Читать книгу Հեթանոսական երգեր - იაკობ ცურტაველი - Страница 5

Կյուդնոսին վրա քարավազ

Հընչեց տավիղ, հընչեց վին..

Եթովպիացի մ’ոպնիազ

Կ’երգե` քիթին վրա կուրին.

–“ Սահե՛, ո՛վ նավ, սահե՛ շուտ.

Արծաթ ցռուկիդ ես գերի.

Մեջըդ սիրտ մը բոցանուտ

Դափնեվարդի պես կ’այրի:

Դըշխո՛, նավակըդ բուրյան

Ունի սատափ թևճակներ`

Որոնց ծայրեն կը տեղան

Ադամանդյա կայլակներ:

Սահե՛, ո՛վ նավ, սահե՛ շուտ

Ահա Տարսոնը գինով:

Կ’ուզե Իտալը անգութ

Շըղթայվիլ մեղկ թևերով:

Բաբի՛շ, դեմքեդ կը ցոլան

Բոցեր` գետի երեսին.

Լուսինն այսպես կու գա ման

Ջուրերուն վրա Նեղոսին:

Սահե՛, ո՛վ նավ, սահե՛ շուտ

Ծաղկածիծաղ ափն ի վեր.

Նուռ մ’ավասիկ կարմրակուտ

Այգիեն մեջդ է ինկեր:

Դըշխո՛, վըրադ պարզեր են

Ամպհովանի մ’ոսկեթույր,

Առջևըդ խունկ կը ծըխեն

Յոթը նաժիշտ, յոթը քույր:

Սահե՛, ո՛վ նավ, սահե՛ շուտ

Եվ օրորե թագուհին…

Մեր տակ կ’երգե ջուրն ընդփույթ

Պատմելով թովքն անդունդին:

Բամբի՛շ, ծոցիդ բուրումեն

Վիհին օձերն արթընցան.

Շուրջըդ ահա կ’արտասվեն

Մարգարիտներ մոգական:

Սահե՛, ո՛վ նավ, սահե՛ շուտ

Տարսոնն հեռուն կ’երևա.

Ջահեր կ’այրին բոցանուտ

Նիզակներուն ծայրին վրա:

Դըշխո՛, կողեն նավակին

Ներս քաշե ձեռքըդ քընքույշ.

Մատնիդ կ’իյնա խորն ալքին.

Կ’ընկըղմվի կույսըդ, ըզգո՛ւյշ:

Սահե՛, ո՛վ նավ, վիհին վրան

Բաբելոնյան կա՛խ պարտեզ`

Ուր Շամիրամն է` շուշան,

Կղեոպատրան` վարդ մ’է վես:

Բամբի՛շ, գոհարը թագիդ

Եղավ Քաղքին ա՛լ փարոս:

Աչքը քեզի անքըթիթ

Հոն կը սպասե Անտոնեոս:

Սահե՛, ո՛վ նավ, շո՛ւտ սահե,

Քանի որ մեջդ է Իսիս`

Ցըռուկդ աշխարհ կը ջահե`

Քանի որ մեջդ է մայիս:

Դըշխո՛, երկիր պագին ա՛լ

Լեգեոններն Հըռովմի:

Ըզքեզ դատող սալարն ալ

Հմայքեդ դողալ կը թվի:

Կեցի՛ր, ո՛վ նավ, շո՛ւտ կեցիր.

Ափը կ’ելլե թագուհին,

Երգս ալ կ’ըլլա ցանուցիր.

Պետք է փոխեմ լարերս հին”:

Գուսանն ա՛լ վինը չածեց.

Իսկ համբույրով մ’այն գիշեր

Կին մ’Իտալիան նըվաճեց,

Մարդ մը Բուրգերն հաղթաժեռ: