Читать книгу Sulejman II Wspaniały i jego czasy - Jerzy S. Łątka - Страница 17

aga* – pan, zwrot grzecznościowy stosowany wobec właścicieli ziemskich, także wpływowych eunuchów

akcze – asper, srebrna moneta osmańska, bita od 1328 r. W połowie XVI w. miała wartość 1/60 monety złotej (altyn), za jeden dukat wenecki płacono około 60 akcze

altyn – dosłownie znaczy złoto, stosowana w XVI w. moneta złota o wartości 60 akcze

bej* – pan, zwrot grzecznościowy stosowany wobec oficerów i urzędników państwowych, inżynierów

damad* – zięć, tytuł przysługujący zięciom padyszacha

efendi* – pan, zwrot grzecznościowy stosowany wobec ludzi

effendi* nauki, sztuki, znawców Koranu

ferman – edykt osmańskiego władcy

hatum* – pani

kapudan* – dowódca osmańskiej floty wojennej

kadi – sędzia szeriatu, osmańskiego prawa

pasza* – zwrot grzecznościowy stosowany wobec generałów i gubernatorów prowincji, w dawnej polszczyźnie używano często formy basza

niszandży – dygnitarz zawiadujący pieczęcią władcy czy innego dostojnika osmańskiego

padyszach* – tytuł osmańskiego władcy przysługujący tylko aktualnie panującemu

reis* – dowódca osmańskiego okrętu wojennego

sułtan* – tytuł przysługujący wszystkim członkom rodziny panującego padyszacha, przede wszystkim kobietom (sułtankom)

sandżak – prowincja Imperium Osmańskiego, dawna nazwa wilajetu

szehzade* – syn panującego padyszacha

szeriat (arab.

szariat) – prawo oparte na zasadach islamu

ulemowie – „uczeni”, znawcy osmańskiej teologii

veliad* – syn panującego padyszacha uznany oficjalnym następcą

wilajet – dawniej sandżak, prowincja Imperium Osmańskiego

* W języku osmańskim, jak i we współczesnym tureckim, tytuły zawodowe oraz grzecznościowe używane były po imieniu i są pisane dużą literą. Stąd niektórzy autorzy błędnie traktują je jako część osmańskich imion.