Читать книгу เส้นทางแห่งวีรบุรุษ - Морган Райс, Morgan Rice - Страница 15

ธอร์วิ่งจี๋ข้ามสนามกว้างภายในอัฒจันทร์ เขาวิ่งเร็วสุดชีวิต ด้านหลังมีเสียงฝีเท้าของทหารยามวิ่งตามมาอย่างกระชั้นชิด พวกเขาวิ่งไล่ธอร์ข้ามสนามที่ทั้งร้อนและคลุ้งฝุ่น สบถด่าไปพลาง ตรงหน้าของเขามีสมาชิกกองทหารยุวชน และพวกเกณฑ์มาใหม่ยืนกระจายอยู่ เด็กหนุ่มหลายสิบคนเหมือนกันกับเขา เพียงแต่แก่กว่าและแข็งแรงกว่า พวกเขากำลังฝึกและถูกทดสอบหลาย ๆ อย่าง บางคนขว้างหอก บางคนพุ่งแหลน ส่วนหนึ่งกำลังฝึกจับทวน พวกเขาเล็งไปที่เป้าที่อยู่ห่างออกไป และแทบจะไม่พลาดเลย พวกนี้คือคู่แข่งของเขา ซึ่งดูน่าเกรงขาม

ท่ามกลางพวกเขามีอัศวินจริง ๆ อีกหลายสิบคน สมาชิกของกองรบเงินยืนล้อมเป็นครึ่งวงกลม กำลังดูการฝึก ประเมินและตัดสินว่าใครจะได้อยู่และใครจะถูกส่งกลับบ้าน

ธอร์รู้ว่าเขาจะต้องพิสูจน์ตัวเอง จะต้องทำให้คนพวกนี้ประทับใจ อีกไม่ช้าพวกทหารยามจะไล่เขาทัน หากมีโอกาสที่เขาจะสร้างความประทับใจได้ ก็ต้องเวลานี้ละ แต่อย่างไรกันเล่า? เขารีบคิดขณะที่วิ่งข้ามสนามไป ตั้งใจจะไม่ยอมถูกปฏิเสธ

ขณะที่ธอร์วิ่งตัดสนามไปนั้น เริ่มมีบางคนสังเกตเห็น พวกเกณฑ์มาบางคนหยุดแล้วหันมามองเขา เช่นเดียวกับพวกอัศวิน ในไม่ช้าธอร์รู้สึกว่าทุกคนหันมาสนใจเขา พวกเขาดูประหลาดใจ ธอร์รู้ว่าพวกเขาคงสงสัยว่าเขาเป็นใคร มาวิ่งอยู่ในสนาม โดยมีทหารยามสามนายวิ่งไล่กวด นี่ไม่ใช่วิธีสร้างความประทับใจที่ธอร์ต้องการ ตลอดทั้งชีวิต เขาฝันที่จะได้ร่วมกองทหารยุวชน แต่นี่ไม่ใช่สิ่งที่เขาวาดภาพไว้ว่าจะเกิดขึ้น

ระหว่างที่ธอร์วิ่งไปพลางคิดใคร่ครวญหาวิธี ก็มีคนมาช่วยหาคำตอบให้ เด็กหนุ่มร่างใหญ่คนหนึ่ง พลเกณฑ์ใหม่ที่ตัดสินใจว่าจะใช้โอกาสนี้สร้างความประทับใจให้ตัวเองโดยการหยุดธอร์ ร่างกายสูงใหญ่ล่ำสันของเขาใหญ่กว่าธอร์เกือบสองเท่า เขายกดาบไม้ขึ้นขวางทางธอร์ ธอร์รู้ว่าเขาตั้งใจจะกระแทกธอร์ให้ล้ม เพื่อให้เป็นตัวตลกต่อหน้าคนอื่น ๆ และจะทำให้ตัวเองได้เปรียบพวกที่เกณฑ์มาใหม่คนอื่นมากขึ้น

นั่นทำให้ธอร์ไม่พอใจ แต่เขาไม่มีอะไรจะไปต่อกรกับเด็กหนุ่มคนนี้ได้ นี่ไม่ใช่การต่อสู้ของเขา แต่ธอร์ก็ตัดสินใจจะสู้ เพื่อจะได้มีโอกาสเหมือนกับคนอื่น ๆ

เมื่อเข้าไปใกล้ ธอร์ยิ่งไม่อยากเชื่อในขนาดตัวของเด็กหนุ่มคนนี้ เขาสูงตระหง่านอยู่เหนือธอร์ หน้าตาถมึงทึง มีปอยผมสีดำหนาคลุมหน้าผาก มีใบหน้าเหลี่ยม ขากรรไกรบึกบีนที่สุดที่ธอร์เคยเห็น เขาไม่เห็นทางที่จะต่อกรกับเด็กหนุ่มคนนี้ได้เลย

เด็กหนุ่มพุ่งเข้าหาธอร์พร้อมกับดาบไม้ ธอร์รู้ดีว่าหากเขาไม่รีบทำอะไร จะต้องถูกคว่ำลงไปกอง

แล้วสัญชาตญาณของเขาก็เข้าสั่งการ ธอร์หยิบหนังสติ๊กขึ้นมา ง้างแล้วยิงลูกหินไปที่มือของเด็กหนุ่มคนนั้น กระแทกดาบหลุดจากมือตอนที่เขากำลังเหวี่ยงดาบลงมาพอดี ดาบกระเด็นหลุดไปขณะที่เด็กหนุ่มส่งเสียงร้อง พลางกุมมือ

ธอร์ไม่ยอมเสียเวลา เขาพุ่งเข้าไป อาศัยโอกาสนี้กระโจนขึ้นไปในอากาศ และถีบเด็กหนุ่มคนนั้น ธอร์ใช้สองเท้ายันเข้าที่อกกว้าง แต่เด็กหนุ่มคนนั้นล่ำสันมากจนเหมือนเขาถีบเข้ากับต้นโอ๊ค เด็กหนุ่มผงะถอยไปไม่กี่นิ้ว ขณะที่ธอร์หล่นลงไปกองอยู่แทบเท้าเขา

นี่ท่าจะไม่ดีแล้ว ธอร์คิด ขณะหล่นกระแทกพื้นดังตุ้บ แก้วหูลั่น

เขาพยายามลุกขึ้นยืน แต่เด็กหนุ่มก้าวเข้ามาหา ยื่นมือมาคว้าหลังธอร์แล้วเหวี่ยงเขาลอยไป หน้ากระแทกพื้น

พวกเด็กหนุ่มคนอื่นล้อมวงกันรอบตัวทั้งคู่และส่งเสียงโห่ร้อง ธอร์หน้าแดง รู้สึกอับอาย

เขาพลิกตัวจะลุกขึ้น แต่เด็กหนุ่มคนนั้นเร็วกว่า เข้ามาอยู่เหนือตัวเขาแล้วกดธอร์ลงกับพื้น ก่อนที่ธอร์จะรู้ตัว มันก็กลายเป็นการแข่งขันมวยปล้ำไปแล้ว น้ำหนักของเด็กหนุ่มคนนั้นช่างมหาศาล

ธอร์ได้ยินเสียงตะโกนดังแว่ว ๆ จากพวกที่ล้อมวงอยู่ โห่ร้องอย่างกระหายเลือด ใบหน้าถมึงทึงของเด็กหนุ่มที่มองลงมาขณะยื่นมือออกมา หมายจะเอานิ้วโป้งจิ้มตาธอร์ เขาไม่อยากเชื่อเลย ดูเหมือนเด็กหนุ่มคนนี้อยากจะทำร้ายเขาอย่างจริงจัง นี่เขาอยากได้เปรียบคนอื่นขนาดนี้เชียวหรือ?

ในวินาทีสุดท้ายนั้น ธอร์หันหน้าหลบ มือของเด็กหนุ่มจึงพลาด กระแทกไปที่พื้นดิน ธอร์อาศัยจังหวะนั้นกลิ้งหลบออกมา

เขาลุกขึ้นยืน และหันไปเผชิญหน้ากับเด็กหนุ่มที่ยืนขึ้นเช่นเดียวกัน เขาพุ่งเข้าหา เหวี่ยงหมัดใส่หน้าธอร์ แต่ธอร์หลบได้ในวินาทีสุดท้าย ลมผ่านหน้าเขาไป เขารู้ว่าถ้าหมัดของเด็กหนุ่มโดนหน้าเขา กรามเขาต้องหักแน่ ๆ ธอร์ยืดตัวชกไปที่ท้องของเด็กหนุ่ม แต่แทบจะไม่มีผลอะไร มันเหมือนกับชกโดนต้นไม้

ก่อนที่ธอร์จะทันทำอะไรต่อ เด็กหนุ่มก็ศอกเข้าที่หน้า

ธอร์ผงะถอยหลัง เซถลาเพราะแรงกระแทก แรงเหมือนโดนค้อนฟาดจนหูลั่น

ขณะที่ธอร์โซเซ หอบหายใจ เด็กหนุ่มก็พุ่งเข้ามาอีก เตะเขาแรงที่หน้าอก ธอร์กระเด็นลอยไปกระแทกพื้น เด็กคนอื่น ๆ ส่งเสียงโห่ร้องยินดี

ธอร์มึนงง ลุกขึ้นนั่ง แต่เด็กหนุ่มก็พุ่งเข้าใส่อีกครั้ง เหวี่ยงหมัดชกเขาอีก กระแทกแรงเข้าที่หน้า คว่ำเขาลงไปนอนหงายหลังแน่นิ่งอีกครั้ง

ธอร์นอนอยู่อย่างนั้น ได้ยินเสียงโห่ร้องแว่วจากคนอื่น ๆ รู้สึกถึงรสเฝื่อนของเลือดที่ไหลจากจมูก และรอยแตกบนใบหน้า เขาครางด้วยความเจ็บปวด เมื่อลืมตาขึ้นมอง เขาเห็นเด็กหนุ่มหันหลังเดินกลับไปหา

เพื่อน ๆ ฉลองชัยชนะของเขา

ธอร์อยากจะยอมแพ้ เด็กหนุ่มคนนี้ตัวใหญ่มาก การพยายามจะต่อสู้ด้วยมันเปล่าประโยชน์ และเขาทนรับหมัดอีกไม่ไหวแล้ว แต่บางอย่างในตัวเขาผลักดัน ไม่ให้เขายอมแพ้ ไม่ใช่ต่อหน้าคนพวกนี้

อย่ายอมแพ้ ลุกขึ้น ลุกขึ้น

ธอร์รวบรวมกำลัง ครางออกมาขณะที่กลิ้งตัวแล้วยันตัวขึ้นบนมือและเข่า จากนั้นจึงค่อย ๆ ลุกขึ้นยืน เขาเผชิญหน้ากับเด็กหนุ่ม เลือดไหล ตาบวมปูดแทบมองไม่เห็น หอบหายใจแรง แล้วยกหมัดขึ้น

เด็กหนุ่มร่างยักษ์หันกลับมามองธอร์ เขาส่ายหน้าอย่างไม่อยากเชื่อ

“เจ้าควรจะนอนนิ่ง ๆ นะเจ้าหนู” เขาขู่ ขณะเริ่มเดินกลับมาหาธอร์

“พอได้แล้ว!” มีเสียงตะโกนขึ้น “เอลเด็น ถอยไป!”

อัศวินคนหนึ่งก้าวออกมายืนระหว่างพวกเขา ยกมือขึ้นห้ามไม่ให้เอลเด็นเข้ามาใกล้ธอร์ ฝูงชนหุบปากเงียบ ขณะที่มองดูอัศวิน เห็นได้ชัดว่าอัศวินคนนี้เป็นคนที่ต้องเคารพ

ธอร์เงยหน้าขึ้นมอง เห็นความน่าเกรงขามของอัศวินคนนี้ เขาอายุประมาณยี่สิบปี ตัวสูงมีไหล่กว้าง คางบึกบึน และมีผมสีน้ำตาลที่ตัดเล็มอย่างดี ธอร์รู้สึกชอบเขาขึ้นมาทันที ชุดดเกราะชั้นเลิศกับเสื้อเกราะที่ทำจากเงินขัดเงาของเขามีตราราชวงศ์ สัญลักษณ์นกเหยี่ยวซึ่งเป็นตราประจำราชวงศ์แม็คกิล ธอร์คอแห้งผาก เขายืนอยู่ต่อหน้าเชื้อพระวงศ์ เขาแทบไม่อยากเชื่อ

“อธิบายมาสิ เจ้าหนู” เขาบอกธอร์ “ทำไมถึงบุกเข้ามาในสนามโดยไม่ได้รับเชิญ?”

ทันใดนั้นก่อนที่ธอร์จะทันตอบอะไร ทหารยามสามนายก็ฝ่าเข้ามาในวง คนที่นำหน้า หอบหายใจ ชี้นิ้วมาที่ธอร์

“มันขัดคำสั่งเรา!” ทหารยามตะโกน “ข้าจะล่ามมันแล้วพาไปไว้ที่คุกใต้ดิน!”

“ข้าไม่ได้ทำอะไรผิด!” ธอร์ประท้วง

“ตอนนี้เจ้าทำไหม?” ทหารยามตะคอก “บุกเข้ามาในเขตราชฐานโดยไม่ได้รับอนุญาต ใช่ไหม?”

“ที่ข้าต้องการคือโอกาสเท่านั้น!” ธอร์ตะโกน หันไปอ้อนวอนอัศวินตรงหน้าเขา คนที่เป็นเชื้อพระวงศ์ด้วย “ข้าต้องการโอกาสได้เข้าร่วมกองทหารยุวชน!”

“สนามฝึกนี้สำหรับคนที่ได้รับเชิญเท่านั้น เจ้าหนู” มีเสียงแหบพร่าดังขึ้น