Читать книгу Ze skarbnicy midraszy - nieznany Autor - Страница 76
Morze i ląd
ОглавлениеKiedy Egipcjanie tonęli, morze tak im powiedziało:
– Wypluję trupy na ląd, aby nie zanieczyściły moich wód!
Kiedy morze zaczęło wypluwać z siebie ciała Egipcjan, ziemia zaprotestowała:
– Nie mogę przyjąć tych ciał! Kiedy przyjęłam krew Abla, Bóg powiedział pod moim adresem: „Przeklęta niech będzie ziemia!”. Jakże więc mogę przyjąć teraz krew tak licznych ciał.
I ziemia wrzuciła je z powrotem do morza.
Wtedy odezwał się Bóg:
– Za to, że faraon323 powiedział: „Bóg jest sprawiedliwy, ja zaś i mój naród jesteśmy grzesznikami”, dam Egipcjanom pochówek w ziemi.
I Bóg wydał ziemi rozkaz:
– Przyjmij te ciała i niechaj znajdą w tobie odpocznienie324.
323
faraon (hebr. Paro, dosł.: ściągać, zdzierać, płacić) – jedno z określeń na starożytnych władców egipskich; zaczęto go używać na początku Nowego Państwa (XVI–XI w. p.n.e.). [przypis edytorski]
324
odpocznienie (starop.) – spoczęcie, wypoczynek, wypoczynek. [przypis edytorski]
