Читать книгу Księga patronów - Iwona Dojka - Страница 33

Pochodzącego z arystokratycznej rodziny hrabiów z Nevers chłopca wychowywał wuj, archidiakon w Soissons. Wcześnie otrzymał kanonię, ale z funkcji zrezygnował, wstępując do zakonu cystersów. Był przeorem, a potem opatem w Fontaine-Saint-Jean i Châlis. W 1200 r. za namową m.in. legata papieskiego, został biskupem w Bourges. Mimo nowej roli nadal zachowywał obyczaje zakonne. Egzekwował również dyscyplinę i prawo kościelne. Miał nawet wziąć udział w wyprawie wojennej przeciw albigensom. Plany przerwała choroba i śmierć 10 stycznia 1209 r. Kanonizował go dziewięć lat później papież Honoriusz III. Relikwie Wilhelma znajdowały się w katedrze w Bourges do rewolucji francuskiej, kiedy zostały zniszczone.