Читать книгу O krasnoludkach i sierotce Marysi - Maria Konopnicka - Страница 1
ОглавлениеCzy to bajka, czy nie bajka,
Myślcie sobie, jak tam chcecie.
A ja przecież wam powiadam:
Krasnoludki są na świecie!
Naród wielce osobliwy.
Drobny – niby ziarnka w bani:
Jeśli które z was nie wierzy,
Niech zapyta starej niani.
W górach, w jamach, pod kamykiem,
Siedzą sobie Krasnoludki
W byle jakiej mysiej norze.
Pod kominem – czy pod progiem —
Wszędzie ich napotkać można:
Czasem który za kucharkę
Poobraca pieczeń z rożna…
Czasem skwarków porwie z rynki3,
Albo liźnie cukru nieco,
I pozbiera okruszynki,
Co ze stołu w obiad4 lecą.
Czasem w stajni z bicza trzaśnie,
Koniom spląta5 długie grzywy,
Czasem dzieciom prawi baśnie…
Istne cuda! Istne dziwy!
*
Zresztą myślcie, jako chcecie,
Czy kto chwali, czy kto gani9,
Krasnoludki są na świecie!
Spytajcie się tylko niani.
1
zapiecek – w dawnych wiejskich domach miejsce za piecem lub na piecu. Były to przeważnie duże piece kaflowe, czasami budowane z cegły, na których również gotowano posiłki. [przypis edytorski]
2
komora (daw.) – w dawnych wiejskich domach było to małe pomieszczenie mieszkalne lub miejsce, gdzie przechowywano np. żywność. [przypis edytorski]
3
rynka (reg.) – mały rondelek. [przypis edytorski]
4
w obiad – tu: podczas obiadu. [przypis edytorski]
5
spląta – dziś popr. forma: splącze. [przypis edytorski]
6
chyżo – szybko. [przypis edytorski]
7
odżegnać się – wyrzec się związku z kimś lub czymś, stanowczo czemuś zaprzeczać. [przypis edytorski]
8
licho – tu w znaczeniu: coś drobnego, niepozornego. [przypis edytorski]
9
ganić – strofować, krytykować. [przypis edytorski]