Читать книгу Grający las i inne nowele - Henryk Zbierzchowski - Страница 6

(Fragment.)

— „Więc dzisiaj?” zagadnął niby od niechcenia, unikając jej wzroku.

— „Dzisiaj!” odrzekła stanowczo. Głos jej załamał się po tem jednem słowie, niby struna, szarpnięta za silnie brutalną ręką. Chwila milczenia, długa, przykra, bolesna. Drżącemi nieco rękoma nalał w kryształowe kielichy, purpurowo-złoty płyn „Vino rosso”, święty cud włoskich winnic, przytulonych do słonecznych zboczy, pod niebem nieskazitelnie lazurowem.

— „Ira! za przyszłość twoją i za przyszłość moją”.

Rozległ się cichy, przeczysty dźwięk uderzonego kryształu........................