Читать книгу Minimalizm. Krótki przewodnik po minimalizmie - Natalia Coleman - Страница 6

Po pierwsze – stałam się matką i z osoby, która potrafiła spędzać godziny z samą sobą i ze swoimi małymi przyjemnościami, stałam się osobą, która ma dwie godziny dla siebie, kiedy dziecko śpi (np. teraz). Po drugie – przeprowadziliśmy się z partnerem do wygodniejszego mieszkania w samym centrum Dublina i za każdym razem, kiedy wychodzę na spacer, mijam krawaciarzy, którzy dokądś się spieszą, a ich doba jest zawsze za krótka. Wyszłam za mąż, ale to akurat nie zmieniło nic, oprócz tego, że czuję się bezpieczniejsza każdego dnia.

Okres macierzyństwa był przełomowy. Spodziewając się dziecka, myślisz, że potrzebujesz wszystkiego, a czas pokazuje, że:

● kołyska jest największym zbytkiem, bowiem dziecko śpi ze mną i nie przespało ani jednej nocy w niej, ani w łóżeczku

● pompka elektryczna na dwa fronty – jeszcze większy zbytek – przecież nie kupisz używanej, a fe!, a w gruncie rzeczy użyłam jej raz i PODZIĘKOWAŁAM, bowiem czułam się jak mleczarnia, a nie matka karmiąca, odebrało mi to całą przyjemność karmienia piersią

● ubrania – na początku coś tam potrzebujesz, ale musisz wziąć pod uwagę, że dziecko szybko rośnie, poznasz inne mamy, które z przyjemnością pozbędą się worów rzeczy; rzeczy często się pierze i im mniej masz, tym lepiej ogarniasz.

I tak, z czasem, odkryłam filozofię minimalizmu, z którą się całkowicie utożsamiam, a im więcej czytam książek o minimalizmie, tym jest on mi bliższy. To proces, który trwa – sama nie wiem, czy od kiedy zaszłam w ciążę, czy od kiedy stałam się mamą, czy od kiedy zaczęłam czytać książki i blogi innych minimalistów, czy po prostu zawsze nią byłam.