Жанры
Авторы
Контакты
О сайте
Книжные новинки
Популярные книги
Найти
Главная
Авторы
Jerzy Urban
Jerzy Urban
Читать книгу Jerzy Urban - Jerzy Urban - Страница 1
Оглавление
Предыдущая
Следующая
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
...
70
Оглавление
Купить и скачать книгу
Вернуться на страницу книги Jerzy Urban
Оглавление
Страница 1
Страница 2
Страница 3
Страница 4
Страница 5
Na serio
Страница 7
Charakter
Czy pan jest egoistą?
Podlega pan banalnym emocjom typu wzruszenie, miłość?
Jak zachowuje się zakochany Jerzy Urban?
Czy jest pan dobrym mężem?
I sto piwonii na rocznicę ślubu.
Przecież widziałam.
Ale polubił pan swój wizerunek jako złego. I od czasu do czasu to wrażenie podkręca.
Nie jest już pan znudzony wizerunkiem skandalisty? Siedzi przede mną starszy, elegancko ubrany pan o świetnych manierach, tymczasem biorę do ręki ostatni „Newsweek” z pana poważnym wywiadem o aferze Rywina, zilustrowany zdjęciem w samych majtkach w basenie. To już przecież było, po co powtarzać w kółko?
Ależ przecież mógł pan odmówić.
Rozmawiamy u pana w domu, nie ma tu cienia ostentacyjnego bogactwa. I zdaje się, że orgie w domu Urbana to też efekt zręcznie podtrzymywanego wizerunku rozpustnego satyra. Rozmawiałam z Jerzym Pilchem, który bywał u pana na bankietach. Opowiadał mi, że atmosfera jak u cioci na imieninach, gościom przygrywała harfistka. Pan nie dementuje plotek o swoim wyuzdaniu.
Co pana irytuje w życiu najbardziej?
Czy jest coś, co może pana zaboleć?
Nigdy panu nie doskwierała niechęć społeczna?
Ja pana nienawidziłam.
Nie, dziś budzi pan we mnie jedynie ciekawość.
Proszę się nie obawiać, zapewne wielu nie znosi pana nadal. Jakie to uczucie być najbardziej znienawidzoną osobą, a w moim środowisku za taką pan uchodził w latach 80.?
A ostracyzm towarzyski? Przecież wielu pańskich bliskich kolegów opowiedziało się po drugiej stronie – już nie mówię o twardych dysydentach jak Michnik czy Kuroń – ale również kolegów z „Polityki”, jak choćby Hanna Krall, Dariusz Fikus, Stefan Bratkowski, Andrzej Wróblewski.
Jest słowo wytrych, które określa pana do dziś – cynik.
Zimny manipulator, kłamca. Czy pan czuje się cynikiem w takim pojęciu?
Na przykład?
Ale to są drobne kłamstewka małżeńskie i nie z ich powodu ma pan opinię kłamcy. Do dziś w obiegowej świadomości funkcjonuje określenie „kłamstwa Urbana” na pana konferencje prasowe.
Nie, proszę nie kłamać, że tylko ten jeden raz.
Powiedział pan, że immanentną cechą pana natury jest prawdomówność. Skoro tak, to dlaczego zdecydował się pan objąć funkcję, która nie pozwala prawdomówności stosować na co dzień? Jest tu sprzeczność między naturą a wyborem pracy.
Cynik to jeszcze ktoś, kto działa dla własnej korzyści.
Stał się pan wówczas człowiekiem bogatym. Lubi pan pieniądze?
Jak pan sobie wyobrażał wtedy luksusowe życie?
Lewica się pana wstydzi. I to nie za styl życia sytego sybaryty, bo sama taki prowadzi. Jaki jest więc główny powód pana zdaniem?
Czy nie ma pan poczucia przegranej? Zawalił się PRL, pański tygodnik nie stał się gazetą opiniotwórczą, a pan nie został papieżem lewicy, jej mędrcem, tylko błaznem.
Czy było jakieś wydarzenie w pana życiu, którego pan się wstydzi?
Czy pan się czegoś lęka?
Czemu śmierci, skoro piekła nie ma?
Jakie szczęście pana w życiu spotkało?
Страница 41
Część I.
Kontestacja
Dzieciństwo
Страница 44
Страница 45
Страница 46
Страница 47
Страница 48
Страница 49
Страница 50
Страница 51
Страница 52
Gorączka
Umiar
Życie towarzyskie
Dlaczego nie w opozycji
Część II.
Akceptacja
Początki
Fascynacja generałem
Wsiąkanie
Słabość
Życie władzy
Część III.
Prowokacja
Rozczarowanie lewicą
Życie syte
Tożsamość
Indeks nazwisk
Страница 68
Страница 69
Страница 70
Подняться наверх
