Читать книгу Coaching zdrowia. Twoje życie w twoich rękach - Monika Zubrzycka-Nowak - Страница 8

Za­sta­nów się, za po­mo­cą ja­kiej me­ta­fo­ry opi­su­jesz swo­je zdro­wie.

PRY­WAT­NA ŚCIEŻ­KA ZDRO­WIA

Moje zdro­wie jest jak…

Je­śli miał­byś do­koń­czyć zda­nie: „Moje zdro­wie jest jak…”, to ja­kie po­ja­wi­ło­by się sko­ja­rze­nie? Daj so­bie chwi­lę cza­su na za­sta­no­wie­nie. Wejdź w sie­bie, skup się na swo­im wnę­trzu, skon – cen­truj na zdro­wiu i do­pie­ro wte­dy do­kończ tę wy­po­wiedź:

Moje zdro­wie jest jak…

Nie za­sta­na­wiaj się zbyt dłu­go, po pro­stu po­daj pierw­sze sko­ja­rze­nie, ja­kie przyj­dzie ci na myśl. To sko­ja­rze­nie nie pod­le­ga oce­nie ani po­rów­na­niom, nie może być ani złe, ani po­praw­ne – jest two­je i tyl­ko dla cie­bie. Bę­dzie­my nad nim da­lej pra­co­wać.

Roz­grzew­ka z oso­bi­stym tre­ne­rem

Kie­dy pierw­szy raz wy­ko­na­łam to ćwi­cze­nie, moje zdro­wie ob­ja­wi­ło mi się jako ślicz­ny, bia­ły, skó­rza­ny san­da­łek ko­mu­nij­ny. Z dziur­ka­mi. Pra­wy. Pach­niał tro­chę no­wo­ścią i kle­jem i ge­ne­ral­nie był mało uży­wa­ny. Nie­co ob­cie­rał. Wie­dzia­łam na­wet do­kład­nie, gdzie: tuż pod kost­ką koło kla­mer­ki i przy ma­łym pal­cu.

Spo­tka­łam lu­dzi, któ­rzy de­fi­nio­wa­li zdro­wie jako upra­wia­nie ogro­du, ta­niec na li­nie, by­cie pa­sa­że­rem po­cią­gu ja­dą­ce­go w nie­zna­ne, jako pa­tyk pły­ną­cy po rwą­cej rze­ce, wę­drów­kę brze­giem mo­rza lub szy­bo­wa­nie pta­ka na wie­trze…

Ka­sia

Za­sta­nów się, ja­kie kon­se­kwen­cje nie­sie przy­ję­cie me­ta­fo­ry, w któ­rej zdro­wie jest jak upra­wa ogro­du. Ile moż­li­wo­ści daje ta­kie po­rów­na­nie? Je­steś ogrod­ni­kiem swo­je­go zdro­wia. Ro­śli­ny wzra­sta­ją, kwit­ną, wy­da­ją owo­ce, za­sy­cha­ją, by z wio­sną zno­wu wy­buch­nąć peł­nią ży­cia. Gdy pod­le­wasz, na­wo­zisz, oko­pu­jesz ro­śli­ny, mo­żesz kształ­to­wać swój ogród, zmie­niać jego cha­rak­ter, roz­prze­strze­niać to, co cię cie­szy, eli­mi­no­wać to, co źle zno­si kli­mat, nie wy­trzy­mu­je bra­ku czy nad­mia­ru wil­go­ci, słoń­ca, wia­tru… A gdy za­po­mi­nasz o ogro­dzie, gdy nie masz dla nie­go cza­su, roz­ra­sta­ją się w nim chwa­sty i naj­sil­niej­sze ro­śli­ny, za­bie­ra­jąc do­stęp do wody i świa­tła tym mniej od­por­nym. Ileż moż­li­wo­ści wpły­wu! Jaka współ­pra­ca z si­ła­mi na­tu­ry! I jaka od­po­wie­dzial­ność!

A te­raz weź­my pod uwa­gę me­ta­fo­rę tań­ca na li­nie. Ja­kie od­czu­cia ro­dzą się w two­im cie­le, ja­kie sko­ja­rze­nia w umy­śle, gdy wy­obra­żasz so­bie zdro­wie jako ta­niec nad prze­pa­ścią? Czy masz po­czu­cie bez­pie­czeń­stwa? Czy utrzy­ma­nie zdro­wia wy­da­je ci się ła­twe? Ile wy­sił­ku i uważ­no­ści wy­ma­ga by­cie zdro­wym? Czym gro­zi de­kon­cen­tra­cja, zmniej­sze­nie spraw­no­ści fi­zycz­nej? Czy chciał­byś, żeby two­je zdro­wie było opar­te na ta­kim wy­obra­że­niu i wszyst­kich zwią­za­nych z nim sko­ja­rze­niach?