Читать книгу Męskie sposoby na damskie rozmowy - Katarzyna Miller - Страница 17

Kasiu, w teatrze czasami próbujemy przez trzy miesiące, żeby później na scenie mieć rację i być mądrym. Ale te próby chyba jednak polegają na tym, żeby jak najwięcej razy się mylić. O, widzę, że masz książkę Być w błędzie.

Tak, autorstwa Kathryn Schulz.

Bardzo staramy się mieć rację…

Być w błędzie oznacza po prostu być w życiu! Czy wyobrażasz sobie życie bez błędów? Nasi kochani, naiwni i durni rodzice próbują nam wcisnąć kit, że niemylenie się jest w ogóle możliwe albo że można się tak uczyć, żeby się nie mylić, albo że należy się doskonalić. Gdy słyszę: „Należy się doskonalić”, to mi się scyzoryk w kieszeni sam otwiera! Należy się rozwijać – owszem – ale coś takiego jak doskonałość jest tylko pojęciem asymptotycznym. Nie wiem, czy pamiętasz, co to jest asymptota, ja – o dziwo! – pamiętam to z matematyki, chyba jako jedno z niewielu pojęć. To linia, która zawsze się zbliża do drugiej linii, ale nigdy się nie zetkną – takie dążenie do doskonałości. A doskonałości nie będzie nigdy. Natomiast błąd mamy ciągle. On jest twórczy, żywy. Jak się uczyć bez błędów? Jak próbować? Wy, aktorzy, próbujecie, próbujecie, macie próbę generalną, a potem próbujecie nadal. Tak właśnie trzeba.

Czyli na cudzych błędach się nie uczymy?

No też! Na własnych, na cudzych – na wszystkich. Najbardziej na własnych. Absolutnie! Ja kocham moje błędy i bardzo państwu polecam polubić swoje błędy.

Kilka błędów w życiu popełniłem… Wszystkie mnie wzbogaciły. Chętnie stworzyłbym festiwal, na którym ludzie mówiliby o swoich błędach, a nie o sukcesach.

Fantastyczny pomysł! „Opowiedz mi o swoich błędach”…

No właśnie, Kasiu, opowiedz mi o swoich błędach w trzy minuty.

Ja? Masami je popełniam!

Treść dostępna w pełnej wersji eBooka.