς δύναταί τις εἰσελθεῖν εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ ἰσχυροῦ καὶ τὰ σκεύη αὐτοῦ ⸀ἁρπάσαι, ἐὰν μὴ πρῶτον δήσῃ τὸν ἰσχυρόν; καὶ τότε τὴν οἰκίαν αὐτοῦ ⸁διαρπάσει1. 30✝ὁ μὴ ὢν μετ’ ἐμοῦ κατ’ ἐμοῦ ἐστιν, καὶ ὁ μὴ συνάγων μετ’ ἐμοῦ σκορπίζει ⸆.

31✽ ✝Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, πᾶσα ἁμαρτία καὶ βλασφημία ἀφεθήσεται ⸆ τοῖς ἀνθρώποις, ἡ δὲ τοῦ ✝πνεύματος βλασφημία ✝οὐκ ἀφεθήσεται ⸇. 32καὶ ὃς ἐὰν εἴπῃ λόγον κατὰ τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου, ⸆ ἀφεθήσεται αὐτῷ· ὃς δ’ ἂν εἴπῃ κατὰ τοῦ πνεύματος τοῦ ἁγίου, ⸂οὐκ ἀφεθήσεται⸃ αὐτῷ οὔτε ἐν τούτῳ τῷ αἰῶνι οὔτε ἐν τῷ μέλλοντι.

33✽ ✝Ἢ ποιήσατε τὸ δένδρον καλὸν καὶ τὸν καρπὸν αὐτοῦ καλόν, ἢ ποιήσατε τὸ δένδρον σαπρὸν καὶ τὸν καρπὸν αὐτοῦ σαπρόν· ἐκ γὰρ τοῦ καρποῦ τὸ δένδρον γινώσκεται. 34✝γεννήματα ἐχιδνῶν, ✝πῶς δύνασθε ἀγαθὰ λαλεῖν πονηροὶ ὄντες; ἐκ γὰρ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ ⸆. 35✽ ὁ ἀγαθὸς ἄνθρωπος ✝ἐκ τοῦ ἀγαθοῦ θησαυροῦ ⸆ ἐκβάλλει ⸇ ἀγαθά, καὶ ὁ πονηρὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ πονηροῦ θησαυροῦ ⸆ ἐκβάλλει ⸆1 πονηρά. 36✽ λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι ✝πᾶν ῥῆμα ἀργὸν ὃ ⸀λαλήσουσιν οἱ ἄνθρωποι ✝ἀποδώσουσιν περὶ αὐτοῦ λόγον ✝ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως· 37✝ἐκ γὰρ τῶν λόγων σου δικαιωθήσῃ, καὶ ἐκ τῶν λόγων σου καταδικασθήσῃ.

38✽ ✽ ✝Τότε ἀπεκρίθησαν °αὐτῷ τινες τῶν ✝γραμματέων ⸋καὶ Φαρισαίων⸌ λέγοντες· διδάσκαλε, ✝θέλομεν ἀπὸ σοῦ σημεῖον ἰδεῖν. 39✽ ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς· ✝γενεὰ πονηρὰ καὶ ✝μοιχαλὶς σημεῖον ἐπιζητεῖ, καὶ σημεῖον οὐ δοθήσεται αὐτῇ εἰ μὴ τὸ σημεῖον Ἰωνᾶ τοῦ προφήτου. 40✝ὥσπερ γὰρ ⸀✝ἦν Ἰωνᾶς ἐν τῇ κοιλίᾳ τοῦ κήτους τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας, οὕτως ✝ἔσται ⸆ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ καρδίᾳ τῆς γῆς τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας. 41✝Ἄνδρες Νινευῖται ἀναστήσονται ἐν τῇ κρίσει μετὰ τῆς γενεᾶς ταύτης καὶ ✝κατακρινοῦσιν αὐτήν, ὅτι μετενόησαν εἰς τὸ κήρυγμα Ἰωνᾶ, καὶ ἰδοὺ ✝πλεῖον Ἰωνᾶ ὧδε. 42✝βασίλισσα νότου ἐγερθήσεται ἐν τῇ κρίσει μετὰ τῆς γενεᾶς ταύτης καὶ κατακρινεῖ αὐτήν, ὅτι ἦλθεν ἐκ τῶν περάτων τῆς γῆς ἀκοῦσαι τὴν σοφίαν Σολομῶνος, καὶ ἰδοὺ ✝πλεῖον Σολομῶνος ὧδε.

43✽ ✝Ὅταν δὲ τὸ ἀκάθαρτον πνεῦμα ἐξέλθῃ ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου, διέρχεται δι’ ἀνύδρων τόπων ζητοῦν ἀνάπαυσιν καὶ οὐχ εὑρίσκει1. 44τότε λέγει· εἰς τὸν οἶκόν μου ἐπιστρέψω ὅθεν ἐξῆλθον· καὶ ἐλθὸν εὑρίσκει ⸆ σχολάζοντα ⸇ σεσαρωμένον καὶ κεκοσμημένον. 45τότε πορεύεται καὶ παραλαμβάνει μεθ’ ἑαυτοῦ ἑπτὰ ἕτερα πνεύματα πονηρότερα ἑαυτοῦ καὶ εἰσελθόντα κατοικεῖ ἐκεῖ· καὶ ✝γίνεται τὰ ἔσχατα τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου χείρονα τῶν πρώτων. οὕτως ἔσται καὶ ✝τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ πονηρᾷ.

46✽ ⸂✝Ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος⸃ τοῖς ὄχλοις ἰδοὺ ✝ἡ μήτηρ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ εἱστήκεισαν ἔξω ⸄ζητοῦντες αὐτῷ λαλῆσαι⸅. ⸋[47εἶπεν δέ τις ⸀αὐτῷ· ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου ⸂ἔξω ἑστήκασιν ζητοῦντές σοι λαλῆσαι⸃.]⸌ 48ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν ⸂τῷ λέγοντι αὐτῷ⸃· τίς ἐστιν ἡ μήτηρ μου ⸀καὶ τίνες °εἰσὶν οἱ ἀδελφοί °1μου; 49καὶ ἐκτείνας τὴν χεῖρα °αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ εἶπεν· ἰδοὺ ἡ μήτηρ μου καὶ ✝οἱ ἀδελφοί μου. 50ὅστις γὰρ ⸂ἂν ποιήσῃ⸃ ✝τὸ θέλημα τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς αὐτός μου ⸆ ἀδελφὸς καὶ ἀδελφὴ καὶ μήτηρ ἐστίν.