Читать книгу In die land van pamperlang - Linda Rode - Страница 23
ОглавлениеKokkenennetjie vlieg op ’n stoel, maar Jakkals
gryp haar en prop haar in sy sak. Muis glip onder die
tafeldoek in, maar Jakkals pluk hom uit en stop hom in
sy sak.
“Help! Help!” kraai Haan en flapper sy vlerke, maar
Jakkals gryp hom aan sy keel en druk hom in die sak.
Hy bind die sak toe en gooi dit oor sy skouer. Heelpad
huis toe fluit hy vrolik op die wysie van “My liewe
Kokkenennetjie, my liewe klein dingetjie”.
“O tog, o tog!” kla Muis en Haan in die sak.
Maar Kokkenennetjie kloek saggies: “Toemaar, ek
het ’n plannetjie klaar.”
Die son brand, die sak is swaar, en gou-gou plof
Jakkals neer onder ’n koelteboom. Pfoefff, blaas hy.
“Eers bietjie rus.” En grr, grr, snork hy, vas aan die
slaap.
Toe haal Kokkenennetjie ’n skêr, ’n naald en garing
uit haar voorskootsakkie. Soos blits knip sy ’n gaatjie
in die sak en sê vir Muis: “Glip uit en gaan haal ’n klip
wat net so groot is soos jy.”
My liewe Kokkenennetjie
13
