Читать книгу Księga patronów - Iwona Dojka - Страница 8

Urodził się ok. 329/330 r. w Cezarei Kapadockiej (Turcja) w rodzinie głęboko wierzących chrześcijan. Jego rodzice: Bazyli i Emelia, oraz rodzeństwo: Grzegorz z Nyssy, Piotr z Sebasty i Makryna, zostali uznani za świętych. Przyjął chrześcijaństwo jako człowiek wykształcony, po studiach w Konstantynopolu i Atenach. Nauczał w Egipcie, Syrii i Mezopotamii. Niedaleko Neocezarei założył klasztor. Po 360 r. otrzymał święcenia kapłańskie, a w 370 r. został biskupem Cezarei. Cieszył się poważaniem i znacznym autorytetem. Zmarł w 379 r.

Pozostawił po sobie pisma, w których starał się precyzyjnie wyjaśniać prawdy wiary, zwłaszcza naukę o Duchu Świętym, oraz dzieła moralne, mowy i listy, a także hospicjum w Cezarei dla pielgrzymów, chorych i starców. Jest ojcem życia klasztornego w Kościele prawosławnym.