Читать книгу Inteligencja emosocjalna - Luis Stortini Sabor - Страница 6

Inteligencja poszukuje, serce znajduje.

George Sand (1804–1876),

pisarka francuska

Kiedy mówimy o inteligencji, myślimy zwykle o tej związanej z możliwościami intelektualnymi (rozumowanie, logika, wiedza i tak dalej). W rzeczywistości ta definicja obejmuje zaledwie określony zestaw naszych możliwości. Mamy skłonności do niezwracania uwagi na wszystko, co dotyczy emocji i naszych stosunków z innymi ludźmi – tak jakby to nie miało nic wspólnego z naszymi możliwościami!

W tej książce chcę pokazać, czym są emocje i w jaki sposób wpływają i określają nasze codzienne życie – a także, w jakiej mierze jesteśmy (w tym sensie) inteligentni.

Rozpisywanie się o tym, co to są emocje, może się wam wydać banałem. Spytacie pewnie: „Któż z nas nie wie o tym, co myśli, czy jakie odczuwa emocje?”. Otóż odpowiadam, że większość ludzi bynajmniej nie ma pełnej świadomości, co czuje, a jeszcze mniej wie na temat tego, jakie emocje wpływają na ich życie codzienne, pracę, rodzinę, partnera życiowego czy na stosunki z dziećmi i z samym sobą. Jeszcze trudniejsza jest możliwość kontrolowania tych emocji i doprowadzania do tego, by wpływały pozytywnie na nas samych i na nasze stosunki z otoczeniem, a także, by nam pomagały osiągać cele, które postawiliśmy przed sobą.

Wykonajmy krótkie ćwiczenie praktyczne określania własnych emocji. Na przykład:

 Czy potrafisz wyraźnie określić, co czujesz, kiedy twój przełożony ci mówi o jakimś błędzie, który popełniłeś w pracy?

 Czy umiesz rozróżnić, czy sprzeczka z partnerem całkiem cię wytrąciła z równowagi, czy też tylko lekko rozdrażniła? Wiesz, czy dałeś drugiej stronie do zrozumienia, że popełniła błąd, czy ją obraziłeś?

 Jakie jest twoje wewnętrzne odczucie, jeśli otrzymasz niewłaściwe wezwanie w sprawach podatkowych?

 Czy twoje stosunki z rodzicami można nazwać idealnymi? Jakie robicie błędy? Czy jest w tych relacjach coś, co cię dręczy?

 Czy wiesz, dlaczego się złościsz na własne dziecko, kiedy ono wpada w histerię?

 Co dokładnie odczuwasz, kiedy czytasz gazetę albo oglądasz wiadomości w telewizji i dowiadujesz się ostatnich nowin na temat gospodarczej sytuacji kraju?

 W jakim stopniu przeżywasz codzienne stresy?

 Jakie są twoje reakcje fizyczne na wyżej wymienione problemy? Czy są w stanie wpłynąć na twoje zdrowie?

Nawet jeżeli przemyślałeś odpowiedzi na te pytania, mogłeś precyzyjnie określić najwyżej część emocji, o które cię pytałem. Nie powinieneś się z tego powodu martwić: takie rzeczy się zdarzają każdemu, gdyż nikt nas nie nauczył (właśnie tak: nie nauczył) ich określania, nie mówiąc o możliwości operowania nimi. Ciekawe, że nie znajdujemy czasu ani miejsca na zastanowienie się nad jednym z najbardziej istotnych aspektów życia w środowisku rodzinnym, szkolnym czy społecznym!

W dodatku wszystko to jest zaledwie wierzchołkiem góry lodowej i najbardziej oczywistym objawem wpływu, jaki wywierają na nas nasze emocje. Przecież wszystko to, co czujemy, wpływa i warunkuje nasze stosunki z otoczeniem, naszą pracę, naukę, czas wolny i plany życiowe. Obydwa objawy (emocje indywidualne – wewnętrzne – oraz ich wpływ na czynności i stosunki zewnętrzne) są ze sobą tak ściśle związane, że niełatwo je rozdzielić.

Właśnie dlatego spróbowałem wprowadzić wyrażenie „inteligencja emosocjalna”, przez które należy rozumieć emocje – tak jak je odczuwamy – oraz to, jak one wpływają na nasze myślenie i na nasze stosunki osobiste, rodzinne i socjalne – czyli społeczne.

Ta książka nie ogranicza się wyłącznie do teorii. Proponuję ci, Czytelniku, wiele kroków, dzięki którym będziesz mógł poprawić własną inteligencję emosocjalną. Takie rady znajdziesz w drugiej części książki. Są to: świadomość własnych emocji, empatia, rozeznanie sytuacji, osobisty pogląd i postępowanie, spójność i logiczność, precyzja oraz stosunki z otoczeniem.

Jeżeli przyswoisz sobie wszystkie te elementy, z pewnością znacznie polepszysz poziom swojej inteligencji emosocjalnej.