Читать книгу Ζωντανή επιτυχία. 2825 ή μοίρα - იაკობ ცურტაველი - Страница 6

Μόλις έφτασα στο σπίτι, ξεκίνησα αμέσως να διαβάζω εκείνο το βιβλίο, και να μελετάω, τι ήθελε ακριβώς να πει η συγγραφέας. Πώς και με ποιόν τρόπο μπορεί να γίνει κάποιος ευτυχισμένος, πώς μπορεί να μάθει να εμπιστεύεται τις Ανώτερες Δυνάμεις, πώς να αγαπήσει τον εαυτό του και τί χρειάζεται να ξέρει, αν θέλει να φτάσει στην επιτυχία…

Ήταν παραμονή των Χριστουγέννων και τη νύχτα αυτής της μεγάλης γιορτής είδα ξανά στο ύπνο μου ένα όνειρο, που ήταν σαν ένα μήνυμα από Ψηλά.

Είδα έναν Άγγελο, ο οποίος σαν να ήταν μέσα μου και όταν βγήκε από μένα, άρχισε να κερνά διάφορα φρούτα τους ανθρώπους. Έπειτα, γύρισε σε μένα και μου είπε:

– Σε σένα δεν έχω τί άλλο να δώσω, εκτός από αυτό! Και μου έδωσε ένα μήλο και μια μπάλα (μήλο, σημαίνει σοφία, μπάλα, αλλαγές της μοίρας).

Εγώ τότε απάντησα:

– Δεν μου χρειάζεται τίποτα, μου φτάνει ότι ήρθες εσύ σε εμένα. Επειδή εσύ είσαι ένας Άγγελος!

Ο Άγγελος τότε μου είπε:

– Λένα, αγόρασε για μένα… Μετά από αυτές τις λέξεις το όνειρο μου διακόπηκε γιατί ξύπνησα απότομα.

Για πολύ καιρό ύστερα από εκείνο το όνειρο αναρωτιόμουν και δεν μπορούσα να καταλάβω, τι ήθελε ο Άγγελος από μένα. Λίγο αργότερα, πίστεψα, ότι ήθελε να αγοράσω για εκείνον μια εικόνα. Τότε πήρα μια σημαντική απόφαση: Έπρεπε οπωσδήποτε να βρω μια εικόνα με το Φύλακα – Άγγελο και σε αυτό θα με βοηθούσε το ένστικτό μου. Δεν είχε για μένα καμία σημασία πόσα χρήματα θα κόστιζε. Θα την αγόραζα με κάθε τρόπο!

Μετά από λίγο καιρό, πήγα στην Τρίπολη. Είχα μόνο έναν σκοπό: Να βρω και να αγοράσω τη συγκεκριμένη εικόνα. Περπατούσα στο δρόμο, αλλά δεν ήξερα πού τις πουλάνε, επειδή δεν μέναμε σε αυτή την πόλη. Εν τω μεταξύ, είχα παντρευτεί δεύτερη φορά και τότε ζούσαμε σε χωριό. Σταμάτησα στο περίπτερο, και άρχισα να ρωτάω τους περαστικούς, πού πουλάνε ιερές εικόνες ή εικόνες με το Φύλακα – Άγγελο. Πρόθυμα οι άνθρωποι μου εξήγησαν ότι πρέπει να προχωρήσω λίγο και μετά να στρίψω στην άλλη γωνία. Εκεί ακριβώς βρισκόταν το μαγαζί που έψαχνα.

Φτάνοντας στο κατάστημα, ζήτησα να μου δείξουν μια εικόνα με το Φύλακα – Άγγελο. Ο υπάλληλος άρχισε να μου δείχνει εικόνες με τον Αρχάγγελο Μιχαήλ και το Γαβριήλ. Άρχισα να του εξηγώ, ότι αυτοί που μου έδειχνε είναι Αρχάγγελοι, αλλά υπάρχουν και εικόνες ξεχωριστές με τους Φύλακες – Αγγέλους, διαφορετικές από εκείνες που μου έδειχνε. Συνέχισε να ψάχνει κι εγώ θυμάμαι εκείνη τη στιγμή μέσα μου ένιωθα ηρεμία. Πίστευα ότι ο υπάλληλος θα έβρισκε οπωσδήποτε εκείνη την εικόνα που ήθελα. Έτσι και έγινε! Αφού τις έψαξε όλες, βρήκε μια σκονισμένη εικόνα. Ήταν ακριβώς ίδια με το πρόσωπο του Αγγέλου που είδα στο όνειρό μου! Αυτή η εικόνα μου άρεσε τόσο πολύ, που ήθελα να αγοράσω ακόμα μια, για το γιο μου. 'Oμως ο υπάλληλος μου είπε, ότι εκείνος ο άνθρωπος που την είχε ζωγραφίσει, είχε πεθάνει πολύ καιρό πριν.

Μόλις γύρισα στο σπίτι, κρέμασα την εικόνα στο υπνοδωμάτιο μου και πριν πάω για ύπνο, δήθεν για αστείο, είπα φωναχτά: “Άγγελε, στείλε μου τουλάχιστον κάποιο μήνυμα για να ξέρω, αν αυτό ήταν εκείνο που ήθελες να σου αγοράσω”. Και με αυτά τα ευχάριστα συναισθήματα, πήγα για ύπνο. Στις τρεις η ώρα τη νύχτα, ξύπνησα από ένα ωραίο τραγούδι. Σκέφτηκα, μήπως ο σύζυγός μου ξέχασε να κλείσει την τηλεόραση, και είχε όπως πάντα αποκοιμηθεί στον καναπέ. Δεν ήταν όμως στο σπίτι.

'Oπως κάθε βράδυ, είχε πάει στο καφενείο και δεν είχε γυρίσει ακόμη. Χωρίς να φοβηθώ, πήγα να κλείσω τη τηλεόραση.

Εικόνα Φύλακα-Άγγελο

Έφτιαξα αυτή τη φωτογραφία για σένα, αγαπητέ μου φίλε και την έβαλα σε μια κορνίζα με λουλούδια που μοιάζουν με μαργαρίτες. (Μαργαρίτες είναι τα αγαπημένα μου λουλούδια)

Αμέσως κατάλαβα, ότι αυτό ήταν ένα μήνυμα από τον Φύλακα – Άγγελό μου. Το μόνο που θυμάμαι από εκείνο το τραγούδι, είναι αυτές οι λέξεις: “Θα σε αγαπώ για πάντα”…

'Oταν σηκώθηκα το πρωί, πήγα στο δωμάτιο να ξυπνήσω το γιο μου:

– Σάββα, ξέρεις τί έγινε τη νύχτα;

– Τι έγινε; Ρώτησε ο γιος μου.

– Ξύπνησα στις τρεις η ώρα τη νύχτα, διαπιστώνοντας πως η τηλεόραση ήταν ανοιχτή, αλλά ο πατριός σου δεν ήταν εκεί. Με ξύπνησε ένα ωραίο τραγούδι, σαν τώρα θυμάμαι αυτές τις λέξεις: “Θα σε αγαπώ για πάντα”. 'Oσο καιρό παρακολουθώ ρώσικα μουσικά κανάλια, ποτέ δεν είχα ακούσει αυτό το τραγούδι.

– Έλα μαμά, τί βλακείες μου λες τώρα! Πώς άνοιξε η τηλεόραση από μόνη της; Μήπως, πριν πας για ύπνο, ξέχασες να την κλείσεις; Ρώτησε ο Σάββας.

– 'Oχι Σάββα μου, θυμάμαι πολύ καλά, ότι πριν πάω για ύπνο εγώ η ίδια έκλεισα την τηλεόραση. Εγώ όμως κατάλαβα τί σήμαινε αυτό!

– Τι ήταν αυτό μαμά; Ρώτησε ο Σάββας.

– Αυτό ήταν μια απάντηση από το Φύλακα – Άγγελό μου. Πριν πάω για ύπνο, ζήτησα από Αυτόν να μου απαντήσει με κάποιον τρόπο, για την εικόνα που αγόρασα, απάντησα εγώ.

– Τί μου λες τώρα; Σαν παραμύθι μου φαίνεται. Δεν νομίζω, ότι μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο. Άστο καλύτερα και μην τα σκέφτεσαι άλλο αυτά. Μανούλα, φτιάξε μου καλύτερα κάτι για πρωινό, είπε ο Σάββας.

Τότε, εγώ δεν απάντησα τίποτα στο Σάββα. Πήγα στη κουζίνα να φτιάξω τοστ και να ζεσταίνω το γάλα. Αλλά μέσα στο μυαλό μου συνέχιζαν να γυρίζουν οι σκέψεις, για το κλειδί και για αυτό το τραγούδι με τις λέξεις: “Θα σε αγαπώ για πάντα”.