Читать книгу Jerzy Urban - Jerzy Urban - Страница 9

Moją zaletą jest to, że mając 15 lat, wziąłem w ręce swoje życie i już go z nich nigdy nie wypuszczałem. Mając 80 lat, nie mogę teraz niczego zwalać na innych, na bieg historii, którykolwiek ustrój. Wszystkie złe przypadki potrafiłem obrócić na swoją korzyść. Z każdego etapu swojego życia udawało mi się dobrze wybrnąć. Poczucie porażki czy nieszczęścia trapiło mnie tylko incydentalnie.

Chyba jest to recepta na szczęśliwe życie, ale dla egoisty. Pytają wtedy – a co zrobiłeś dla bliskich i dalekich innych, dla swoich formacji politycznych, kraju, świata? Odpowiem: to i owo, opowiem o takich także ambicjach i impulsach. Jednak nie wierzę w samą antynomię altruizm – egoizm. Ludzie poświęcający się dla innych czerpią z tego satysfakcję. Mądry egoista dba choćby o fragment świata i o swoje otoczenie, inaczej zredukowałby własną egzystencję do jedzenia i wydalania. Możliwości zależą od okoliczności.

Dbałem o lepsze urządzenie świata, nie zapominając o sobie, a zawsze troszczyłem się o siebie, nie ignorując życia publicznego, żywiołu, w którym płynąłem. Proporcje między motywami są zmienne i poplątane. Nie sposób ich zważyć i nie mnie to oceniać.