Читать книгу Dyskursywny obraz reformy szkolnictwa wyższego w Polsce 2011-2014 - Helena Ostrowicka - Страница 9

[1] Pojęcie szkolnictwa wyższego stosujemy w szerokim sensie, obejmującym sferę nauki i edukacji akademickiej, zgodnie z tendencją obecną w higher education research. Ze względów stylistycznych zamiennie używamy również pojęcia „uniwersytet”, mając na uwadze jednak nadal szeroki zakres zjawisk związanych ze szkolnictwem wyższym.

[2] Tutaj oprócz „klasycznych” prac Michela Foucaulta znajdują się m.in. badania Bruno Latoura i badaczy z kręgu Action Theory Network oraz analizy Pierre’a Bourdieu i Jeana-Claude’a Passerona.

[3] Obecnie w opracowaniu pt. The Dispositif of the University Reform. The Higher Education Policy Discourse in Poland.

[4] W ramach projektu badawczego analizowane były również 53 programy konferencji i kongresów naukowych. Wyniki tych analiz przestawione zostały w artykule: Ostrowicka H., Okońska E. (2019). An academic conference as a space for the formation of knowledge about higher education. Przegląd Badań Edukacyjnych, w druku.

Z powodu ograniczonego dostępu do danych mówiących o płci i stopniu/tytule naukowym prelegentów (kryteria zastosowane w ilościowych analizach przedstawionych w rozdziale „Głosy w dyskursie naukowym”), ten rodzaj materiałów badawczych nie został tutaj uwzględniony.

[5] O założeniach, przyczynach oraz skutkach reformy nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce można przeczytać w: Melosik 2000; 2009; Kwiek 2010; 2015; Kostkiewicz, Domagała-Kręcioch, Szymański 2011a; 2011b; Kościelniak, Makowski 2011; Czerepaniak-Walczak 2013; Wolszczak-Derlak 2013; Siwińska 2014; Szwabowski 2014; Górniewicz, Piotrowski 2014; Antonowicz 2015; Szadkowski 2015; Sułkowski 2016; Dziedziczak-Foltyn 2017; Stankiewicz 2018.

[6] Przypis do cytatu: https://www.taosinstitute.net/Websites/taos/files/Content/5695077/Bright,_Felicity_-Voice_Centered_Relational.pdf.

[7] https://www.taosinstitute.net/Websites/taos/files/Content/5695077/Bright,_Felicity_-Voice_Centered_Relational.pdf.

[8] Zdaniem Marii Wojtak (2011, s. 70-71) dyskurs jako zdarzenie komunikacyjne rozumiany jest jako „sposób organizowania ludzkiej aktywności, praktyka komunikacyjna określonej społeczności (wspólnoty), która w trakcie różnorodnych interakcji ustala i uzgadnia istotne dla siebie treści (wizje świata), konserwuje stosowne scenariusze zachowań komunikacyjnych oraz reguły ich wypełniania za pośrednictwem wypowiedzi i/lub środków niewerbalnych”. Stanowi on jeden ze składników kolekcji przestrzeni poznawczej, gdzie dyskurs, gatunek, tekst oraz styl wyznaczają dla siebie wzajemny kontekst pojęciowy.