Читать книгу Jak przetrwać w przestępczym Krakowie - Karol Ossowski - Страница 9

Na kogo lepiej uważać

Оглавление

Andrzej strażnik – dowódca straży, złodziej wina, konia i pieniędzy.

Andrzej Wierzynek – rajca, który był dobrym mówcą, ale słabym defraudatorem.

Bartosz z Lusiny – przypadkowo przez krótki czas najbardziej poszukiwany złodziej w Rzeczpospolitej.

Bieniasz – grabarz dżumowy, lubiący dorobić sobie kosztem klientów.

Dorota Goździewa z Kundorfu – tak lubująca się w kapuście, że gotowa była dla niej zabić.

Erazm Czeczotka – zwany Krwawym Burmistrzem, najbogatszy spośród złoczyńców, uważał się za władcę Krakowa.

Jakusz Stroen Wierzynek – bogacz, znany ze świętokradztwa i wyzywania swoich krewnych.

Jan Pieniążek z Witowic – ksiądz, cudzołożnik, dla kochanki poćwiartował jej męża.

Jan Witkowski – miłośnik wszelkiej zwierzyny, nie na talerzu, lecz w swoim łożu.

Katarzyna Kwapiszewa – leśna fałszerka pieniędzy, od wytapiania których twarz jej poparzyło.

Katarzyna Wlekyne – rozbójniczka, nawet w ciąży napadała na kupców i podróżnych.

Krzysztof Szafraniec – pan na zamku w Pieskowej Skale, z zapałem grabiący kupców śląskich, za którymi nie przepadał.

Maciora z Falaise – mordercza świnia, której los miał być przestrogą dla innych zwierząt z jej gatunku.

Marcin z Łaska – ratuszowy złodziej, ofiara chciwości własnej żony.

Mikołaj z Krakowa – za dnia kat, nocą czarownik i wróżbita.

Szczęsna Barwietka – stręczycielka, mamiąca wiejskie dziewczęta wizją pracy u cnotliwej pani.

Wojciech Kobelka – zwany Parszywką, posiadacz lepkich lasek do podkradania monet.


Universitätsbibliothek Heidelberg.

Jak przetrwać w przestępczym Krakowie

Подняться наверх