Читать книгу ชะตาแห่งมังกร - Морган Райс, Morgan Rice - Страница 7

ราชาแม็คคลาวด์พุ่งตะลุยลงมาตามลาดเนิน ควบผ่านเขตภูเขาสูงเข้ามายังฝั่งของแม็คกิลที่อีกด้านของวงแหวน ทหารหลายร้อยนายตามพระองค์มาด้านหลัง ต่างยึดม้าไว้แน่นขณะที่ควบลงจากภูเขา พระราชาทรงเงื้อแส้ขึ้นและหวดลงฟาดม้าอย่างแรง ทั้งที่ม้าไม่ได้ต้องการการกระตุ้น แต่พระองค์ทรงโปรดที่จะเฆี่ยนมันอยู่ดี ทรงสำราญกับการสร้างความเจ็บปวดให้แก่สัตว์ต่าง ๆ

ราชาแม็คคลาวด์ทรงน้ำลายสอกับภาพที่เห็นตรงหน้า หมู่บ้านสุขสงบของแม็คกิล พวกพ่อบ้านออกไปทำงานในท้องทุ่ง ไร้อาวุธ ส่วนแม่บ้านอยู่ที่บ้าน กำลังตากผ้าบนราว แต่งกายน้อยชิ้นในอากาศฤดูร้อน ประตูบ้านเปิดกว้าง ฝูงไก่เดินเที่ยวไปอย่างอิสระ หม้ออาหารค่ำกำลังเดือด พระองค์ทรงคิดถึงความเสียหายที่จะทรงทำพลางแย้มสรวลกว้าง ข้าวของที่จะทรงแย่งชิงมา และสตรีที่พระองค์จะทรงพร่าทำลาย ราชาแม็คคลาวด์แทบจะทรงรู้สึกถึงรสชาติโลหิตที่พระองค์กำลังจะทำให้หลั่งริน

พวกเขาควบและควบตะลุยไป เสียงฝีเท้ามาสะเทือนเลื่อนลั่นราวกับฟ้าผ่า กระจายกันออกไปในพื้นที่ชนบทและในที่สุดก็มีคนสังเกตเห็น เด็กหนุ่มวันรุ่นที่เป็นยามหมู่บ้าน ซึ่งเป็นข้ออ้างน่าสมเพชสำหรับคนที่อยากเป็นทหาร เขากำลังยืนถือหอกอยู่ และหันมาเมื่อได้ยินเสียงดังใกล้เข้ามา ราชาแม็คคลาวด์ทรงเห็นสีขาวในดวงตาของเขา และเห็นความหวาดกลัวและตื่นตกใจบนใบหน้าของเขา ที่เมืองหน้าด่านไร้สีสันแบบนี้ เด็กหนุ่มคงจะไม่เคยเห็นสงครามมาก่อนในชีวิต เขาไม่ได้เตรียมตัวเอาเสียเลย

พระราชาไม่ทรงเสียเวลา พระองค์อยากเป็นคนแรกที่ลงมือสังหาร เช่นที่ทรงทำเสมอในการศึก บรรดาทหารต่างรู้เรื่องนี้ดีพอที่จะให้พระองค์ทรงลงมือก่อน

ราชาแม็คคลาวด์ทรงเฆี่ยนม้าอีกครั้ง จนมันส่งเสียงร้องแล้วเร่งความเร็วขึ้น แซงหน้าคนอื่น ๆ พระองค์ทรงยกหอกเหล็กอันหนักของบรรพบุรุษขึ้นมา ทรงเงื้อแล้วขว้างออกไป

พระราชาทรงเล็งเป้าหมายได้แม่นยำเหมือนเช่นเคย เด็กหนุ่มหันหลังหนียังไม่ทันเสร็จดี เมื่อหอกพุ่งเข้าที่หลังของเขา แทงทะลุลำตัวและตรึงเขาไว้กับต้นไม้ด้วยเสียงอันดัง โลหิตไหลทะลักจากหลังเด็กหนุ่ม เท่านี้ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้พระองค์ทรงพระสำราญ

ราชาแม็คคลาวด์ทรงเปล่งเสียงร้องอย่างยินดี ขณะที่ทุกคนยังคงพุ่งตะลุยข้ามดินแดนอันอุดมสมบูรณ์ของแม็คกิลไป ผ่านทุ่งข้าวโพดสีเหลืองที่โอนเอนอยู่ในสายลม สูงถึงต้นขาม้าทรง และมุ่งหน้าไปยังประตูหมู่บ้าน มันเกือบจะเป็นวันที่งดงามเกินไป เป็นภาพที่สวยงามเกินไป สำหรับการทำลายล้างที่พวกเขากำลังจะลงมือทำ

พวกเขาควบม้าผ่านประตูหมู่บ้านที่ไม่มีการปกป้องเข้าไป หมู่บ้านนี้โง่พอที่จะตั้งอยู่ในเขตพรมแดนของอาณาจักรวงแหวน ชิดเขตภูเขาสูง พวกมันน่าจะฉลาดกว่านี้ ราชาแม็คคลาวด์ทรงคิดอย่างหยามเหยียด ขณะที่เหวี่ยงขวานฟันป้ายไม้บอกชื่อหมู่บ้านลง พระองค์จะทรงตั้งชื่อใหม่ให้ในไม่ช้านี้

ทหารของราชาแม็คคลาวด์บุกเข้าไปในหมู่บ้าน รอบ ๆ ตัวเกิดเสียงกรีดร้องของบรรดาสตรี เด็ก คนแก่ และใครก็ตามที่อยู่บ้านในดินแดนห่างไกลเช่นนี้ อาจจะมีคนโชคร้ายราวหนึ่งร้อยคน ซึ่งราชาแม็คคลาวด์ทรงตั้งพระทัยว่าทุกคนจะต้องชดใช้ พระราชาทรงเงื้อขวานขึ้นสูงเหนือพระเศียรขณะที่ทรงเล็งไปยังสตรีนางหนึ่งที่วิ่งอยู่ด้านหน้า พยายามอย่างสุดชีวิตที่จะกลับไปหาที่ปลอดภัยที่บ้านของนาง แต่มันจะไม่เป็นเช่นนั้น

ขวานของราชาแม็คคลาวด์โดนเข้าที่น่องของนางตามพระประสงค์ นางล้มลงพลางกรีดเสียงร้อง พระราชาไม่ได้ต้องการจะฆ่านาง หากแต่ต้องการทำให้บาดเจ็บ นอกจากนี้พระองค์ยังทรงต้องการให้นางมีชีวิตอยู่เพื่อสร้างความบันเทิงให้พระองค์หลังจากนี้ พระราชาทรงเลือกนาง สตรีที่มีผมสีทองยาวสยายและมีสะโพกแคบ อายุไม่น่าจะเกินสิบแปดปี นางจะต้องเป็นของพระองค์ และเมื่อทรงเสร็จธุระกับนางแล้ว บางทีตอนนั้นอาจจะทรงสังหารนางเสีย หรืออาจจะไม่ อาจจะทรงเก็บนางไว้เป็นทาสรับใช้

พระราชาเปล่งสุรเสียงอย่างยินดีเมื่อทรงชักม้าไปใกล้นางและกระโดดลงจากหลังม้าขณะที่มันยังวิ่งอยู่ กระโจนเข้าใส่และตะครุบตัวนางไว้ พระราชาทรงกลิ้งไปบนพื้นดินพร้อมกับนาง ทรงรู้สึกถึงแรงกระแทกกับพื้นถนน ราชาแม็คคลาวด์แย้มสรวลด้วยความพอพระทัยกับความรู้สึกมีชีวิตชีวานี้

ในที่สุด ชีวิตก็มีความหมายอีกครั้ง