Читать книгу Moja siostra morduje seryjnie - Oyinkan Braithwaite - Страница 8

– Jak się nazywał?

– Femi.

Zapisuję imię. Jesteśmy w mojej sypialni. Ayoola siedzi po turecku na sofie, opiera głowę o poduszkę. Gdy się kąpała, spaliłam jej sukienkę. Teraz siostra ma na sobie różowy podkoszulek i pachnie zasypką dla niemowląt.

– A nazwisko?

Marszczy brwi, zaciska usta i kręci głową, jakby usiłowała wytrząsnąć z niej dane. Nic z tego. Wzrusza ramionami. Trzeba było zabrać mu portfel.

Przeglądam notes. Jest mały, mniejszy od mojej dłoni. Widziałam raz filmik motywacyjny, na którym jeden facet powiedział, że zapisywanie codziennie jednego miłego momentu odmieniło jego życie. Notes kupiłam właśnie w tym celu.

Na pierwszej stronie napisałam: „Widziałam przez okno białą sowę”. Reszta stron pozostała pusta.

– Przecież wiesz, że to nie moja wina.

Nie, nie wiem. Nie wiem, o co jej chodzi. O niezdolność przypomnienia sobie jego nazwiska czy o jego śmierć?

– Opowiedz mi, co się stało.