Читать книгу In die land van pamperlang - Linda Rode - Страница 9

Оглавление

is, bestéél hy tog sonder meer die reus. Andrew Lang, die

Skotse folkloris, se variant (1890) temper die omstrede

aksielyn. Hieruit blyk dit dat die reus dit alles eens van Jan

se eie pa gesteel het!

Stories wat ’n beroep doen op jonger kinders se spontane

vermoë tot verbeeldingspronge, m.a.w., om vanuit ’n

alledaagse werklikheid oor te glip na ’n fantasiewêreld,

behoort in hierdie ouderdomsgroep se smaak te val. Sulke

stories is “Die ploempserige, plompserige waterding’’, “Die

haastige gemmerbroodmannetjie’’ en “Die lappieskombers

van drome’’. Laasgenoemde storie, waarin die hedendaagse

tema van straatkinders voorkom, is heeltemal nuut, maar so

getrou moontlik aan die tradisionele sprokiestruktuur vir

die bundel geskep.

Herhaling, rym en klankspel is volgens kundiges

nommerpas vir veral kleuters. Op pp. 85-89 is ’n rits

blitsrympies waarin ritme en klankpret die hoofsaak is, en

waarin dit glad nie nodig is om alles te verstaan nie. Soos,

byvoorbeeld, wat “ortodoksie’’ is: In die Land van Or-to-

dok-sie / pas almal netjies in ’n boksie. Die woordklank bly

Vooraf



In die land van pamperlang

Подняться наверх