Читать книгу Jak przetrwać w przestępczym Krakowie - Karol Ossowski - Страница 9
Na kogo lepiej uważać
ОглавлениеAndrzej strażnik – dowódca straży, złodziej wina, konia i pieniędzy.
Andrzej Wierzynek – rajca, który był dobrym mówcą, ale słabym defraudatorem.
Bartosz z Lusiny – przypadkowo przez krótki czas najbardziej poszukiwany złodziej w Rzeczpospolitej.
Bieniasz – grabarz dżumowy, lubiący dorobić sobie kosztem klientów.
Dorota Goździewa z Kundorfu – tak lubująca się w kapuście, że gotowa była dla niej zabić.
Erazm Czeczotka – zwany Krwawym Burmistrzem, najbogatszy spośród złoczyńców, uważał się za władcę Krakowa.
Jakusz Stroen Wierzynek – bogacz, znany ze świętokradztwa i wyzywania swoich krewnych.
Jan Pieniążek z Witowic – ksiądz, cudzołożnik, dla kochanki poćwiartował jej męża.
Jan Witkowski – miłośnik wszelkiej zwierzyny, nie na talerzu, lecz w swoim łożu.
Katarzyna Kwapiszewa – leśna fałszerka pieniędzy, od wytapiania których twarz jej poparzyło.
Katarzyna Wlekyne – rozbójniczka, nawet w ciąży napadała na kupców i podróżnych.
Krzysztof Szafraniec – pan na zamku w Pieskowej Skale, z zapałem grabiący kupców śląskich, za którymi nie przepadał.
Maciora z Falaise – mordercza świnia, której los miał być przestrogą dla innych zwierząt z jej gatunku.
Marcin z Łaska – ratuszowy złodziej, ofiara chciwości własnej żony.
Mikołaj z Krakowa – za dnia kat, nocą czarownik i wróżbita.
Szczęsna Barwietka – stręczycielka, mamiąca wiejskie dziewczęta wizją pracy u cnotliwej pani.
Wojciech Kobelka – zwany Parszywką, posiadacz lepkich lasek do podkradania monet.
Universitätsbibliothek Heidelberg.