Читать книгу Ze skarbnicy midraszy - nieznany Autor - Страница 85

Pewnego dnia Mojżesz352 poprosił Boga, aby pokazał mu Swoje bogactwo.

– Otwórz oczy – powiedział Bóg – patrz!

I w tej samej chwili otworzyły się bramy, za którymi było ogromne, promienne światło.

– Dla kogo są te bramy? – zapytał Mojżesz.

– Dla tych, którzy studiują Torę353.

Zaraz potem bramy te zamknęły się. Przed oczyma Mojżesza otworzyły się bramy pomocy i pociechy.

– Dla kogo przeznaczone są te bramy?

– Dla tych, którzy w ciężkiej sytuacji pokładają we Mnie ufność i wiarę.

Kiedy te bramy zamknęły się, otworzyły się następne. Te, swoim przepychem, olśniły Mojżesza całkowicie. Po wnikliwym wpatrzeniu się w nie, zauważył, że są wypełnione koronami, a na każdej koronie wyryte są palcem Boga słowa: „Dobre imię”. Mojżesz wtedy zapytał Boga:

– Dla kogo przeznaczone są te cudowne korony?

– Dla tych, którzy nie żałują jałmużny i zajmują się dobroczynnością. Dla tych, którzy żywią sieroty, i dla tych, co je wychowują. Dla wszystkich ludzi, którzy opiekują się biednymi.

Za chwilę bramy zamknęły się i jednocześnie otworzyły się następne, na których wyryte były słowa: „Darmowa łaska”.

– Dla kogo przeznaczone są te bramy?

– Te są dla mnie. W moim miłosierdziu czynię łaskę każdemu stworzeniu, nie oglądając się na nic. Czynię to za darmo. Nie żądam w zamian niczego. Cóż bowiem może człowiek dać Bogu i co Bóg może wziąć od człowieka?