Читать книгу Dym i lustra. Wydanie rozszerzone - Нил Гейман - Страница 26

Ze Steve’em Jonesem przyjaźnimy się od piętnastu lat. Przygotowaliśmy nawet razem zbiór niegrzecznych wierszyków dla dzieci. To oznacza, że Steve może do mnie zadzwonić i oznajmić: „Przygotowuję antologię opowiadań dziejących się w fikcyjnym mieście H.P. Lovecrafta, Innsmouth. Napisz mi tekst”.

Opowiadanie to powstało dzięki połączeniu kilku różnych rzeczy (oto, skąd my, pisarze, Bierzemy Swoje Pomysły, na wypadek gdybyście się zastanawiali). Jedną z nich była książka nieżyjącego już Rogera Zelazny’ego A Night in the Lonesome October, cudownie i zabawnie wykorzystująca liczne sztampowe postacie grozy i fantasy. Roger podarował mi egzemplarz kilka miesięcy przed napisaniem tego opowiadania i świetnie bawiłem się podczas lektury. Mniej więcej w tym samym czasie czytałem pochodzącą sprzed trzystu lat relację z procesu francuskiego wilkołaka. Czytając zeznania jednego ze świadków, uświadomiłem sobie, że stała się ona natchnieniem dla cudownego opowiadania Sakiego, „Gabriel Ernest”, a także dla krótkiej powieści Jamesa Brancha Cabella „The White Robe”. Lecz zarówno Saki, jak i Cabell okazali się za dobrze wychowani, by wykorzystać motyw z wymiotowaniem palców, kluczowy dowód w procesie. Co oznaczało, że ja muszę to zrobić.

Larry Talbot to imię i nazwisko pierwszego wilkołaka, tego który spotyka Abbota i Costello.