Читать книгу Księga patronów - Iwona Dojka - Страница 16

Syn króla Etelreda II i Emmy z Normandii, urodzony ok. 1002 r. Razem z ojcem uciekł do Normandii. Na tron wstąpił w 1042 r. Władca znany z pobożności, dobroci i hojności. Wiódł zakonny tryb ­życia, dzięki czemu zyskał sobie przydomek „Wyznawca”. Wspomagał klasztory. Ufundował opactwo w Westminsterze, gdzie później koronowano jego następców i gdzie sam spoczął po śmieci 5 stycznia 1066 r. Tamtejsi mnisi szerzyli kult Edwarda. Został kanonizowany przez papieża Aleksandra II w 1161 r.